Jerzy Eisler

Jerzy Eisler
Ilustracja
Państwo działania

Polska

Data i miejsce urodzenia

12 czerwca 1952
Warszawa

Profesor nauk humanistycznych
Specjalność: historia najnowsza Polski, historia najnowsza powszechna
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Doktorat

1982 – historia
Uniwersytet Warszawski

Habilitacja

1993
Uniwersytet Warszawski

Profesura

2002

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”

Jerzy Krzysztof Eisler (ur. 12 czerwca 1952 w Warszawie) – polski historyk, profesor nauk humanistycznych, nauczyciel akademicki, dyrektor warszawskiego oddziału Instytutu Pamięci Narodowej.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1976 ukończył historię na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego. Pracę magisterską pt. Polityczna działalność Pierre Lavala IV.1942–VIII.1944 r. napisał pod kierunkiem Jerzego W. Borejszy[1]. Następnie został pracownikiem Instytutu Historii PAN. W latach 1977–1981 był członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Wchodził w skład egzekutywy POP PZPR IH PAN[2]. W 1982 obronił doktorat, w 1993 habilitował się na podstawie rozprawy zatytułowanej Marzec 1968. Geneza – przebieg – konsekwencje. W 2002 uzyskał tytuł naukowy profesora nauk humanistycznych. W 2011 został kierownikiem Zakładu Badań nad Dziejami Polski po 1945 roku IH PAN. Pracę w IH PAN łączył z wykładami na Uniwersytecie Warszawskim[3] oraz w Wyższej Szkole Mazowieckiej. W 2002 objął także stanowisko dyrektora oddziału Instytutu Pamięci Narodowej w Warszawie; w 2022 przeszedł na emeryturę.

Był członkiem zarządu Towarzystwa Miłośników Historii. W latach 1994–1997 pełnił funkcję dyrektora Szkoły Podstawowej i Liceum Ogólnokształcącego im. Adama Mickiewicza przy Ambasadzie RP w Paryżu[4].

W pracy naukowej zajął się głównie historią najnowszą Polski (w tym okresem PRL), a także badaniami poświęconymi Francji. Jest autorem ponad 20 książek.

Odznaczenia i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]

Wybrane publikacje

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Tomasz Wituch, Bogdan Stolarczyk, Studenci Instytutu Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego 1945–2000, Wydawnictwo Arkadiusz Wingert, Kraków 2010, s. 422.
  2. Patryk Pleskot, Tadeusz Paweł Rutkowski (wybór, wstęp i opracowanie), Spętana akademia, Polska Akademia Nauk w dokumentach władz PRL. Materiały partyjne 1950–1986, t. II, Instytut Pamięci Narodowej, Warszawa 2012, s. 713.
  3. Jerzy Eisler. ihpan.edu.pl. [dostęp 2018-04-10].
  4. Jerzy Eisler: Polska Rzeczpospolita Ludowa – szkic do rozważań o laicyzacji państwa. rcin.org.pl. [dostęp 2016-05-06].
  5. Historycy odznaczeni medalami „Gloria Artis”. naukawpolsce.pap.pl, 14 grudnia 2005. [dostęp 2013-02-12].
  6. M.P. z 2011 r. nr 3, poz. 36
  7. Odznaczenia z okazji 45. rocznicy Marca’68. prezydent.pl, 8 marca 2013. [dostęp 2013-03-08].
  8. M.P. z 2013 r. poz. 460

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]