Data i miejsce urodzenia |
22 sierpnia 1947 |
---|---|
Data śmierci |
25 lutego 2024 |
Profesor doktor habilitowany nauk humanistycznych | |
Specjalność: literatura polska, literatura XX wieku | |
Alma Mater | |
Habilitacja |
25 czerwca 1993 – literaturoznawstwo |
Profesura |
18 czerwca 1998 |
Polska Akademia Nauk | |
Status |
Członek Komitetu Nauk o Literaturze |
Profesor UJ | |
jednostka |
Wydział Polonistyki; Katedra Historii Literatury Polskiej XX Wieku |
Jerzy Jarzębski (ur. 22 sierpnia 1947 w Bytomiu, zm. 25 lutego 2024)[1] – polski krytyk i historyk literatury specjalizujący się w twórczości Witolda Gombrowicza, Brunona Schulza i Stanisława Lema, profesor nauk humanistycznych, nauczyciel akademicki Uniwersytetu Jagiellońskiego i Państwowej Wyższej Szkoły Wschodnioeuropejskiej w Przemyślu.
Absolwent studiów polonistycznych na Uniwersytecie Jagiellońskim (1971), studiował na tej uczelni także filozofię[2]. Tamże habilitował się w 1993 w zakresie literaturoznawstwa na podstawie pracy "Prawda" w prozie XX wieku[3]. Znawca twórczości Witolda Gombrowicza, Brunona Schulza i Stanisława Lema. Jako krytyk najczęściej zajmuje się współczesną prozą. W 1998 otrzymał tytuł profesora nauk humanistycznych[3]. Emerytowany profesor zwyczajny na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego, (wykładał m.in. w Studium Literacko-Artystycznym) i w Instytucie Polonistyki Państwowej Wyższej Szkoły Wschodnioeuropejskiej w Przemyślu[3]. W 1998 wykładał przez semestr letni na Uniwersytecie Harvarda, zastępując Stanisława Barańczaka, w semestrze zimowym 2000–2001 visiting professor na Uniwersytecie Hebrajskim w Jerozolimie. Wykładał gościnnie na kilkudziesięciu wyższych uczelniach Europy, Azji i obydwu Ameryk. Jego prace tłumaczono na 20 języków.
W latach 2001–2003 członek jury Nagrody Literackiej Nike, W 2008 roku członek jury Nagrody Mediów Publicznych w dziedzinie literatury pięknej COGITO. Od 2016 roku przewodzi jury Nagrody im. Witolda Gombrowicza za debiut prozatorski.
W 1984 otrzymał Nagrodę Wydziału I PAN im. Aleksandra Brucknera, w 1985 roku został laureatem Nagrody Fundacji im. Kościelskich (od 1993 jest jej jurorem), w 1991 roku uhonorowano go Nagrodą im. Kazimierza Wyki[4], a w marcu 2003 został laureatem nagrody Krakowska Książka Miesiąca za książkę Wszechświat Lema[5]. W 2006 nominowany do Nagrody Literackiej Nike za Prowincję Centrum[6].
Wśród wypromowanych przez niego doktorów jest m.in. Jakub Momro[7].