Data i miejsce urodzenia |
29 stycznia 1942 | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost |
180 cm | |||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||
|
Jean Wadoux (ur. 29 stycznia 1942 w Saint-Pol-sur-Ternoise[1]) – francuski lekkoatleta, średnio- i długodystansowiec, wicemistrz Europy.
Zwyciężył w biegu na 1500 metrów na igrzyskach śródziemnomorskich w 1963 w Neapolu[2]. Na igrzyskach olimpijskich w 1964 w Tokio zajął 9. miejsce w finale tej konkurencji[1].
25 czerwca 1965 w Saint-Maur Wadoux wraz z kolegami ustanowił rekord świata w rzadko rozgrywanej sztafecie 4 × 1500 metrów czasem 14:49,0; sztafeta biegła w składzie: Gérard Vervoort, Claude Nicolas, Michel Jazy i Jean Wadoux[3]. Zajął 2. miejsce w biegu na 1500 metrów w finale pucharu Europy w 1965 w Stuttgarcie[4]. Na mistrzostwach Europy w 1966 w Budapeszcie zajął 7. miejsce w finale tej konkurencji[5].
Na igrzyskach olimpijskich w 1968 w Meksyku wystartował w biegu na 5000 metrów; awansował do finału, w którym zajął 9. miejsce[1]. Zajął 6. miejsce w finale biegu na 1500 metrów podczas mistrzostw Europy w 1969 w Atenach[6]. 23 lipca 1970 w Colombes ustanowił rekord Europy na 1500 metrów wynikiem 3;34,0[7].
Zdobył srebrny medal w biegu na 5000 metrów na mistrzostwach Europy w 1971 w Helsinkach za Finem Juhą Väätäinenem[8].
Jean Wadoux był mistrzem Francji w biegu na 1500 m w latach 1965-1970, w biegu na 5000 metrów w 1968 i 1970 i w biegu przełajowym w 1968 i 1972[9].
Rekordy życiowe[10]:
W 2003 został kawalerem Legii Honorowej.