Jan Batory

Jan Batory
Data i miejsce urodzenia

23 sierpnia 1921
Kalisz

Data i miejsce śmierci

1 sierpnia 1981
Warszawa

Zawód

reżyser
scenarzysta

Lata aktywności

19531981

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Grób Jana Batorego na cmentarzu Powązkowskim

Jan Batory (ur. 23 sierpnia 1921 w Kaliszu, zm. 1 sierpnia 1981 w Warszawie) – polski reżyser filmowy i scenarzysta.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Ukończył studia na Wydziale Reżyserii Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej w Łodzi w 1951 (dyplom 1956). Pracę rozpoczął jako asystent Wandy Jakubowskiej przy filmie Żołnierz zwycięstwa. Pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 279-2-30)[1]

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Nagrody i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]
  • 1961 – Dyplom Honorowy dla filmu Odwiedziny prezydenta na IV Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Acapulco (Meksyk)
  • 1961 – Srebrna Muszla - nagroda specjalna jury oraz nagroda Hiszpańskiej Federacji DKF za film Odwiedziny prezydenta na IX Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w San Sebastian (Hiszpania)
  • 1961 – wyróżnienie Międzynarodowej Organizacji Katolickiej ds. filmu za Odwiedziny prezydenta na IX Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w San Sebastian
  • 1961 – wyróżnienie FIPRESCI za film Odwiedziny prezydenta na IX Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w San Sebastian
  • 1965 – Grand Prix za film O dwóch takich, co ukradli księżyc na III Międzynarodowym Festiwalu Filmów dla Dzieci w Gijon (Hiszpania)
  • 1965 – wyróżnienie jury młodzieżowego za film O dwóch takich, co ukradli księżyc na III Międzynarodowym Festiwalu Filmów dla Dzieci w Gijon
  • 1966 – Grand Prix za film O dwóch takich, co ukradli księżyc na I MFF dla Dzieci w Teheranie (Iran)
  • 1966 – Nagroda Krytyki Filmowej za film O dwóch takich, co ukradli księżyc na I MFF dla Dzieci w Teheranie
  • 1966 – wyróżnienie irańskiego ministerstwa kultury i sztuki za film O dwóch takich, co ukradli księżyc na I MFF dla Dzieci w Teheranie
  • 1973 – nagroda publiczności na Lubuskim Lecie Filmowym w Łagowie za Jezioro osobliwości
  • 1976 – "Jantar" za film fabularny na KSF "Młodzi i Film" w Koszalinie za film Con Amore
  • 1976 – nagroda publiczności na Lubuskim Lecie Filmowym w Łagowie za Con Amore
  • 1977 – Grand Prix "Pelayo" dla filmu Con Amore na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Gijon
  • 1978 – I miejsce w plebiscycie dwutygodnika "Sowietskij Ekran" filmu Con Amore
  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1964)[2]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Cmentarz Stare Powązki: KRYSTYNA BATORY, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-10-29].
  2. Odznaczenia państwowe dla zasłużonych pracowników [w:] „Trybuna Robotnicza”, nr 169, 18-19 lipca 1964, s. 2.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]