Wykonawca singla z albumu We Can’t Dance | ||||
Genesis | ||||
Strona B |
„Hearts on Fire” | |||
---|---|---|---|---|
Wydany |
13 lipca 1992 | |||
Gatunek | ||||
Długość |
4:18 | |||
Wydawnictwo | ||||
Producent | ||||
Format | ||||
Autor | ||||
Singel po singlu | ||||
|
Jesus He Knows Me – piosenka rockowa zespołu Genesis, wydana w 1992 roku jako singel promujący album We Can’t Dance.
Piosenka krytykuje teleewangelizm. Powstała w okresie, gdy kilku znaczących teleewangelistów było uwikłanych w skandale. Jimmy Swaggart został dwukrotnie przyłapany z prostytutką, Robert Tilton i Benny Hinn byli objęci dochodzeniem w związku z obiecaniem słuchaczom korzyści majątkowych w zamian za przesłanie pieniędzy, a Jim Bakker został skazany za oszustwo i oskarżony o molestowanie seksualne[1][2]. Szczególnym obiektem krytyki autora tekstu – Phila Collinsa – był jednakże Ernest Angley, który w swoim programie „The Ernest Angley Hour” propagował uzdrawianie wiarą i ewangelię sukcesu[1]. Utwór zarzuca teleewangelistom nieszczerość w relacjach rodzinnych oraz krytykuje ich hipokryzję[2].
Autorem tekstu jest Collins, ale piosenkę napisał wspólnie z Tonym Banksem i Mikiem Rutherfordem. Banks wyznał, że kiedy zobaczył po raz pierwszy w amerykańskiej telewizji kaznodziejów, myślał, że to program rozrywkowy i dopiero po jakimś czasie zorientował się, że to wszystko dzieje się naprawdę[3]. Utwór powstał w ten sposób, iż początkowo Collins grał szybko na perkusji, a Banks zagrał sekwencję akordów. Najpierw powstała środkowa część piosenki, intro zaś wymyślono później[1].
Przed powstaniem tekstu utwór nosił tytuł „Do the New Thing”[4].
W wersji koncertowej piosenka pojawiła się również na longplayu „The Way We Walk, volume One: The Shorts" wydanym w roku 1992; nagranie pochodzi z 11 lipca 1992 w Hanowerze i posiada, w porównaniu do wersji studyjnej, bardziej rozbudowaną część instrumentalną pod koniec utworu, co wydłużyło czas jej trwania o ok. minutę.
Do piosenki powstał teledysk, wyreżyserowany przez Jima Yukicha. W klipie Collins odgrywa rolę teleewangelisty, żyjącego jak milioner. Ponadto w rolę teleewangelistów wcielili się Banks i Rutherford. Collins próbuje przekonać widzów swojego programu, aby zebrali oni kwotę osiemnastu milionów dolarów, co kończy się sukcesem, a w ostatniej minucie na planie programu spadają pieniądze. We fragmencie teledysku teleewangeliści pojawiają się przy basenie w towarzystwie pięknych kobiet, co miało być nawiązaniem do klipów z udziałem Davida Lee Rotha[4]. W trakcie klipu przez chwilę pojawia się także tablica z napisem „Genesis 3:25”. Jakkolwiek jest to nawiązanie do biblijnej numeracji wersetów, to napis nie stanowi odwołania do Księgi Rodzaju (nie istnieje werset 25 rozdziału 3[5]), a do faktu, iż zespół Genesis w 1992 roku istniał od 25 lat i przez większość czasu miał trzech członków. Innym odwołaniem do zespołu był ujawniony w teledysku numer telefonu, na który mogli dzwonić słuchacze: 1-555-GEN-ESIS[4].
W niektórych południowych stanach USA teledysk nie był dopuszczony do emisji, zaś brytyjska BBC nie emitowała go w programie Top of the Pops.[3]
Lista | Pozycja | Źródło |
---|---|---|
Australia | 56 | [6] |
Austria | 26 | [7] |
Belgia (Flandria) | 18 | [7] |
Europa | 28 | [8] |
Francja | 27 | [7] |
Holandia | 18 | [7] |
Irlandia | 22 | [9] |
Kanada | 10 | [10] |
Niemcy | 13 | [7] |
Nowa Zelandia | 35 | [7] |
Polska | 67 | [11] |
Stany Zjednoczone | 23 | [1] |
Szwecja | 38 | [7] |
Wielka Brytania | 20 | [1] |
Piosenka pojawiła się w filmie Ósmy dzień z 1996 roku[12]. Utwór coverowali m.in. Holly Wilson (2007), Fool Moon (2008), Ray Wilson (2011), Voice Male (2013), Benny Greb (2017), Emil Bulls (2019) i Ghost (2023)[13].