Imię i nazwisko |
Jan Petersz. Saenredam |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
1565 lub 1566 |
Data i miejsce śmierci | |
Narodowość | |
Dziedzina sztuki | |
Epoka |
Jan Petersz. Saenredam (ur. 1565 lub 1566 w Zaandam, zm. 6 kwietnia 1607 w Assendelft)[1] – niderlandzki manierystyczny rytownik, rysownik i kartograf.
Uczeń Jacoba de Gheyna II i Hendrika Goltziusa[1][2]. Był ojcem malarza wnętrz kościołów Pietera Jansz. Saenredama[1][2].
Wykonywał prace o tematyce biblijnej i mitologicznej, według rysunków Goltziusa i własnych. Początkowo w jego rycinach widoczny jest wyraźny wpływ de Gryna. Później, ok. 1600 wypracował swój własnyy styl, widoczny zwłaszcza w kompozycjach postaci plenerowych, ukazujących wyrafinowane wyczucie relacji przestrzennych i dbałość o zindywidualizowane, naturalistyczne szczegóły. Umiejętnie oddawał efekty cienia i oświetlenia światłem słonecznym oraz wieczornym światłem pochodni, uzyskując miękkie, błyszczące powierzchnie, szczególnie na twarzach[2].