męczennik | |
![]() | |
Data i miejsce urodzenia |
ok. 1557 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Czczony przez | |
Beatyfikacja |
15 grudnia 1929 |
Wspomnienie |
4 lipca |
Patron |
zakonników Towarzystwa Jezusowego hrabstwa Dorset |
Szczególne miejsca kultu |
kościół „Our Lady, Queen of Martyrs and st. Ignatius” |
Jan Cornelius SJ ang. John Cornelius (ur. ok. 1557 w Bodmin, zm. 4 lipca 1594 w Dorchester) – angielski jezuita, błogosławiony Kościoła katolickiego, męczennik, ofiara prześladowań antykatolickich w Anglii, prezbiter[1][2].
Urodzony w Kornwalii[2], był z pochodzenia Irlandczykiem, a jego prawdziwe nazwisko brzmiało John Connor O’Mahoney[1]. Dzięki protekcji Johna Arundella studiował początkowo na Uniwersytecie Oksfordzkim, a potem w seminarium w Reims i English College[3] w Rzymie, gdzie przyjął święcenia kapłańskie[1]. Do Anglii powrócił, by podjąć apostolat w 1583 roku na terenach należących do jego dobroczyńcy[1]. Dzięki rękopisom autorstwa Anny Arundell znane są fakty nawróceń i stylu życia, jaki prowadził[1]. Gorliwość w działalności duszpasterskiej i surowy tryb życia przydały mu przydomek „męża modlitwy”[1].
Pierwszy raz aresztowany został na skutek denuncjacji za prowadzenie działalności ewangelizacyjnej, gdy przebywał w posiadłości Chideock (hrabstwo Dorset)[1]. Po ucieczce ponownie trafił za kraty 14 kwietnia 1584 roku[1]. Nieprzejednana postawa w dyskusjach sprawiła, że początkowe łagodne traktowanie uległo zmianie i przewieziony został do londyńskiego więzienia Marshalsea[1], gdzie poddawano go torturom[4].
W odpowiedzi na wcześniej złożoną prośbę Henry Garnet pełniący obowiązki superiora wydał zgodę na przyjęcie do Towarzystwa Jezusowego[1], a profesję zakonną Jan Cornelius złożył w obecności współwięźniów[5].
2 lipca 1594 roku wydano wyrok[5] za potajemne prowadzenie duszpasterstwa[1] prowadzące do konwersji na katolicyzm traktowane jako zdrada stanu[4], wykonany dwa dni później w Dorchester[5] przez powieszenie i poćwiartowanie[6].
Beatyfikacji dokonał papież Pius XI 15 grudnia 1929 roku w Rzymie[7], wraz z trzema towarzyszami męczeństwa: Tomaszem Bosgrave'em, Janem Careyem i Patrykiem Salmonem[2].
Dzienna rocznica śmierci jest dniem, kiedy wspominany jest w Kościele katolickim[8], jezuici także 1 grudnia[4]. Patronuje zakonnikom Towarzystwa Jezusowego hrabstwa Dorset[6].
Pod Chideock, na miejscu gdzie wznosił się zamek stoi krzyż upamiętniający tzw. „Męczenników z Chideock”[9], a kościół pw. „Naszej Pani Królowej Męczenników i św. Ignacego” ((ang.) Our Lady, Queen of Martyrs and st. Ignatius) jest szczególnym miejscem ich kultu[6].