Jean-Claude Nallet
 Jean-Claude Nallet w 1968 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia |
15 marca 1947 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
19 sierpnia 2023 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost |
187 cm | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Jean-Claude Nallet (ur. 15 marca 1947 w Champdor[1], zm. 19 sierpnia 2023[2] w Mont-Saint-Aignan) – francuski lekkoatleta, sprinter i płotkarz, wielokrotny medalista mistrzostw Europy.
Na Europejskich Igrzyskach Juniorów w 1966 w Odessie zdobył srebrny medal w biegu na 200 metrów i złoty w sztafecie 4 × 100 metrów[3]. W tym samym roku na Mistrzostwach Europy w Budapeszcie został brązowym medalistą w biegu na 200 metrów, a w sztafecie 4 × 400 metrów zajął wraz z kolegami 4. miejsce[4]. Zwyciężył w biegach na 200 metrów i 400 metrów w finale pucharu Europy w 1967 w Kijowie[5]. Na igrzyskach olimpijskich w 1968 w Meksyku odpadł w półfinale biegu na 400 metrów, a w sztafecie 4 × 400 metrów reprezentacja Francji z Nalletem w składzie zajęła 8. miejsce[1]. Na Mistrzostwach Europy w 1969 w Atenach Nallet zdobył srebrny medal w biegu na 400 metrów (za Janem Wernerem, a przed Stanisławem Grędzińskim), a w sztafecie 4 × 400 metrów złoty (sztafeta francuska biegła w składzie: Gilles Bertould, Christian Nicolau, Jacques Carette i Nallet)[6].
Od 1970 Nallet zaczął specjalizować się w biegu na 400 metrów przez płotki. Zwyciężył w tej konkurencji w finale Pucharu Europy w 1970 w Sztokholmie, a na 400 metrów był drugi[5]. Na mistrzostwach Europy w 1971 w Helsinkach zdobył tytuł mistrzowski na 400 metrów przez płotki, a sztafeta 4 × 400 metrów z nim w składzie zajęła 6. miejsce. Na mistrzostwach Europy w 1974 w Rzymie Nallet został wicemistrzem na 400 metrów przez płotki (za Alanem Pascoe z Wielkiej Brytanii) oraz zajął 4. miejsce w sztafecie 4 × 400 metrów[7]. Zwyciężył w biegu na 400 metrów przez płotki i zdobył srebrny medal w sztafecie 4 × 400 metrów (w składzie: Roqui Sanchez, Francis Kerbiriou, Francis Demarthon i Nallet) na igrzyskach śródziemnomorskich w 1975 w Algierze[8].
Na igrzyskach olimpijskich w 1976 w Montrealu odpadł w półfinale biegu na 400 metrów przez płotki[1]. Na swych piątych mistrzostwach Europy w 1978 w Pradze zajął 6. miejsce w finale tej konkurencji[9]. Po sezonie 1979 zakończył karierę.
Nallet był mistrzem Francji w biegu na 400 metrów w latach 1968–1971 oraz w biegu na 400 metrów przez płotki w 1975 i 1978, wicemistrzem w biegu na 200 metrów w 1966, 1967 i 1970 oraz w biegu na 400 metrów przez płotki w 1974 i 1978, a także brązowym medalistą w biegu na 400 metrów w 1977[10][11].
Był trzykrotnym rekordzistą Francji w biegu na 400 metrów do czasu 45,1 uzyskanego 19 lipca 1970 w Colombes, dwukrotnym w biegu na 400 metrów przez płotki do czasu 48,94 (4 września 1974 w Rzymie) i trzykrotnym w sztafecie 4 × 400 metrów do wyniku 3:02, osiągniętego 20 września 1969 w Atenach[12].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Jean-Claude Nallet [online], olympedia.org [dostęp 2021-05-03] (ang.).
- ↑ Athlétisme : Jean-Claude Nallet, champion d'Europe 1971 et star française des années 60-70, est mort (fr.)
- ↑ European Junior Championships 1966 [online], wjah.co.uk [dostęp 2021-05-03] [zarchiwizowane z adresu 2013-10-31] (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 523, 527 [dostęp 2021-05-03] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ a b European Cup A Final and Super League (Men) [online], GBRAthletics [dostęp 2021-05-03] (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 530, 534 [dostęp 2021-05-03] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 539, 542, 547–548, 550 [dostęp 2021-05-03] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ Gérard Dupuy, Jeux Méditerranéens [online], cdm.athle, 1 lipca 2018, s. 3 [dostęp 2021-05-03] [zarchiwizowane z adresu 2020-06-23] (fr.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 555 [dostęp 2021-05-03] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ Gérard Dupuy, Les finalistes des championnats de France – 1888 à 1969 [online], cdm.athle.com, 20 maja 2021, s. 279, 287, 295, 305 [dostęp 2021-05-28] [zarchiwizowane z adresu 2021-05-21] (fr.).
- ↑ Gérard Dupuy, Les finalistes des championnats de France – 1970 à 1980 [online], cdm.athle.com, 13 maja 2021, s. 9, 23, 70, 78, 92, 115, 130 [dostęp 2021-05-28] [zarchiwizowane z adresu 2021-05-15] (fr.).
- ↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 29, 84 i 202. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).