Jamielne

Jamielne

wieś
Państwo	Polska
Województwo	lubelskie
Powiat	łukowski
Gmina	Stoczek Łukowski
Liczba ludności (2021)	351[2][3]
Strefa numeracyjna	25
Kod pocztowy	21-450[4]
Tablice rejestracyjne	LLU
SIMC	0691352[5]
Położenie na mapie gminy wiejskiej Stoczek Łukowski Jamielne
Położenie na mapie Polski Jamielne
Położenie na mapie województwa lubelskiego Jamielne
Położenie na mapie powiatu łukowskiego Jamielne
51°58′07″N 21°54′22″E/51,968611 21,906111[1]

Jamielne – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie łukowskim, w gminie Stoczek Łukowski^[5][6].

Wieś duchowna Jemielno położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie garwolińskim ziemi czerskiej województwa mazowieckiego^[7]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa siedleckiego.

Wieś stanowi sołectwo w gminie Stoczek Łukowski^[8]. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 429 mieszkańców^[9].

Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Stoczku Łukowskim.

Przypisy

1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 43582
2. Wieś Jamielne w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-04-24] , liczba ludności na podstawie danych GUS.
3. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-04-24] .
4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 364 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
5. GUS. Wyszukiwarka TERYT
6. Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
7. Mazowsze w drugiej połowie XVI wieku ; Cz.1, Mapa, plany, Warszawa 1973, k. 4.
8. Strona gminy Stoczek Łukowski, sołtysi
9. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.

Linki zewnętrzne

• Jamielno, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 390 .