Jerzy Zathey

Jerzy Zathey
Data i miejsce urodzenia

15 kwietnia 1911
Kraków

Data i miejsce śmierci

27 kwietnia 1999
Mszana

profesor nauk historycznych
Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Doktorat

24 kwietnia 1936

Profesura

1983

Uczelnia

Biblioteka Narodowa
Biblioteka Jagiellońska
Uniwersytet Jagielloński

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Medal Komisji Edukacji Narodowej

Jerzy Krzysztof Stanisław Zathey (ur. 15 kwietnia 1911 w Krakowie, zm. 27 kwietnia 1999 w Mszanie k. Tylawy[1]) – polski historyk, rękopiśmiennik, badacz dziejów kultury średniowiecznej i renesansowej, bibliotekarz.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Po ukończeniu w 1929 Gimnazjum Klasycznego im. Jana Sobieskiego, podjął studia historyczne na Wydziale Filozoficznym UJ, które zakończył uzyskaniem 13 grudnia 1933 stopnia magistra filozofii. Równocześnie uczęszczał na zajęcia w Studium Pedagogicznym UJ, zdał egzamin nauczycielski z historii wychowania i nauki o Polsce współczesnej, a w 1935 uzyskał dyplom nauczyciela szkół średnich z prawem nauczania historii. 24 kwietnia 1936 obronił przygotowaną pod kierunkiem prof. Stanisława Kota pracę doktorską: Polityka i propaganda w mowach posłów do Stolicy Apostolskiej w latach 1415–1518. Dzięki otrzymanemu stypendium, od lutego 1937 do sierpnia 1938 prowadził badania naukowe, głównie rękopiśmienne, w bibliotekach i archiwach: Wiednia, Salzburga, Wenecji, Florencji, Rzymu, Neapolu, Bazylei, Awinionu, Marsylii, Paryża, Monachium i Berlina. W latach 1938–1944 pracował jako kustosz w Dziale Starszych Rękopisów Biblioteki Narodowej. Po wybuchu powstania warszawskiego organizował w Bibliotece Krasińskich i brał udział w zabezpieczaniu najcenniejszych zbiorów BN. W 1946 zdał państwowy egzamin bibliotekarski I stopnia i uzyskał formalne kwalifikacje bibliotekarskie. W latach 1945–1981 był kustoszem i od 1 kwietnia 1957 do 1981 kierownikiem Oddziału Rękopisów Biblioteki Jagiellońskiej. W 1981 przeszedł na emeryturę. Jeden z twórców metody naukowego opracowywania rękopisów średniowiecznych, wydawca licznych tekstów źródłowych: łacińskich i staropolskich. Od 5 lutego 1980 członek korespondent Medieval Academy of America w Cambridge, Mass. Profesor nadzwyczajny Uniwersytetu Jagiellońskiego od 1983. Odznaczony był Medalem Komisji Edukacji Narodowej i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[2].

Zmarł w Mszanie k. Tylawy, w powiecie dukielskim. Pochowany 6 maja 1999 na cmentarzu Rakowickim w Krakowie (kwatera U-zachód-po lewej Przybylskich)[3].

Grób prof. Jerzego Zatheya na cmentarzu Rakowickim

Był mężem Zofii z Gryglewskich (1911–1982), z którą mieli syna Jacka (1942–2016) i córkę Beatę.

Wybrane publikacje

[edytuj | edytuj kod]
  • Katalog rękopisów średniowiecznych Biblioteki Kórnickiej, (1963).
  • Wstęp do faksymilowego wydania Dzieł wszystkich Kopernika, t. 1, (1972).
  • (współautor) Catalogus codicum manuscriptorum medii aevi Latinorum, qui in Bibliotheca Jagellonica asservantur, t. 1-4, (1980–1988).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Marian Zwiercan: Z żałobnej karty. Jerzy Zathey 1911– 1999 „Przegląd Biblioteczny” 67 (1999), z. 3, s. 231.
  2. ↑ 20 rocznica śmierci Jerzego Zatheya
  3. ↑ Lokalizator Grobów - Zarząd Cmentarzy Komunalnych [online], zck-krakow.pl [dostęp 2020-05-19].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Marian Zwiercan, Jerzy Zathey (1911–1999), „Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej” 49 (1999), nr 1/2, s. 298–304.
  • Marian Zwiercan, Jerzy Zathey (1911–1999), „Przegląd Biblioteczny” 67 (1999), z. 3, s. 225–231.
  • Anna Z. Kozłowska, Bibliografia prac Jerzego Zatheya, „Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej” 50/51 (2001), nr 1/2, s. 195–206.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]