Jan Kidawa-Błoński

Ten artykuł dotyczy reżysera filmowego. Zobacz też: Jan Błoński – historyk literatury.
Jan Kidawa-Błoński
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

12 lutego 1953
Chorzów

Zawód

reżyser, scenarzysta

Współmałżonek

Małgorzata Kidawa-Błońska

Lata aktywności

od 1978

Odznaczenia
Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Jan Marian Kidawa-Błoński (ur. 12 lutego 1953 w Chorzowie[1]) – polski reżyser, scenarzysta i producent filmowy.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn Stanisława Kidawy i Janiny z Błońskich[2]. Urodził się przy ul. Truchana 62 w Chorzowie, w domu śląskojęzycznego dziadka ze strony ojca[3][4]. Jego ojciec był restauratorem w sieci państwowej, matka pochodziła z Krakowa[3]. Ukończył szkołę podstawową i liceum w Świętochłowicach, gdzie mieszkał przy ul. Bytomskiej[3]. W latach 1972–1976 studiował architekturę na Politechnice Śląskiej, której nie ukończył[3][5]. W okresie rządów Edwarda Gierka, wraz z Ryszardem Riedlem (młodszym o trzy lata synem swego kuzyna), należał do śląskiego środowiska muzycznego[5]. Po przyjęciu na Wydział Reżyserii PWSFTviT w Łodzi został w 1976 skierowany na roczne studia do klasy mistrzowskiej Siergieja Gierasimowa we Wszechzwiązkowym Państwowym Instytucie Kinematografii w Moskwie[6][5]. Był tam studentem Aleksandra Stolpera[4]. Po powrocie do Łodzi kształcił się pod kierunkiem Henryka Kluby i Andrzeja Trzosa-Rastawieckiego, przygotowując film Pierścień w świńskim ryju, nagrodzony na międzynarodowym festiwalu filmów studenckich w Berlinie (1980). W 1980 został absolwentem Wydziału Reżyserii PWSFTviT[1].

Za swój debiutancki film Trzy stopy nad ziemią otrzymał Złote Grono na Lubuskim Lecie Filmowym w Łagowie, nagrodę ZW ZSMP w Słupsku dla najlepszego filmu w słupskiej edycji Koszalińskich Spotkań Filmowych „Młodzi i Film”, Nagrodę Artystyczną Młodych im. Stanisława Wyspiańskiego II stopnia oraz Nagrodę Kinematografii za najwybitniejsze osiągnięcia programowe w dziedzinie filmu, a także drugą nagrodę w kategorii filmów fabularnych w Gdańsku (Młode Kino Polskie).

W latach 1982–1991 był członkiem Zespołu Filmowego „Silesia”, a następnie zespołów filmowych „Oko” i „Zodiak”. W 1991 został współwłaścicielem i prezesem zarządu Gambit Production, studia produkującego filmy fabularne, dokumentalne, programy telewizyjne i reklamy, które założył z żoną Małgorzatą[5]. W 1990 powołany w skład Komitetu Kinematografii. Był prezesem Stowarzyszenia Filmowców Polskich (1990–1994), zasiadał w zarządzie Stowarzyszenia Niezależnych Producentów Filmowych i Telewizyjnych (1997–2001) i w radzie nadzorczej Polskiego Radia (2003–2006)[7].

Był autorem materiałów reklamowych wykorzystywanych przez Kongres Liberalno-Demokratyczny[8]. Współtworzył telewizyjną kampanię wyborczą Lecha Wałęsy podczas wyborów prezydenckich w 1995, był zaangażowany w kampanię Unii Wolności podczas wyborów parlamentarnych w 1997 i w kampanię Platformy Obywatelskiej podczas wyborów parlamentarnych w 2001[9][10]. W 2001 należał do „grupy inicjatywnej” Platformy Obywatelskiej w Warszawie[11]. Był członkiem komitetu poparcia Bronisława Komorowskiego przed wyborami prezydenckimi w 2010 i w 2015[12][13].

Za film Różyczka zdobył Złote Lwy na 35. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni (2010). Za Skazanego na bluesa na 30. FPFF (2005) przyznano m Złotego Klakiera, nagrodę Radia Gdańsk dla najdłużej oklaskiwanego filmu[1].

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

W 2014 został odznaczony Srebrnym „Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[14].

Rodzina i życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Mąż Małgorzaty Kidawy-Błońskiej, z którą ma syna Jana Antoniego (ur. 1987[15]), montażystę filmowego[16]. Brat stryjeczny ojca Ryszarda Riedla; w 2005 nakręcił o urodzonym w tym samym mieszkaniu krewnym film biograficzny[5][3].

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c Jan Kidawa-Błoński w bazie filmpolski.pl [dostęp 2024-12-29].
  2. ↑ Marek Minakowski, Jan Kidawa-Błoński [online], Genealogia potomków Sejmu Wielkiego [dostęp 2024-12-31] [zarchiwizowane z adresu 2015-12-19].
  3. ↑ a b c d e Katarzyna Pachelska, Okrągłe urodziny śląskiego reżysera Jana Kidawy-Błońskiego. To on dał nam „Skazanego na bluesa”, „Pamiętnik znaleziony w garbie” czy „Gwiazdy” [online], slazag.pl, 12 lutego 2023 [dostęp 2024-12-29] [zarchiwizowane z adresu 2023-02-17].
  4. ↑ a b Krzysztof Knas, Jan Kidawa-Błoński: Mój dom rodzinny wciąż stoi przy chorzowskiej ulicy Truchana [online], Chorzów Miasto Kultury, 2022 [dostęp 2024-12-29] [zarchiwizowane z adresu 2022-12-04].
  5. ↑ a b c d e Konrad J. Zarębski, Jan Kidawa-Błoński, [w:] Twórcy [online], Culture.pl [dostęp 2024-12-28] [zarchiwizowane z adresu 2017-10-06].
  6. ↑ Ян Кидава-Блонский: Благодарен ВГИКу за русский язык [online], iz.ru, 28 czerwca 2019 [dostęp 2019-10-11] (ros.).
  7. ↑ Polskie Radio – spółka akcyjna w likwidacji (KRS: 0000017753) [online], Krajowy Rejestr Sądowy [dostęp 2024-12-29].
  8. ↑ Iwona Szpala, Kim jest Kidawa-Błońska? „Ma amputowany system nerwowy”, kiedyś walczyła z Gowinem [online], „Gazeta Wyborcza”, 14 grudnia 2019 [dostęp 2024-12-31] [zarchiwizowane z adresu 2024-12-30].
  9. ↑ Jan Kidawa-Błoński został szefem rady nadzorczej Polskiego Radia [online], „Press”, 2 listopada 2005 [dostęp 2024-12-29] [zarchiwizowane z adresu 2024-12-29].
  10. ↑ „Skazany na bluesa” – ciąg dalszy (#8) [online], Dżem, 14 listopada 2004 [dostęp 2024-12-29] [zarchiwizowane z adresu 2024-12-29].
  11. ↑ Platforma w Warszawie [online], „Gazeta Wyborcza”, 5 marca 2001 [dostęp 2024-12-31] [zarchiwizowane z adresu 2024-12-30].
  12. ↑ Komitet poparcia Bronisława Komorowskiego, Onet.pl, 16 maja 2010 [zarchiwizowane 2014-04-26].
  13. ↑ Barbara Sowa, Kto wszedł do komitetu poparcia Komorowskiego [online], dziennik.pl, 15 marca 2015 [dostęp 2015-03-15].
  14. ↑ Medal Zasłużony Kulturze – Gloria Artis, MKiDN [zarchiwizowane 2021-10-04].
  15. ↑ Gambit Production spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w likwidacji (0000081873) [online], Krajowy Rejestr Sądowy [dostęp 2024-12-29].
  16. ↑ Olga Figaszewska, Małgorzata i Jan Kidawa-Błońscy: „Kiedy braliśmy ślub, jeszcze trwał stan wojenny” [online], viva.pl, 25 grudnia 2019 [dostęp 2024-12-29] [zarchiwizowane z adresu 2021-09-18].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
Filmy i seriale w reżyserii Jana Kidawy-Błońskiego
1980-99
2000-19
Seriale TV