Data i miejsce urodzenia |
1738 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
1822 |
Zawód, zajęcie |
ogrodnik |
James (Jacobus) Dickson (ur. 1738 r. w Peeblesshire, zm. 1822 r. w Londynie) – szkocki ogrodnik, botanik i mykolog.
J. Dickson urodził się w biednej rodzinie w Kirke House, Traquair w Peeblesshire. Przyjaźnił się ze szkockim podróżnikiem Mungo Parkiem. Jego siostra została jego drugą żoną. Odbył wiele wycieczek po Szkocji. W ich trakcie zbierał rośliny, opisywał je i wykonywał zielniki. W latach 1785–1801 opublikował swoje Fasciculus plantarum cryptogamicarum Britanniae, czterotomowe dzieło, w którym opisał ponad 400 gatunków glonów i grzybów występujących na Wyspach Brytyjskich[1]. Zebrał wielki zielnik pt. Collection of Dried Plants, Named on the Authority of the Linnaean Herbarium and Other Original Collections. Dickson w 1788 r. został jednym z pierwszych członków Towarzystwa Linneuszowego w Londynie, a w 1804 r. jednym z ośmiu pierwszych członków i wiceprezesem Horticultural society (Towarzystwo Ogrodnicze)[1]. Zmarł w wieku 84 lat w Londynie.
Oznaczył wiele gatunków roślin i grzybów. Przy nazwach naukowych zdiagnozowanych przez niego taksonów dodawany jest skrót jego nazwiska Dicks[2]. Od jego nazwiska pochodzi nazwa rodzaju paproci – Dicksonia[3].