Jan Hörl (skoczek narciarski)

Jan Hörl
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

16 października 1998
Schwarzach im Pongau

Klub

SC Bischofshofen

Wzrost

168 cm[1]

Debiut w PŚ indywidualnie

4 stycznia 2019 w Innsbrucku (29. miejsce)

Debiut w PŚ drużynowo

19 stycznia 2019 w Zakopanem (2. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

4 stycznia 2019 w Innsbrucku (29. miejsce)

Pierwsze podium w PŚ

22 grudnia 2019 w Engelbergu (3. miejsce)

Pierwsze zwycięstwo w PŚ

5 grudnia 2021 w Wiśle

Rekord życiowy

240,0 m na Letalnicy w Planicy (2 kwietnia 2023)[2]

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Austria
Igrzyska olimpijskie
złoto Pekin 2022 duża druż.
Mistrzostwa świata
srebro Oberstdorf 2021 duża druż.
brąz Planica 2023 duża druż.
Mistrzostwa świata w lotach
srebro Tauplitz 2024 drużynowo
Mistrzostwa świata juniorów
srebro Kandersteg 2018 drużynowo
brąz Kandersteg 2018 druż. miesz.
Igrzyska europejskie
złoto Zakopane 2023 druż. miesz.
srebro Zakopane 2023 normalna
srebro Zakopane 2023 duża
Inne nagrody
Letnie Grand Prix
brąz 3. miejsce
2021

Jan Hörl (ur. 16 października 1998 w Schwarzach im Pongau[1]) – austriacki skoczek narciarski, reprezentant klubu SC Bischofshofen. Drużynowy złoty medalista Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2022, srebrny (2021) i brązowy (2023) medalista mistrzostw świata w narciarstwie klasycznym oraz srebrny medalista Mistrzostw Świata w Lotach Narciarskich 2024. Dwukrotny drużynowy medalista mistrzostw świata juniorów z 2018. Złoty w drużynie i dwukrotnie srebrny indywidualnie medalista Igrzysk Europejskich 2023. Trzeci zawodnik klasyfikacji generalnej Letniego Grand Prix 2021. Medalista mistrzostw kraju.

Przebieg kariery

[edytuj | edytuj kod]

Początki

[edytuj | edytuj kod]

W Alpen Cupie debiutował w 2014, w kolejnych latach w zawodach międzynarodowych startował głównie w tym cyklu. W styczniu 2017 po raz pierwszy wystartował w FIS Cupie, zajmując 45. i 63. miejsce w zawodach w Zakopanem[3].

Sezon 2017/2018

[edytuj | edytuj kod]

Po dwóch zwycięstwach w konkursach Alpen Cupu, odniesionych w styczniu 2018 w Hinterzarten, został powołany na Mistrzostwa Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2018 w Kanderstegu. Tam indywidualnie zajął 5. miejsce, zaś w zawodach drużynowych zdobył srebrny (konkurs mężczyzn) i brązowy (drużyna mieszana) medal. 24 lutego 2018 w Villach zdobył pierwsze punkty FIS Cupu, zajmując 3. miejsce, a w marcu 2018 w Renie zadebiutował w Pucharze Kontynentalnym, kończąc zawody w czwartej dziesiątce[4].

Sezon 2018/2019

[edytuj | edytuj kod]

7 lipca 2018 w Kranju zdobył pierwsze punkty w Letnim Pucharze Kontynentalnym, zajmując 19. pozycję. 24 sierpnia 2018 w Hakubie zadebiutował w zawodach najwyższej rangi, zajmując 35. lokatę w konkursie Letniego Grand Prix. Dzień później w tej samej miejscowości, dzięki 26. pozycji, zdobył pierwsze punkty tego cyklu[5].

4 stycznia 2019 wystąpił w zawodach w Innsbrucku rozgrywanych w ramach Turnieju Czterech Skoczni. W swoim debiucie w Pucharze Świata zdobył punkty tego cyklu, zajmując 29. miejsce. W dalszej części sezonu 2018/2019 regularnie startował w Pucharze Świata. Najwyżej sklasyfikowany był na 15. pozycji, w drugim konkursie w Sapporo. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2019, zajmując 44. miejsce na normalnej skoczni w Seefeld[5].

Sezon 2019/2020

[edytuj | edytuj kod]

W sezonie 2019/2020 Pucharu Świata najlepsze wyniki osiągał w zawodach rozgrywanych w listopadzie i grudniu, w których zajmował najczęściej miejsca w drugiej dziesiątce. 30 listopada 2019 po raz pierwszy zakończył zawody cyklu w pierwszej dziesiątce, zajmując 9. pozycję w konkursie w Ruce. 22 grudnia 2019 zajął 3. miejsce w zawodach w Engelbergu, tym samym po raz pierwszy w karierze stając na podium konkursu indywidualnego najwyższej rangi. Po tym występie zaczął osiągać gorsze wyniki – w dalszej części sezonu najwyżej klasyfikowany był na 21. lokacie[6]. W klasyfikacji generalnej znalazł się ostatecznie na 27. miejscu z 210 punktami[7].

Sezon 2020/2021

[edytuj | edytuj kod]

Na początku sezonu 2020/2021 Pucharu Świata został kolejno zdyskwalifikowany w zawodach w Wiśle oraz w kwalifikacjach do pierwszego konkursu w Niżnym Tagile[8], a przed drugimi zawodami w Rosji 6 grudnia 2020 został wycofany ze względu na zakażenie SARS-CoV-2[9]. W dniach 19–20 grudnia 2020 zwyciężył oraz dwukrotnie był drugi w zawodach Pucharu Kontynentalnego w Ruce. W dalszej części sezonu startował w Pucharze Świata. Punkty cyklu zdobył siedmiokrotnie, a najwyżej sklasyfikowany był na 11. miejscu, w otwierającym 69. Turniej Czterech Skoczni konkursie w Oberstdorfie oraz w rozgrywanych w lutym 2021 zawodach w Klingenthal. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2021, gdzie zajął 10. pozycję indywidualnie na skoczni dużej, a w drużynie męskiej, wraz z Philippem Aschenwaldem, Danielem Huberem i Stefanem Kraftem, zdobył srebrny medal[8].

Sezon 2021/2022

[edytuj | edytuj kod]

W czterech występach w Letnim Grand Prix 2021 dwukrotnie stawał na podium, zajmując 2. miejsce w obu lipcowych zawodach w Wiśle[10]. W klasyfikacji generalnej cyklu znalazł się na 3. pozycji[11].

5 grudnia 2021 w Wiśle odniósł pierwsze w karierze zwycięstwo w konkursie indywidualnym Pucharu Świata. W całym sezonie łącznie 11 razy kończył zawody cyklu w pierwszej dziesiątce. Na podium stanął jeszcze raz – 8 stycznia 2022 w Bischofshofen zajął 3. miejsce[10]. Puchar Świata 2021/2022 zakończył na 9. lokacie w klasyfikacji generalnej z 662 punktami[7]. Wystąpił na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2022. Indywidualnie zajął 19. miejsce na skoczni normalnej oraz 9. na dużej, zaś w drużynie męskiej, w której wystąpił ze Stefanem Kraftem, Danielem Huberem i Manuelem Fettnerem, zdobył złoty medal[10].

Sezon 2022/2023

[edytuj | edytuj kod]

W ramach Letniego Grand Prix 2022 indywidualnie najwyżej znalazł się na 9. miejscu, we wrześniu w Râșnovie. W sezonie 2022/2023 Pucharu Świata 11 razy kończył zawody w pierwszej dziesiątce. Najwyżej klasyfikowany był na 5. miejscu – pozycję tę zajmował aż siedmiokrotnie[12]. W klasyfikacji generalnej cyklu znalazł się na 13. miejscu z 639 punktami. Puchar Świata w lotach narciarskich 2022/2023 ukończył na 6. lokacie[7]. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2023. Indywidualnie był 8. na skoczni normalnej oraz 14. na dużej, w drużynie mieszanej zajął 4. miejsce, zaś w zespole męskim, startując wraz z Danielem Tschofenigiem, Michaelem Hayböckiem i Stefanem Kraftem, zdobył brązowy medal[12].

Sezon 2023/2024

[edytuj | edytuj kod]

Wystąpił na Igrzyskach Europejskich 2023. W zawodach indywidualnych zdobył srebrne medale zarówno na skoczni normalnej, jak i na dużej, a w konkursie drużyn mieszanych, w którym wystąpił wraz z Maritą Kramer, Jacqueline Seifriedsberger i Danielem Tschofenigiem, wywalczył złoto. W Letnim Grand Prix 2023 najwyżej sklasyfikowany był 30 września w Hinzenbach, na 4. miejscu[13].

W Pucharze Świata 2023/2024 zajmował głównie miejsca w pierwszej dziesiątce. Po raz pierwszy na podium cyklu stanął w drugim konkursie sezonu, 26 listopada 2023 w Ruce, gdzie zajął 2. pozycję. W grudniu zajął 3. miejsce w drugim konkursie w Lillehammer oraz 2. w drugich zawodach w Engelbergu. 3 stycznia 2024 zwyciężył w Innsbrucku w ramach 72. Turnieju Czterech Skoczni. W pozostałych konkursach turnieju był 8., 5. i 10., a w klasyfikacji generalnej ukończył go na 4. miejscu. Na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2024 zajął 16. lokatę indywidualnie, a w drużynie wraz z Michaelem Hayböckiem, Manuelem Fettnerem i Stefanem Kraftem zdobył srebrny medal[13].

W lutym 2024 najwyżej w Pucharze Świata sklasyfikowany był na 6. pozycji. 3 marca zwyciężył w konkursie cyklu w Lahti, a podczas Raw Air 2024 trzykrotnie stawał na podium: zarówno w otwierającym turniej konkursie w Oslo, jak i w obu zawodach w Trondheim zajął 3. miejsce[13]. W klasyfikacji generalnej sezon 2023/2024 Pucharu Świata ukończył na 4. pozycji z 1140 punktami[7].

Mistrzostwa kraju

[edytuj | edytuj kod]

Zdobywał medale mistrzostw Austrii w skokach narciarskich w konkursach indywidualnych: w 2019 srebrny na skoczni normalnej[14], w 2020 brązowy na skoczni normalnej[15], w 2021 srebrny na skoczni normalnej oraz dużej[16][17], a w 2024 srebrny na skoczni normalnej[18].

Indywidualnie

[edytuj | edytuj kod]
2022 Pekin/Zhangjiakou 19. miejsce (K-95), 9. miejsce (K-125)

Drużynowo

[edytuj | edytuj kod]
2022 Pekin/Zhangjiakou złoty medal[a]

Starty J. Hörla na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
19. 6 lutego 2022 Zhangjiakou Snow Ruyi K-95 HS-106 indywid. 98,0 m 97,0 m 248,8 pkt 26,2 pkt Ryōyū Kobayashi
9. 12 lutego 2022 Zhangjiakou Snow Ruyi K-125 HS-140 indywid. 136,0 m 137,0 m 270,9 pkt 25,2 pkt Marius Lindvik
1. 14 lutego 2022 Zhangjiakou Snow Ruyi K-125 HS-140 druż.[a] 133,0 m 137,5 m 942,7 pkt (250,7 pkt)

Indywidualnie

[edytuj | edytuj kod]
2019 Austria Seefeld/Innsbruck 44. miejsce (K-99)
2021 Niemcy Oberstdorf 10. miejsce (K-120)
2023 Słowenia Planica 8. miejsce (K-95), 14. miejsce (K-125)

Drużynowo

[edytuj | edytuj kod]
2021 Niemcy Oberstdorf srebrny medal (K-120)[b]
2023 Słowenia Planica 4. miejsce (drużyna mieszana/K-95)[c], brązowy medal (K-125)[d]

Starty J. Hörla na mistrzostwach świata – szczegółowo

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
44. 1 marca 2019 Austria Seefeld Toni-Seelos-Olympiaschanze K-99 HS-109 indywid. 85,5 m 74,2 pkt 144,1 pkt Dawid Kubacki
10. 5 marca 2021 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-120 HS-137 indywid. 127,0 m 136,5 m 245,4 pkt 31,1 pkt Stefan Kraft
2.srebro 6 marca 2021 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-120 HS-137 druż.[b] 136,0 m 126,5 m 1035,5 pkt (252,9 pkt) 11,1 pkt Niemcy
8. 25 lutego 2023 Słowenia Planica Srednja skakalnica K-95 HS-102 indywid. 96,0 m 101,0 m 253,3 pkt 8,5 pkt Piotr Żyła
4. 26 lutego 2023 Słowenia Planica Srednja skakalnica K-95 HS-102 druż. miesz.[c] 89,5 m 95,0 m 987,5 pkt (240,6 pkt) 29,7 pkt Niemcy
14. 3 marca 2023 Słowenia Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-138 indywid. 130,0 m 130,0 m 257,1 pkt 30,4 pkt Timi Zajc
3.brąz 4 marca 2023 Słowenia Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-138 druż.[d] 126,5 m 129,5 m 1139,4 pkt (283,9 pkt) 39,5 pkt Słowenia

Indywidualnie

[edytuj | edytuj kod]
2024 Austria Tauplitz 16. miejsce

Drużynowo

[edytuj | edytuj kod]
2024 Austria Tauplitz srebrny medal[e]

Starty J. Hörla na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Skok 3 Skok 4 Nota Strata Zwycięzca
16. 26–27 stycznia 2024 Austria Tauplitz Kulm K-200 HS-235 indywid. 201,5 m 214,5 m 183,5 m [f] 566,0 pkt 81,4 pkt Stefan Kraft
2.srebro 28 stycznia 2024 Austria Tauplitz Kulm K-200 HS-235 druż.[e] 212,0 m 177,0 m 1588,9 pkt (347,9 pkt) 26,5 pkt Słowenia

Indywidualnie

[edytuj | edytuj kod]
2018 Szwajcaria Kandersteg 5. miejsce

Drużynowo

[edytuj | edytuj kod]
2018 Szwajcaria Kandersteg srebrny medal[g], brązowy medal (drużyna mieszana)[h]

Starty J. Hörla na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
5. 1 lutego 2018 Szwajcaria Kandersteg Lötschberg-Schanze K-95 HS-106 indywid. 96,0 m 96,0 m 259,9 pkt 31,5 pkt Marius Lindvik
2.srebro 3 lutego 2018 Szwajcaria Kandersteg Lötschberg-Schanze K-95 HS-106 druż.[g] 102,0 m 102,0 m 1063,7 pkt (272,9 pkt) 4,8 pkt Niemcy
3.brąz 4 lutego 2018 Szwajcaria Kandersteg Lötschberg-Schanze K-95 HS-106 druż. miesz.[h] 99,0 m 99,5 m 775,8 pkt (224,8 pkt) 93,5 pkt Norwegia

Indywidualnie

[edytuj | edytuj kod]
2023 Polska Kraków/Zakopane[i] srebrny medal (K-95), srebrny medal (K-125)

Drużynowo

[edytuj | edytuj kod]
2023 Polska Kraków/Zakopane[i] złoty medal (drużyna mieszana)[j]

Starty J. Hörla na igrzyskach europejskich – szczegółowo

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
2. 29 czerwca 2023 Polska Zakopane Średnia Krokiew K-95 HS-105 indywid. 101,0 m 104,5 m 262,7 pkt 7,6 pkt Daniel Tschofenig
1. 29 czerwca 2023 Polska Zakopane Średnia Krokiew K-95 HS-105 druż. miesz.[j] 102,5 m 106,0 m 939,3 pkt (248,5 pkt)
2. 1 lipca 2023 Polska Zakopane Wielka Krokiew K-125 HS-140 indywid. 140,0 m 130,0 m 273,0 pkt 6,1 pkt Dawid Kubacki

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[7]
2018/2019 43.
2019/2020 27.
2020/2021 39.
2021/2022 9.
2022/2023 13.
2023/2024 4.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 5 grudnia 2021 Polska Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 121,0 m 128,0 m 261,9 pkt
2. 3 stycznia 2024 Austria Innsbruck Bergisel K-120 HS-128 134,0 m 127,5 m 267,5 pkt
3. 3 marca 2024 Finlandia Lahti Salpausselkä K-116 HS-130 124,0 m 134,5 m 266,1 pkt
4. 24 listopada 2024 Norwegia Lillehammer Lysgårdsbakken K-123 HS-140 137,0 m 139,5 m 285,3 pkt

Miejsca na podium

[edytuj | edytuj kod]
Sezon PŚ 1. miejsce 2. miejsce 3. miejsce Razem
2018/2019
2019/2020 1 1
2020/2021
2021/2022 1 1 2
2022/2023
2023/2024 2 2 4 8
2024/2025 1 1
Suma 4 2 6 12

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 22 grudnia 2019 Szwajcaria Engelberg Gross-Titlis-Schanze K-125 HS-140 134,0 m 136,5 m 262,0 pkt 3. 10,0 pkt Ryōyū Kobayashi
2. 5 grudnia 2021 Polska Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 121,0 m 128,0 m 261,9 pkt 1.
3. 8 stycznia 2022 Austria Bischofshofen im. Paula Ausserleitnera K-125 HS-142 131,5 m 137,5 m 285,7 pkt 3. 6,0 pkt Marius Lindvik
4. 26 listopada 2023 Finlandia Ruka Rukatunturi K-120 HS-142 144,5 m 145,0 m 340,9 pkt 2. 22,6 pkt Stefan Kraft
5. 3 grudnia 2023 Norwegia Lillehammer Lysgårdsbakken K-123 HS-140 139,0 m 137,5 m 311,3 pkt 3. 6,9 pkt Stefan Kraft
6. 17 grudnia 2023 Szwajcaria Engelberg Gross-Titlis-Schanze K-125 HS-140 141,0 m 139,0 m 323,9 pkt 2. 4,0 pkt Stefan Kraft
7. 3 stycznia 2024 Austria Innsbruck Bergisel K-120 HS-128 134,0 m 127,5 m 267,5 pkt 1.
8. 3 marca 2024 Finlandia Lahti Salpausselkä K-116 HS-130 124,0 m 134,5 m 266,1 pkt 1.
9. 9 marca 2024 Norwegia Oslo Holmenkollbakken K-120 HS-134 127,5 m 129,5 m 242,5 pkt 3. 12,5 pkt Stefan Kraft
10. 12 marca 2024 Norwegia Trondheim Granåsen K-94 HS-105 102,0 m 102,5 m 279,0 pkt 3. 1,9 pkt Ryōyū Kobayashi
11. 13 marca 2024 Norwegia Trondheim Granåsen K-124 HS-138 130,5 m 138,0 m 288,8 pkt 3. 3,0 pkt Stefan Kraft
12. 24 listopada 2024 Norwegia Lillehammer Lysgårdsbakken K-123 HS-140 137,0 m 139,5 m 285.3 m 1.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

[edytuj | edytuj kod]

stan na 24 listopada 2024

Źródło[3][19]
Sezon 2018/2019
Wisła HS134 Ruka HS142 Ruka HS142 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS142 Predazzo HS135 Predazzo HS135 Zakopane HS140 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Oberstdorf HS235 Oberstdorf HS235 Oberstdorf HS235 Lahti HS130 Willingen HS145 Willingen HS145 Oslo HS134 Lillehammer HS140 Trondheim HS138 Vikersund HS240 Planica HS240 Planica HS240 punkty
- - - - - - - - - 29 33 32 38 21 17 15 q q 35 20 dq 42 31 42 47 q - - 53
Sezon 2019/2020
Wisła HS134 Ruka HS142 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Klingenthal HS140 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS142 Predazzo HS104 Predazzo HS104 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Zakopane HS140 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Willingen HS145 Bad Mitterndorf HS235 Bad Mitterndorf HS235 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Lahti HS130 Lahti HS130 Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 punkty
12 9 15 18 20 20 3 25 29 21 32 36 24 21 37 28 30 24 - - - 34 39 29 47 - - 210
Sezon 2020/2021
Wisła HS134 Ruka HS142 Ruka HS142 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS128 Bischofshofen HS142 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Zakopane HS140 Lahti HS130 Willingen HS147 Willingen HS147 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Râșnov HS97 Planica HS240 Planica HS240 Planica HS240 punkty
dq - - q - - - 11 21 42 - - - 28 39 39 33 27 11 21 - - 24 61 - 82
Sezon 2021/2022
Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Ruka HS142 Ruka HS142 Wisła HS134 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Bischofshofen HS142 Bischofshofen HS142 Bischofshofen HS142 Zakopane HS140 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Willingen HS147 Willingen HS147 Lahti HS130 Lahti HS130 Lillehammer HS140 Oslo HS134 Oslo HS134 Oberstdorf HS235 Oberstdorf HS235 Planica HS240 Planica HS240 punkty
23 24 17 29 1 10 15 5 12 17 5 5 7 3 8 10 5 - - 19 26 5 12 14 - - 24 21 662
Sezon 2022/2023
Wisła HS134 Wisła HS134 Ruka HS142 Ruka HS142 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS128 Bischofshofen HS142 Zakopane HS140 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Bad Mitterndorf HS235 Bad Mitterndorf HS235 Willingen HS147 Willingen HS147 Lake Placid HS128 Lake Placid HS128 Râșnov HS97 Oslo HS134 Oslo HS134 Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 Vikersund HS240 Vikersund HS240 Lahti HS130 Planica HS240 Planica HS240 punkty
q 6 31 12 47 24 7 15 16 5 9 5 5 11 39 25 5 5 22 15 q 30 - 21 21 12 12 24 10 25 5 5 639
Sezon 2023/2024
Ruka HS142 Ruka HS142 Lillehammer HS98 Lillehammer HS140 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS128 Bischofshofen HS142 Wisła HS134 Zakopane HS140 Willingen HS147 Willingen HS147 Lake Placid HS128 Lake Placid HS128 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Oberstdorf HS235 Oberstdorf HS235 Lahti HS130 Lahti HS130 Oslo HS134 Oslo HS134 Trondheim HS105 Trondheim HS140 Vikersund HS240 Vikersund HS240 Planica HS240 Planica HS240 punkty
10 2 7 3 10 23 14 2 8 5 1 10 6 6 12 12 - - 6 6 17 dq 5 1 3 6 3 3 24 25 24 - 1140
Sezon 2024/2025
Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 Ruka HS142 Ruka HS142 Wisła HS134 Wisła HS134 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS128 Bischofshofen HS142 Zakopane HS140 Oberstdorf HS235 Oberstdorf HS235 Willingen HS147 Willingen HS147 Lake Placid HS128 Lake Placid HS128 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Oslo HS134 Vikersund HS240 Vikersund HS240 Lahti HS130 Planica HS240 Planica HS240 punkty
5 1 145
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata

[edytuj | edytuj kod]

stan na 22 listopada 2024

Źródło[3][19]
Sezon
2018/2019
Wisła HS134 Zakopane HS140 Lahti HS130 Willingen HS145 Oslo HS134 Vikersund HS240 Planica HS240
- 2 - - - - -
Sezon
2019/2020
Wisła HS134 Klingenthal HS140 Zakopane HS140 Lahti HS130 Oslo HS134
1 - - - -
Sezon
2020/2021
Wisła HS134 Zakopane HS140 Lahti HS130 Râșnov HS97 (mikst) Planica HS240
- 1 - - -
Sezon
2021/2022
Wisła HS134 Bischofshofen HS142 Zakopane HS140 Willingen HS147 (mikst) Lahti HS130 Oslo HS134 (mikst) Planica HS240
1 1 4 - 1 - -
Sezon
2022/2023
Titisee-Neustadt HS142 (mikst) Zakopane HS140 Willingen HS147 (mikst) Lake Placid HS128 (duety) Râșnov HS97 (duety) Lahti HS130 Planica HS240
- - 2 - - 1 1
Sezon
2023/2024
Wisła HS134 (duety) Zakopane HS140 Lake Placid HS128 (duety) Oberstdorf HS235 (duety) Lahti HS130 Planica HS240
2 1 - - 2 -
Sezon
2024/2025
Lillehammer HS140 (mikst) Titisee-Neustadt HS142 (duety) Zakopane HS140 Willingen HS147 (mikst) Lake Placid HS128 (mikst) Lahti HS130 (duety) Planica HS240
3
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

(Duety: 1 2 3 4-12 poniżej 12)
 -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[7]
2020/2021 35.
2021/2022 28.
2022/2023 6.
2023/2024 28.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[7]
2018/2019 45.
2019/2020 25.
2020/2021 33.
2021/2022 8.
2022/2023 9.
2023/2024 4.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[7]
2019 49.
2022 13.
2023 13.
2024 17.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[19]
2019 48.
2021 33.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[19]
2021 61.
2022 22.
2023 6.
2024 32.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[19]
2020 29.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[11]
2018 54.
2020 22.
2021 3.
2022 17.
2023 32.
2024 5.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 17 lipca 2021 Polska Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 130,5 m 125,0 m 260,8 pkt 2. 0,4 pkt Jakub Wolny
2. 18 lipca 2021 Polska Wisła im. Adama Małysza K-120 HS-134 130,5 m 126,0 m 258,0 pkt 2. 6,6 pkt Dawid Kubacki
3. 28 września 2024 Austria Hinzenbach Aigner-Schanze K-85 HS-90 93,0 m 86,0 m 250,7 pkt 3. 19,7 pkt Daniel Tschofenig
4. 29 września 2024 Austria Hinzenbach Aigner-Schanze K-85 HS-90 92,0 m 87,5 m 246,6 pkt 2. 0,9 pkt Andreas Wellinger

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP

[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu LGP 2024

Źródło[3][19]
2018
Wisła HS134 Hinterzarten HS108 Einsiedeln HS117 Courchevel HS135 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Hinzenbach HS94 punkty
- - - - 35 26 24 23 q 20
2019
Wisła HS134 Hinterzarten HS108 Courchevel HS135 Zakopane HS140 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Hinzenbach HS94 Klingenthal HS140 punkty
- - - - - - q q 0
2020
Wisła HS134 Wisła HS134 punkty
25 16 21
2021
Wisła HS134 Wisła HS134 Courchevel HS135 Szczuczyńsk HS99 Szczuczyńsk HS99 Czajkowskij HS140 Hinzenbach HS90 Klingenthal HS140 punkty
2 2 7 - - - 9 - 225
2022
Wisła HS134 Wisła HS134 Courchevel HS135 Râșnov HS97 Hinzenbach HS90 Klingenthal HS140 punkty
- - 15 9 12 22 76
2023
Courchevel HS132 Courchevel HS132 Szczyrk HS104 Szczyrk HS104 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Hinzenbach HS90 Hinzenbach HS90 Klingenthal HS140 punkty
- - - - - - 4 12 33 72
2024
Courchevel HS132 Courchevel HS132 Wisła HS134 Wisła HS134 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Hinzenbach HS90 Hinzenbach HS90 Klingenthal HS140 punkty
6 5 - - - - 3 2 11 249
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 q  – zawodnik nie zakwalifikował się
 -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca na podium w konkursach drużynowych LGP chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skład Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 18 września 2022 Rumunia Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-97 druż. miesz.[k] 92,0 m [f] 416,9 pkt (111,6 pkt) 1.

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP

[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu LGP 2024

Źródło[3][19]
2022 Râșnov HS97 (duety) Râșnov HS97 (mikst) Klingenthal HS140 (mikst)
- 1 -
2024 Klingenthal HS140 (mikst)
3
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

 -  – brak startu

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[20]
2018/2019 86.
2019/2020 53.
2020/2021 22.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 19 grudnia 2020 Finlandia Ruka Rukatunturi K-120 HS-142 137,5 m 132,0 m 288,2 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 18 grudnia 2020 Finlandia Ruka Rukatunturi K-120 HS-142 150,0 m 128,0 m 260,9 pkt 2. 16,0 pkt Stefan Rainer
2. 19 grudnia 2020 Finlandia Ruka Rukatunturi K-120 HS-142 137,5 m 132,0 m 288,2 pkt 1.
3. 19 grudnia 2020 Finlandia Ruka Rukatunturi K-120 HS-142 131,0 m 139,5 m 287,8 pkt 2. 1,2 pkt Stefan Rainer

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Źródło[3][19]
Sezon 2017/2018
Whistler HS104 Whistler HS104 Ruka HS142 Ruka HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Bischofshofen HS140 Bischofshofen HS140 Erzurum HS140 Erzurum HS140 Sapporo HS100 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Planica HS138 Planica HS138 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Rena HS139 Rena HS139 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Czajkowskij HS140 punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 31 35 - - 33 0
Sezon 2018/2019
Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 Ruka HS142 Ruka HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Bischofshofen HS140 Bischofshofen HS140 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Planica HS139 Planica HS139 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Oberstdorf HS137 Oberstdorf HS137 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Rena HS139 Rena HS139 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Czajkowskij HS102 Czajkowskij HS140 punkty
51 26 49 13 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 25
Sezon 2019/2020
Vikersund HS117 Vikersund HS117 Ruka HS142 Ruka HS142 Bischofshofen HS142 Bischofshofen HS142 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Planica HS138 Planica HS138 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Predazzo HS104 Predazzo HS104 Rena HS139 Lahti HS130 Lahti HS130 punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - 4 11 74
Sezon 2020/2021
Ruka HS142 Ruka HS142 Ruka HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Innsbruck HS128 Innsbruck HS128 Willingen HS147 Willingen HS147 Willingen HS147 Willingen HS147 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Czajkowskij HS140 Czajkowskij HS140 punkty
2 1 2 - - - - - - - - - - - - - - - - 260
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[20]
2018 77.

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu LPK 2023

Źródło[3][19]
2018
Kranj HS109 Kranj HS109 Szczyrk HS106 Wisła HS134 Frenštát HS106 Stams HS115 Stams HS115 Oslo HS106 Oslo HS106 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 punkty
19 37 - - - 25 34 - - - - - - 18
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Miejsce[21]
2017/2018 42.
2018/2019 25.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 24 lutego 2018 Austria Villach Villacher Alpenarena K-90 HS-98 97,0 m 94,0 m 253,0 pkt 3. 5,0 pkt Andraž Pograjc
2. 15 września 2018 Rumunia Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-97 94,0 m 95,0 m 230,5 pkt 3. 2,4 pkt Ren Nikaidō

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu

[edytuj | edytuj kod]

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Źródło[3][19]
Sezon 2016/2017
Villach HS98 Villach HS98 Szczyrk HS106 Szczyrk HS106 Kuopio HS127 Kuopio HS127 Einsiedeln HS117 Einsiedeln HS117 Hinterzarten HS108 Hinterzarten HS108 Râșnov HS100 Râșnov HS100 Notodden HS98 Notodden HS98 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Eau Claire HS95 Eau Claire HS95 Sapporo HS100 Sapporo HS134 punkty
- - - - - - - - - - - - - - 45 63 - - - - 0
Sezon 2017/2018
Villach HS98 Villach HS98 Kuopio HS127 Kuopio HS127 Kandersteg HS106 Kandersteg HS106 Râșnov HS100 Râșnov HS100 Whistler HS104 Whistler HS104 Notodden HS100 Notodden HS100 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Planica HS102 Planica HS102 Rastbüchl HS78 Rastbüchl HS78 Villach HS98 Villach HS98 Falun HS100 punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - 3 6 - 100
Sezon 2018/2019
Villach HS98 Villach HS98 Szczyrk HS106 Szczyrk HS106 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Notodden HS100 Notodden HS100 Park City HS100 Park City HS100 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Planica HS102 Planica HS102 Rastbüchl HS78 Rastbüchl HS78 Villach HS98 Villach HS98 punkty
- - 16 5 3 5 - - - - - - - - - - - - 165
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

  1. a b Skład zespołu: Stefan Kraft, Daniel Huber, Jan Hörl i Manuel Fettner
  2. a b Skład zespołu: Philipp Aschenwald, Jan Hörl, Daniel Huber i Stefan Kraft
  3. a b Skład zespołu: Chiara Kreuzer, Jan Hörl, Eva Pinkelnig i Stefan Kraft
  4. a b Skład zespołu: Daniel Tschofenig, Michael Hayböck, Jan Hörl i Stefan Kraft
  5. a b Skład zespołu: Michael Hayböck, Manuel Fettner, Jan Hörl i Stefan Kraft
  6. a b Seria konkursowa została odwołana.
  7. a b Skład zespołu: Mika Schwann, Jan Hörl, Maximilian Lienher i Clemens Leitner
  8. a b Skład zespołu: Claudia Purker, Jan Hörl, Sophie Mair i Clemens Leitner
  9. a b Gospodarzem Igrzysk Europejskich 2023 był Kraków, jednak konkursy skoków narciarskich rozegrano w Zakopanem.
  10. a b Skład zespołu: Marita Kramer, Jan Hörl, Jacqueline Seifriedsberger i Daniel Tschofenig
  11. Skład zespołu: Julia Mühlbacher, Jan Hörl, Eva Pinkelnig i Daniel Tschofenig

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Jan HOERL - sylwetka. skijumping.pl. [dostęp 2024-05-23].
  2. Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2023-04-02].
  3. a b c d e f g h HOERL Jan - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2024-05-23]. (ang.).
  4. HOERL Jan - Athlete Information; Season 2018. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-04]. (ang.).
  5. a b HOERL Jan - Athlete Information; Season 2019. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-04]. (ang.).
  6. HOERL Jan - Athlete Information; Season 2020. fis-ski.com. [dostęp 2020-05-11]. (ang.).
  7. a b c d e f g h HOERL Jan - Athlete Information; World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2024-04-28]. (ang.).
  8. a b HOERL Jan - Athlete Information; Season 2021. fis-ski.com. [dostęp 2021-05-02]. (ang.).
  9. Dominik Formela: Sandro Pertile i czterech austriackich skoczków zakażonych koronawirusem!. skijumping.pl, 2020-12-06. [dostęp 2021-05-02].
  10. a b c HOERL Jan - Athlete Information; Season 2022. fis-ski.com. [dostęp 2022-04-16]. (ang.).
  11. a b HOERL Jan - Athlete Information; Grand Prix Standings. fis-ski.com. [dostęp 2022-04-16]. (ang.).
  12. a b HOERL Jan - Athlete Information; Season 2023. fis-ski.com. [dostęp 2023-06-04]. (ang.).
  13. a b c HOERL Jan - Athlete Information; Season 2024. fis-ski.com. [dostęp 2024-04-28]. (ang.).
  14. Dominik Formela: Pierwsza część mistrzostw Austrii dla Pinkelnig i Hayboecka. skijumping.pl, 2019-10-19. [dostęp 2020-05-11].
  15. Dominik Formela: Schlierenzauer oraz Iraschko-Stolz mistrzami Austrii na skoczni normalnej. skijumping.pl, 2020-09-26. [dostęp 2021-05-02].
  16. Dominik Formela: Iraschko-Stolz i D. Huber najlepsi na początek mistrzostw Austrii. skijumping.pl, 2021-10-16. [dostęp 2022-04-16].
  17. Dominik Formela: D. Huber i Pinkelnig górą na Bergisel. skijumping.pl, 2021-10-17. [dostęp 2022-04-16].
  18. Dominik Formela: Schuster i Eder mistrzami Austrii na normalnej skoczni. skijumping.pl, 2024-10-10. [dostęp 2024-10-26].
  19. a b c d e f g h i j Adam Kwieciński: HOERL Jan 1998.10.16 AUT. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2024-05-23].
  20. a b HOERL Jan - Athlete Information; Continental Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-04-18]. (ang.).
  21. HOERL Jan - Athlete Information; FIS Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-04-18]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]