Jerzy Zarzycki (po lewej w okularach) podczas powstania warszawskiego | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Zawód |
reżyser, scenarzysta |
Odznaczenia | |
Jerzy Zarzycki (ur. 11 stycznia 1911 w Łodzi, zm. 2 stycznia 1971 w Warszawie) – polski reżyser i scenarzysta filmowy.
Syn Romana. Absolwent Uniwersytetu Warszawskiego oraz Wydziału Reżyserii w Państwowym Instytucie Sztuki Teatralnej w Warszawie (1938). Uczęszczał również do klasy skrzypiec w Konserwatorium Warszawskim.
W okresie międzywojennym zajął się produkcją filmową, od 1936 roku reżyserią filmów fabularnych. Współzałożyciel Stowarzyszenia Miłośników Filmu Artystycznego „Start” (1931)[1], a od 1935 roku członek założyciel Spółdzielni Autorów Filmowych[2][3][a].
We wrześniu 1939 roku był w ekipie filmowej obrony Warszawy. W czasie powstania warszawskiego kierował produkcją kronik powstańczych w ramach Referatu Filmowego BIP KG AK. Nosił pseudonim „Pik”[4].
W latach 1955–1961 był kierownikiem artystycznym zespołu filmowego „Syrena”.
Został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera B18-6-15)[5].
Zdjęcia jego autorstwa znalazły się w filmie Powstanie Warszawskie (2014) - został za nie pośmiertnie nominowany do Polskiej Nagrody Filmowej w 2015[6].