Jeremy Stephens

Jeremy Stephens
Ilustracja
Stephens w 2017
Pseudonim

Lil Heathen

Data i miejsce urodzenia

26 maja 1986
Des Moines

Obywatelstwo

Stany Zjednoczone

Wzrost

175 cm

Masa ciała

70 kg

Styl walki

Brazylijskie jiu-jitsu

Debiut

2005

Federacja

UFC

Kategoria wagowa

lekka (2005–2012, 2021–obecnie)
piórkowa (2013–2020)

Klub

Alliance MMA

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

51

Zwycięstwa

29

Przez nokauty

19

Przez poddania

2

Przez decyzje

8

Porażki

21

Nieodbyte

1

  1. ↑ Bilans walk aktualny na 2 kwietnia 2023.

Jeremy Stephens (ur. 26 maja 1986 w Des Moines[1]) – amerykański zawodnik MMA wagi piórkowej oraz lekkiej. Były zawodnik oraz wieloletni weteran UFC. Aktualnie związany z PFL[2].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Des Moines w 1986 roku. Kiedy miał osiem lat jego rodzice rozwiedli się i stale zmieniał szkoły, a jednocześnie mieszkał w różnych mieszkaniach, schroniskach, a nawet w samochodzie matki, zanim przeniósł się do Norwalk z ojcem, który otrzymał prawo opieki nad Stephensem, gdy ten był w piątej klasie. Dorastając grał w baseball, koszykówkę, a także trenował zapasy. Uczęszczał do Norwalk High School, gdzie wyróżniał się w baseballu i zapasach, powracając do ich trenowania na ostatnim roku nauki. Treningi mieszanych sztuk walki rozpoczął za namową swojego dziadka, który również namówił go do współzawodnictwa w zapasach. Rozpoczynając karierę w mieszanych sztukach walki, inspirował się Joshem Neerem, z którym później się zaprzyjaźnił.

Kariera MMA

[edytuj | edytuj kod]

Wczesna kariera

[edytuj | edytuj kod]

W wieku 16 lat zaczął trenować mieszane sztuki walki, jako amator w wieku 18 lat zaczął trenować w pełnym wymiarze godzin. Został mistrzem UGC i MCC wagi lekkiej[3].

UFC

[edytuj | edytuj kod]

W swoim debiucie dla UFC został pokonany dźwignią na staw łokciowy w drugiej rundzie przez weterana, Dina Thomasa na gali UFC 71 26 maja 2007 roku[4].

Pierwsze zwycięstwo w amerykańskiej federacji odnotował w walce z Diego Saraivą podczas gali UFC 76 przez jednogłośną decyzję[5].

Swoje drugie zwycięstwo w oktagonie UFC zanotował po pokonaniu Cole’a Millera przez TKO w drugiej rundzie na UFC Fight Night 12.

W finale amerykańskiego reality show - The Ultimate Fighter 7 zmierzył się z byłym trenerem i przyjacielem, Spencerem Fisherem[6]. Przegrał walkę przez jednogłośną decyzję[7].

Po porażce, w kolejnej walce zwyciężył nad posiadaczem czarnego pasa BJJ i przyszłym mistrzem UFC w wadze lekkiej, Rafaelem dos Anjosem, podczas gali UFC 91[8]. Mimo że przegrał dwie pierwsze rundy, w trzeciej odsłonie znokautował dos Anjosa. Zwycięstwo przyniosło mu nagrodę w postaci bonusu finansowego za nokaut wieczoru[9].

Następnie wszedł na zastępstwo za Hermesa Francy, mierząc się przeciwko Joe Lauzonowi 7 lutego 2009 roku na UFC Fight Night 17[10]. Przegrał walkę przez poddanie pod koniec drugiej rundy[11].

1 kwietnia 2009 roku na UFC Fight Night: Condit vs Kampmann, został pokonany przez Gleisona Tibau i przegrał swoją drugą walkę z rzędu przez jednogłośną decyzję[12].

Stephens miał powrócić do oktagonu 16 września 2009 roku, gdzie podczas UFC Fight Night: Diaz vs. Guillard miał zmierzyć się przeciwko debiutującemu w organizacji, Ronnysowi Torresie, jednak Torres doznał kontuzji podczas treningu i został zastąpiony przez Justina Buchholza[13]. Po kilku mocnych ciosach ze strony Stephensa i rozcięciu głębokiej rany na czole Buchholza, lekarz był zmuszony do przerwania walki w połowie pierwszej rundy[14]. Zwycięstwo przez techniczny nokaut przyniosło mu nagrodę za nokaut wieczoru[15].

Oczekiwano, że Stephens zmierzy się z Nikiem Lentzem 11 stycznia 2010 roku podczas UFC Fight Night 20, jednak Stephens doznał kontuzji i został zmuszony do wycofania się z walki[16].

8 maja 2010 na gali UFC 113 pokonał Sama Stouta przez niejednogłośną decyzję. To zwycięstwo przyniosło mu nagrodę za walkę wieczoru[17].

Stephens przegrał z Melvinem Guillardem 25 września 2010 roku na gali UFC 119 przez niejednogłośną decyzję[18].

1 stycznia 2011 roku na UFC 125 zmierzył się z Marcusem Davisem. Po prawdopodobnych przegranych dwóch pierwszych rundach Stephens wyszedł bardziej agresywnie w trzeciej rundzie i złapał Davisa w kontrę, w wyniku czego wygrał przez KO. Po zwycięstwie otrzymał bonus za nokaut wieczoru

Oczekiwano, że stoczy walkę z Jonathanem Brookinsem 4 czerwca 2011 roku podczas finału The Ultimate Fighter 13, jednak Brookins został zmuszony do walki z kontuzją i zastąpiony przez Danny’ego Downesa. Stephens pokonał Downesa przez jednogłośną decyzję po zdominowaniu wszystkich trzech rund[19].

Na gali UFC 136 Jeremy przegrał przez niejednogłośną decyzję (29-28, 28-29, 29-28) z Anthonym Pettisem 8 października 2011 roku[20].

15 maja 2012 roku na gali UFC on Fuel TV: Korean Zombie vs. Poirier zastąpił kontuzjowanego Yvesa Edwardsa przeciwko Donaldowi Cerrone. Przegrał walkę przez jednogłośną decyzję[21].

Oczekiwano, że Stephens zmierzy się z Yvesem Edwardsem 5 października 2012 roku na UFC on FX 5, jednak walka została odwołana z powodu aresztowania Stephensa w dniu wydarzenia pod zarzutem napadu, który sięga 2011 roku. Walka ostatecznie odbyła się 8 grudnia 2012 roku na UFC on Fox 5[22]. Edwards wygrał przez nokaut w pierwszej rundzie, będąc pierwszym zawodnikiem, który pokonał Stephensa przez nokaut[23].

W wadze piórkowej zadebiutował przeciwko debiutantowi Estevanowi Payanowi 25 maja 2013 roku na UFC 160. Krwawą walkę wygrał jednogłośną decyzją[24].

Oczekiwano, że Stephens zmierzy się z Ronym Jasonem 9 października 2013 roku podczas UFC Fight Night 29[25], natomiast Jason wycofał się z walki powołując się na kontuzję (przepuklinę lędźwiową)[26]. Walka ostatecznie miała miejsce 9 listopada 2013 roku podczas UFC Fight Night 32 i wygrał ją Jerem przez nokaut na początku pierwszej rundy[27][28].

25 stycznia 2014 roku na UFC on Fox 10 Stephens zmierzył się z Darrenem Elkinsem. Wygrał walkę jednogłośną decyzją[29].

Kolejną walkę przegrał walkę z Cubem Swansonem przez jednogłośną decyzję 28 czerwca 2014 roku podczas UFC Fight Night 44. Pomimo tego otrzymał nagrodę za walkę wieczoru[30].

Następnie zmierzył się z Charlesem Oliveirą 12 grudnia 2014 roku podczas finału The Ultimate Fighter 20. Przegrał walkę jednogłośną decyzją[31].

Stephens zmierzył się z Dennisem Bermudezem 11 lipca 2015 r. na UFC 189. Wygrał walkę przez TKO dzięki latającemu kolanu i ciosom po wyrównanych dwóch pierwszych rundach[32].

12 grudnia 2015 r. na UFC 194 przegrał z Maxem Holloway przez jednogłośną decyzję[33].

Kolejny pojedynek stoczył z byłym mistrzem UFC wagi koguciej Renanem Barão 29 maja 2016 roku, na UFC Fight Night 88. Zaciętą walką odnotował zwycięstwo jednogłośną decyzją[34]. Obaj uczestnicy otrzymali za swój występ bonus za walkę wieczoru[35].

12 listopada 2016 roku na UFC 205 zmierzył się z byłym mistrzem wagi lekkiej UFC Frankie Edgarem. Walkę przegrał przez jednogłośną decyzję[36].

Stephens zmierzył się z Renato Moicano 15 kwietnia 2017 r. na UFC on Fox 24. Walkę przegrał przez niejednogłośną decyzję[37].

Na UFC 215 9 września 2017 roku wygrał z Gilbertem Melendezem przez jednogłośną decyzję[38]. Obaj uczestnicy otrzymali za swój występ bonus za walkę wieczoru.

Podczas UFC Fight Night: Stephens vs. Choi. zmierzył się z Doo Ho Choi 14 stycznia 2018 roku. Zwyciężył walkę przez TKO w drugiej rundzie. Obaj uczestnicy zostali nagrodzeni bonusem za walkę wieczoru[39].

Później znokautował Josha Emmetta przez nokaut w 2 rundzie 24 lutego 2018 roku na UFC on Fox 28. Widowiskowe zwycięstwo przyniosło mu bonus za występ wieczoru[40].

Następnie Stephens zmierzył się z byłym mistrzem wagi piórkowej WEC i dwukrotnym mistrzem wagi piórkowej UFC, Josém Aldo, 28 lipca 2018 roku na gali UFC on Fox: Alvarez vs. Poirier 2. Przegrał walkę przez TKO w pierwszej rundzie[41].

Kolejną porażkę odnotował w następnej walce z Zabitem Magomiedszaripowem 2 marca 2019 roku na UFC 235. Przegrał przez jednogłośną decyzję sędziów[42].

21 września 2019 roku skrzyżował rękawice z Yairem Rodríguezem w głównym walce UFC on ESPN+ 17. Walka została uznana za nieodbytą. Zaledwie 15 sekund po rozpoczęciu pierwszej rundy Rodríguez przypadkowo uderzył Stephensa w lewe oko, uniemożliwiając Stephensowi kontynuowanie walki[43].

3 porażkę z rządu odnotował w rewanżu z Rodríguezem 18 października 2019 roku na UFC on ESPN 6. Przegrał walkę jednogłośną decyzją[44]. Otrzymał bonus za walkę wieczoru.

Jego walka z Calvinem Kattarem została zaplanowana na 18 kwietnia 2020 roku na UFC 249, ale 9 kwietnia Dana White, prezydent UFC, ogłosił, że to wydarzenie zostało przełożone, a walka ostatecznie odbyła się 9 maja 2020 roku[45]. Podczas ważenia ważył ok. 2 kg ponad limit wagi piórkowej. W rezultacie został ukarany grzywną w wysokości 20% swojej gaży. Pomimo dobrego początku w pierwszej rundzie, przegrał walkę przez techniczny nokaut w kolejnej, drugiej rundzie[46].

7 listopada 2020 roku na UFC na ESPN: Santos vs. Teixeira miał zawalczyć z Arnoldem Allenem, ale zmuszony do wycofania się z imprezy, powołując się na kontuzję[45].

Oczekiwano, że powróci do dywizji lekkiej, aby zmierzyć się z Drakkarem Klose na UFC on ESPN 22. W dniu imprezy ogłoszono, że walka została wycofana, ponieważ Klose doznał kontuzji kręgosłupa w wyniku popchnięcia przez Stephensa podczas ważenia[47].

17 lipca 2021 na UFC na ESPN: Machachev vs. Moisés doszło do jego walki z Mateuszem Gamrotem. W nieco ponad minutę Polak poddał go kimurą w 1 rundzie[48].

Pod koniec stycznia 2022 roku ogłoszono, że po prawie 15-latach i 33 stoczonych walkach w UFC, kontrakt Stephensa nie został przedłużony po jego ostatniej przegranej walce[49].

PFL

[edytuj | edytuj kod]

Po tym jak nie został odnowiony przez UFC, podpisał kontrakt z Professional Fighters League[2].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Jest z pochodzenia Meksykaninem. Ma dwie córki i jest bliskim przyjacielem byłego zawodnika UFC, Antona Kuivanena[50].

5 października 2012 roku, kiedy to miał walczyć na gali UFC on FX: Browne vs. Bigfoot, został aresztowany w Minneapolis przez policję z tego miasta. Oskarżono go o napaść i włamanie, wynikające z incydentu, który miał miejsce w Des Moines w 2011 roku. Stephens został następnie poddany ekstradycji do więzienia w Des Moines, gdzie przebywał przez 15 dni, po czym został zwolniony. Większość zarzutów została jednak ostatecznie oddalona, a Jeremy przyznał się do winy za jedno wykroczenie, jakim jest zakłócanie porządku publicznego[51].

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]

Mieszane sztuki walki

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Sherdog.com, Jeremy [online], Sherdog [dostęp 2021-10-11].
  2. ↑ a b Kamil Zejma, Jeremy Stephens nowym zawodnikiem Professional Fighters League [online], InTheCage.pl, 1 lutego 2022 [dostęp 2022-02-01] (pol.).
  3. ↑ UFC®: Ultimate Fighting Championship®”, Jeremy Stephen’s UFC.com Bio [online], web.archive.org, 31 stycznia 2009 [dostęp 2021-10-11] [zarchiwizowane z adresu 2009-01-31].
  4. ↑ UFC 71 - wyniki [spojler] [online], www.sfd.pl [dostęp 2022-11-08] (pol.).
  5. ↑ UFC 76: Wyniki, wnioski i pierwsze reakcje zawodników [online], MMA PL, 24 września 2007 [dostęp 2022-11-08] (pol.).
  6. ↑ Tomasz Nowosielski, TUF 7 Finał: Spencer Fisher vs. Jeremy Stephens | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 16 kwietnia 2008 [dostęp 2022-11-08] (pol.).
  7. ↑ TUF 7 – finał : wyniki walk + bonusy po gali – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [online] [dostęp 2022-11-08] (pol.).
  8. ↑ Wojslaw Rysiewski Venom, UFC 91: Couture vs Lesnar - ważenie | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 15 listopada 2008 [dostęp 2022-11-08] (pol.).
  9. ↑ Wojslaw Rysiewski Venom, UFC 91: Couture vs Lesnar - wyniki/bonusy/wpływy/walki | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 16 listopada 2008 [dostęp 2022-11-08] (pol.).
  10. ↑ Hermes Franca Tears ACL; Off of UFC Fight Night 17 | Demand MMA [online], web.archive.org, 1 lutego 2009 [dostęp 2022-11-08] [zarchiwizowane z adresu 2009-02-01].
  11. ↑ UFC Fight Night 17- wyniki i bonusy – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [online] [dostęp 2022-11-08] (pol.).
  12. ↑ Wojslaw Rysiewski Venom, UFC Fight Night: Condit vs Kampmann - wyniki + bonusy | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 1 kwietnia 2009 [dostęp 2022-11-08] (pol.).
  13. ↑ Wojslaw Rysiewski Venom, UFC Fight Night: Diaz vs Guillard - ważenie | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 16 września 2009 [dostęp 2022-11-08] (pol.).
  14. ↑ UFC Fight Night: Diaz vs Guillard – wyniki – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [online] [dostęp 2022-11-08] (pol.).
  15. ↑ Wojslaw Rysiewski Venom, UFC Fight Night: Diaz vs Guillard – zarobki | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 21 września 2009 [dostęp 2022-11-08] (pol.).
  16. ↑ Jeremy Stephens, not Efrain Escudero, likely faces Nik Lentz at UFC Fight Night 20 | MMAjunkie.com [online], web.archive.org, 24 października 2009 [dostęp 2021-10-11] [zarchiwizowane z adresu 2009-10-24].
  17. ↑ UFC 113: Wyniki oraz Bonusy! [online], MMA PL, 9 maja 2010 [dostęp 2022-11-08] (pol.).
  18. ↑ Melvin Guillard vs. Jeremy Stephens targeted for UFC 119 main card in Indy | MMAjunkie.com [online], web.archive.org, 9 czerwca 2010 [dostęp 2021-10-11] [zarchiwizowane z adresu 2010-06-09].
  19. ↑ Jeremy Stephens vs. Jonathan Brookins likely for The Ultimate Fighter 13 Finale | MMAjunkie.com [online], web.archive.org, 18 lutego 2011 [dostęp 2021-10-11] [zarchiwizowane z adresu 2011-02-18].
  20. ↑ Geno Mrosko, UFC 136: Anthony Pettis vs Jeremy Stephens announced for Oct. 8 in Houston, Texas [online], MMAmania.com, 16 lipca 2011 [dostęp 2021-10-11] (ang.).
  21. ↑ Edwards out, Stephens in against Cerrone at UFC on FUEL TV 3 | MMAjunkie.com [online], web.archive.org, 29 lutego 2012 [dostęp 2021-10-11] [zarchiwizowane z adresu 2012-02-29].
  22. ↑ George Halvatzis jr., Dana White Explains Stephens’ Arrest, His Defense [online], MMAmania.com, 5 października 2012 [dostęp 2021-10-11] (ang.).
  23. ↑ Yves Edwards to meet Jeremy Stephens at UFC on FX 5 in Minneapolis | MMAjunkie.com [online], web.archive.org, 11 sierpnia 2012 [dostęp 2021-10-11] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-11].
  24. ↑ Jeremy Stephens vs. Estevan Payan slated for UFC 160 on May 25 [online], MMA Junkie, 27 lutego 2013 [dostęp 2021-10-11] (ang.).
  25. ↑ Jeremy Stephens vs. Rony Jason Agreed to for Unnanounced UFC Fight Night in Brazil | MMAWeekly.com [online], 8 sierpnia 2013 [dostęp 2021-10-11] (ang.).
  26. ↑ Rony Jason pulled from UFC Fight Night 29 card against Jeremy Stephens [online], MMA Junkie, 15 września 2013 [dostęp 2021-10-11] (ang.).
  27. ↑ UFC Fight Night 32 results and gif: Jeremy Stephens demolishes Rony Jason [online], MMA Junkie, 10 listopada 2013 [dostęp 2021-10-11] (ang.).
  28. ↑ Rony Jason vs. Jeremy Stephens rescheduled for UFC Fight Night 32 in November [online], MMA Junkie, 26 września 2013 [dostęp 2021-10-11] (ang.).
  29. ↑ Darren Elkins vs. Jeremy Stephens set for UFC on FOX 10 in Chicago | MMAjunkie [online], web.archive.org, 18 listopada 2013 [dostęp 2021-10-11] [zarchiwizowane z adresu 2013-11-18].
  30. ↑ UFC News, Cub Swanson vs. Jeremy Stephens headlines UFC Fight Night in San Antonio [online], FOX Sports [dostęp 2021-10-11] (ang.).
  31. ↑ MMA Fighting Newswire, Stephens and Oliveira to clash at TUF 20 Finale [online], MMA Fighting, 30 września 2014 [dostęp 2021-10-11] (ang.).
  32. ↑ UFC 189 results: Jeremy Stephens knee plants Dennis Bermudez for TKO in brawl [online], MMA Junkie, 12 lipca 2015 [dostęp 2021-10-12] (ang.).
  33. ↑ UFC 194 results: Max Holloway tops Jeremy Stephens for 8th straight, wants title shot [online], MMA Junkie, 13 grudnia 2015 [dostęp 2021-10-12] (ang.).
  34. ↑ UFC Fight Night 88 results: Jeremy Stephens upsets Renan Barao, spoils ex-champ’s jump to featherweight [online], MMA Junkie, 30 maja 2016 [dostęp 2021-10-12] (ang.).
  35. ↑ Sherdog.com, UFC Fight Night Bonuses: Garbrandt, Stephens, Barao, Collier Pocket $50K Awards [online], Sherdog [dostęp 2021-10-12].
  36. ↑ UFC 205 results: Frankie Edgar survives head kick to outduel Jeremy Stephens in thriller [online], MMA Junkie, 13 listopada 2016 [dostęp 2021-10-12] (ang.).
  37. ↑ UFC on FOX 24 results: Renato Moicano outpoints Jeremy Stephens for narrow split call [online], MMA Junkie, 16 kwietnia 2017 [dostęp 2021-10-12] (ang.).
  38. ↑ UFC 215 results: Vicious Jeremy Stephens low kicks destroy Gilbert Melendez [online], MMA Junkie, 10 września 2017 [dostęp 2021-10-12] (ang.).
  39. ↑ UFC Fight Night 124 results: Jeremy Stephens devastates Dooho Choi with second-round TKO [online], MMA Junkie, 15 stycznia 2018 [dostęp 2021-11-11] (ang.).
  40. ↑ UFC on FOX 28 results: Jeremy Stephens violently KOs Josh Emmett, calls for title shot [online], MMA Junkie, 25 lutego 2018 [dostęp 2021-11-11] (ang.).
  41. ↑ UFC on FOX 30 results: Jose Aldo stops Jeremy Stephens with first-round body shot [online], MMA Junkie, 29 lipca 2018 [dostęp 2021-11-11] (ang.).
  42. ↑ UFC 235 results: Zabit Magomedsharipov survives late charge, outpoints Jeremy Stephens [online], MMA Junkie, 3 marca 2019 [dostęp 2021-11-11] (ang.).
  43. ↑ Ugly scene erupts at UFC on ESPN+ 17 after Rodriguez-Stephens fight ends in 15-second no contest [online], MMA Junkie, 22 września 2019 [dostęp 2021-11-11] (ang.).
  44. ↑ Dan Doherty, UFC Boston Results: Yair Rodriguez Comes Out On Top in Wild Co-Main Event Against Jeremy Stephens [online], Cageside Press, 18 października 2019 [dostęp 2021-11-11] (ang.).
  45. ↑ a b Jeremy Stephens injured, out of UFC fight vs. Arnold Allen on Nov. 7 [online], MMA Junkie, 24 października 2020 [dostęp 2021-11-11] (ang.).
  46. ↑ Joe McDonagh, UFC 249 Results: Calvin Kattar Flattens Jeremy Stephens with Elbow [online], Cageside Press, 9 maja 2020 [dostęp 2021-11-11] (ang.).
  47. ↑ Klose concussed by Stephens shove, camp says [online], ESPN.com, 17 kwietnia 2021 [dostęp 2021-11-11] (ang.).
  48. ↑ Gamrot – Stephens: Wielkie zwycięstwo Polaka! Był nokaut, teraz poddanie [online], sport.se.pl [dostęp 2021-11-11].
  49. ↑ Kamil Zejma, Doniesienia: Jeremy Stephens rozstał się z organizacją UFC [online], InTheCage.pl, 27 stycznia 2022 [dostęp 2022-02-01] (pol.).
  50. ↑ MMAJUNKIE.com, The new „Mr. International,” Jeremy Stephens, plans on stealing the show at UFC 113 [online], 4 maja 2010.
  51. ↑ Felony assault and burglary charges against Jeremy Stephens dropped [online], www.mmafighting.com [dostęp 2021-10-12] (ang.).
  52. ↑ Record Book | UFC [online], statleaders.ufc.com [dostęp 2021-10-11].