![]() | |||||||||||||||||||||||||
Pełne imię i nazwisko |
Jamie Huw Roberts | ||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||
Wzrost |
193 cm | ||||||||||||||||||||||||
Masa ciała |
110 kg | ||||||||||||||||||||||||
Rugby union | |||||||||||||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||||||||||||
Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Reprezentacja narodowa[b] | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Jamie Roberts (ur. 8 listopada 1986 w Newport) – walijski rugbysta występujący na pozycji środkowego ataku, reprezentant kraju, trzykrotny zwycięzca Pucharu Sześciu Narodów, uczestnik Pucharu Świata 2011.
Występował w regionalnych zespołach juniorskich[1][2], grając na pozycjach skrzydłowego i obrońcy[3]. Z wyróżnieniami grał w klubie Cardiff RFC[4], a także został wybrany do regionalnej drużyny Cardiff Blues. Grał początkowo jako obrońca lub skrzydłowy, a następnie na środku ataku[5][6]. W barwach Blues występował do roku 2013, zdobywając dwa trofea – Anglo-Welsh Cup w 2009[7] i European Challenge Cup w sezonie 2009/2010[8].
Przeniósł się następnie do Francji związując się trzyletnim kontraktem z Racing Métro 92[9][10]. Na początku 2015 roku pojawiły się jednak prasowe doniesienia o możliwym skróceniu jego umowy o rok z uwagi na trapiące go kontuzje oraz, w przypadku jego powołania na Puchar Świata 2015, nieobecność przez trzy pierwsze miesiące nowego sezonu[11]. W razie powrotu do Walii prawo pierwszeństwa w zakontraktowaniu Robertsa miałby zespół Blues, dopiero w razie jego odmowy mogłyby o niego ubiegać się inne regiony[12].
Roberts reprezentował kraj w kilku kategoriach juniorskich, a w 2005 roku uczestniczył w mistrzostwach świata w kategoriach U-19[13][14] i U-21[15][16]. W 2007 roku został powołany do kadry rugby siedmioosobowego, z którą wziął udział w turniejach sezonu 2006/2007 IRB Sevens World Series[17][18].
W seniorskiej reprezentacji zadebiutował przeciw Szkotom w lutym 2008 roku jako skrzydłowy[19], następny testmecz rozegrał w roli obrońcy, jednak już w kolejnym został przez Warrena Gatlanda przestawiony na pozycję środkowego ataku, którą zachował w wyjściowej piętnastce w kolejnych latach[6][20][21]. Walijska kadra triumfowała w Pucharze Sześciu Narodów w latach 2008[22], 2012[23] i 2013[24], w pierwszych dwóch zdobywając dodatkowo Wielkiego Szlema. Znalazł się w składzie[25] na Puchar Świata 2011, w którym wystąpił w sześciu spotkaniach[26], a Walijczycy w meczu o trzecie miejsce ulegli Wallabies[27]. Dwukrotnie uczestniczył w tournée British and Irish Lions[28] – w latach 2009[29][30] i 2013[31][32]. W pierwszym z nich został uznany za najlepszego zawodnika turystów, w dwóch testmeczach, w których wziął udział, znakomicie uzupełniając się z Brianem O’Driscollem[28][33], w drugim zaś uraz ścięgna pozwolił mu na udział jedynie w ostatnim testmeczu, w którym jednak zdobył przyłożenie[34].