Jean-Claude Mignon

Jean-Claude Mignon
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

2 lutego 1950
Corbeil-Essonnes

Przewodniczący Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy
Okres

od 23 stycznia 2012
do 27 stycznia 2014

Przynależność polityczna

Unia na rzecz Ruchu Ludowego

Poprzednik

Mevlüt Çavuşoğlu

Następca

Anne Brasseur

Odznaczenia
Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja)
Multimedia w Wikimedia Commons

Jean-Claude Georges Honoré Mignon (ur. 2 lutego 1950 w Corbeil-Essonnes) – francuski polityk, samorządowiec i przedsiębiorca, parlamentarzysta, w latach 2012–2014 przewodniczący Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Z zawodu przedsiębiorca. Działał w Zgromadzeniu na rzecz Republiki (m.in. jako sekretarz narodowy), a po jego przekształceniu w Unii na rzecz Ruchu Ludowego i Republikanach. Zajmował stanowisko radnego: miejskiego Saint-Germain-sur-Ecole (od 1977), kantonu Perthes-en-Gâtinais (1982–1988), departamentu Sekwana i Marna (1982–1995) oraz regionu Île-de-France (1986–1988). Ponadto w latach 1983–2014 pozostawał merem Dammarie-les-Lys, a od 2002 do 2008 szefem aglomeracji gmin Melun Val de Seine[1]. W 1988 po raz pierwszy wybrany do Zgromadzenie Narodowego, uzyskiwał reelekcję w 1993, 1997, 2002, 2007 i 2012[2]. Został reprezentantem Francji w Zgromadzeniu Parlamentarnym Rady Europy jako zastępca (1993–2002) i członek (2002–2017), objął funkcję wiceszefa frakcji ludowo-chadeckiej. Od 23 stycznia 2012 do 27 stycznia 2014 zajmował stanowisko przewodniczącego Zgromadzenia[1], w 2014 bez powodzenia ubiegał się o fotel sekretarza generalnego tego gremium[3]. W 2017 nie kandydował ponownie w wyborach krajowych i wycofał się z polityki[4].

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Kawaler Legii Honorowej (2017)[5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b Votre député. jean-claude-mignon.net. [dostęp 2022-09-17]. (ang.).
  2. ↑ M. Jean-Claude Mignon. assemblee-nationale.fr. [dostęp 2022-09-17]. (fr.).
  3. ↑ La candidature du maire Jean-Claude Mignon a été écartée. leparisien.fr, 28 lutego 2014. [dostęp 2022-09-17]. (fr.).
  4. ↑ Sophie Bordier: Législatives. Pourquoi Jean-Claude Mignon ne briguera pas un 7e mandat. leparisien.fr, 10 maja 2017. [dostęp 2022-09-17]. (fr.).
  5. ↑ Décret du 30 décembre 2017 portant promotion et nomination. legifrance.gouv.fr. [dostęp 2022-09-17]. (fr.).