Jarmila Novotná

Jarmila Novotná
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

23 września 1907
Praga

Pochodzenie

czeskie

Data i miejsce śmierci

9 lutego 1994
Nowy Jork

Typ głosu

sopran

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

śpiewaczka

Odznaczenia
Order Tomáša Garrigue Masaryka IV Klasy (1990–1992)
Multimedia w Wikimedia Commons

Jarmila Novotná-Daubek (ur. 23 września 1907 w Pradze, zm. 9 lutego 1994 w Nowym Jorku[1][2]) – czeska śpiewaczka operowa, sopran.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Została zauważona przez Emę Destinnovą, która udzielała jej pierwszych lekcji śpiewu[1]. Zadebiutowała w 1925 roku w Pradze rolą Marzenki w Sprzedanej narzeczonej Bedřicha Smetany[1][2]. W 1926 roku wystąpiła w roli Violetty w Traviacie na scenie Teatru Narodowego w Pradze, a w 1928 roku na festiwalu w Weronie kreowała rolę Gildy w Rigoletcie[1]. W kolejnych latach śpiewała w Krolloper (1929) i Staatsoper (1929–1933) w Berlinie[1]. Od 1933 do 1938 roku występowała w Operze Wiedeńskiej[1][2]. W latach 1935–1937 i 1949 gościła na festiwalu w Salzburgu[1]. W 1934 roku kreowała tytułową partię w prapremierze opery Giuditta Franza Lehára[1][2].

W 1937 roku wystąpiła jako Alicja Ford w Falstaffie na deskach La Scali w Mediolanie[1]. W 1939 roku występem w San Francisco debiutowała w Stanach Zjednoczonych, od 1940 do 1957 roku była solistką Metropolitan Opera w Nowym Jorku[2]. Poza sceną operową występowała też w sztukach na Broadwayu oraz w filmach[2]. W 1957 roku zakończyła karierę sceniczną[1].

Zasłynęła rolami m.in. Donny Elwiry w Don Giovannim Mozarta, Mimi w Cyganerii Pucciniego, Manon w Manon Masseneta, Frei w Złocie Renu Wagnera[1]. Opublikowała autobiografię Byla jsem stastná (Praga 1991)[2]. W 1991 roku odznaczona została Orderem Tomáša Garrigue Masaryka IV klasy[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d e f g h i j k Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 7. Część biograficzna n–pa. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2002, s. 163. ISBN 978-83-224-0808-7.
  2. ↑ a b c d e f g Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 4 Levy–Pisa. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2633. ISBN 0-02-865529-X.
  3. ↑ Seznam vyznamenaných. hrad.cz. [dostęp 2022-02-16]. (cz.).