Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
23 stycznia 1999 |
Miejsce spoczynku | |
Zawód, zajęcie |
pisarz |
Odznaczenia | |
Jaroslav Foglar (ur. 6 lipca 1907 w Pradze, zm. 23 stycznia 1999 tamże) – czeski pisarz, autor książek dla młodzieży.
Absolwent szkoły handlowej. W latach 1924–37 pracował w biurze jako urzędnik.
Od młodości działał w skautingu. W latach 1938–1941 redaktor magazynu Mladý hlasatel. Redagował też czasopisma Junák (1945–1946) i Vpřed (1946–1948).
W latach 1954–1964 był wychowawcą w domach dla młodzieży, potem tylko pisarzem. Z wyjątkiem lat 60. jego wcześniejsze dzieła były z powodów ideologicznych na indeksie książek zakazanych i nowe nie były wydawane.
Napisał wiele książek dla młodzieży inspirowanych kulturą, metodyką wychowawczą i zwyczajami skautingu. Największym powodzeniem w Czechach cieszy się cykl opisujący przygody pięciu przyjaciół tworzących klub „Szybkie strzały” (Rychlé šípy). Oprócz trzech tomów tego cyklu: Záhada hlavolamu[1], Stínadla se bouří i Tajemství Velkého Vonta, wydanych w 1990 roku we wspólnym tomie Dobrodružství v temných uličkách, zrealizowano serial telewizyjny[2] i wydano komiks[3] na motywach powieści. W Polsce ukazał się przekład tylko pierwszego tomu poświęcony tajemniczemu artefaktowi-łamigłówce zawierającemu plany latającego roweru.
Inne znane powieści dla dzieci i młodzieży powiązane z ideą skautingu Jaroslava Foglara: Hoši od Bobří řeky, 1937; Tábor smůly, 1938; Chata v Jezerní kotlině, 1939; Pod junáckou vlajkou, 1940; Tábor ve Sluneční zátoce, 1947; Kronika Ztracené stopy, 1968; Dobrodružství v zemi nikoho, 1969; Strach nad Bobří řekou, 1990; Jestřábe, vypravuj!, 1990 i autobiografia Život v poklusu (1990).
28 października 2017 roku prezydent Miloš Zeman pośmiertnie odznaczył Foglara Medalem Za Zasługi[4].