Data i miejsce urodzenia |
8 lutego 1942 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
17 września 1995 |
Zawód, zajęcie |
polityk, prawnik |
Alma Mater | |
Odznaczenia | |
Jean Gol (ur. 8 lutego 1942 w Londynie, zm. 17 września 1995 w Liège[1]) – belgijski i waloński polityk oraz prawnik, przywódca walońskich liberałów, minister i wicepremier, poseł do Parlamentu Europejskiego.
Urodził się w londyńskiej dzielnicy Hammersmith w Wielkiej Brytanii, dokąd w trakcie II wojny światowej uciekli jego żydowscy rodzice[2]. Ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie w Liège. Był wykładowcą akademickim, a także prowadził własną kancelarię prawną[3].
Działalność polityczną podjął w latach 70., przystępując do Zgromadzenia Walońskiego. Wraz z grupą działaczy tej partii i walońskimi działaczami ogólnokrajowej Partii na rzecz Wolności i Postępu w 1976 współtworzył Partię Reformatorsko-Liberalną[3]. W latach 1979–1982 kierował po raz pierwszy tym ugrupowaniem, ponownie stanął na czele tego ugrupowania w 1992[4]. Wraz z m.in. Antoinette Spaak działał na rzecz ścisłej współpracy francuskojęzycznych ugrupowań centrowych, wspierając działania, które doprowadziły do federacji PRL z FDF.
Pełnił szereg funkcji publicznych – w 1971 po raz pierwszy zasiadł w federalnej Izbie Reprezentantów[3], uzyskiwał reelekcję w kolejnych wyborach. Pełnił funkcję wicepremiera oraz ministra sprawiedliwości i reformy instytucjonalnej (1981–1988) oraz przejściowo (w 1985) funkcję ministra handlu zagranicznego[1]. W 1994 uzyskał mandat posła do Parlamentu Europejskiego IV kadencji, należał do frakcji liberalnej[5]. Zmarł w trakcie kadencji, do śmierci kierując walońskimi liberałami.