Jezioro (powieść)

Jezioro
Kleifarvatn
Autor

Arnaldur Indriðason

Typ utworu

kryminał

Wydanie oryginalne
Miejsce wydania

Islandia

Język

islandzki

Data wydania

2004

Wydawca

Forlagið

Pierwsze wydanie polskie
Data wydania polskiego

2012

Wydawca

W.A.B.

Przekład

Jacek Godek

poprzednia
Głos
następna
Zimny wiatr

Jezioro (isl. Kleifarvatn) − powieść kryminalno-szpiegowska islandzkiego pisarza Arnaldura Indriðasona, opublikowana w 2004, a w Polsce w 2012 (w tłumaczeniu Jacka Godka). Jest szóstą powieścią cyklu o detektywie Erlendurze Sveinssonie.

Treść

[edytuj | edytuj kod]
Tytułowe jezioro Kleifarvatn

Akcja rozgrywa się wiosną, kiedy to w jeziorze Kleifarvatn, którego poziom lustra wody się obniża z przyczyn geologicznych, odkryty zostaje szkielet człowieka z dziurą w czaszce i przywiązaną kablami aparaturą nasłuchową produkcji radzieckiej z lat 60. XX wieku[1]. Akcja cofa czytelnika do okresu po II wojnie światowej, kiedy to Islandia stanowiła obiekt zainteresowania międzynarodowych wywiadów. Poruszona jest kwestia werbunku przez służby NRD młodych Islandczyków o przekonaniach lewicowych do studiowania w Niemczech Wschodnich. Tomas, młody komunista, wyjeżdża w latach 50. XX wieku do Lipska, by studiować na tamtejszym uniwersytecie. Poznaje tutaj Ilonę, Węgierkę z Budapesztu, w której się zakochuje. Zarówno Ilona, Tomas, jak i wielu innych młodych obcokrajowców, po zetknięciu z realnym socjalizmem, rewiduje swoje poglądy na temat NRD, co nie podoba się tamtejszym władzom. Ilona pewnego dnia znika, a Tomas zostaje brutalnie pobity przez Stasi. Istotną rolę w sprawie odgrywa Lothar Weiser – niemiecki opiekun grupy studentów, członek aparatu władzy, a potem szpieg wschodnioniemiecki na Islandii (w latach 1953-1958 werbował młodych lewicowców z państw zachodnich do współpracy z komunistycznym wywiadem)[2]. Wiele tropów łączy się w Reykjavíku i okolicy, a zbrodnie sprzed lat zostają odkryte, mimo że śledztwo nie ma priorytetu z uwagi na czasową odległość i wysoki stopień komplikacji (Przywykli do spraw prostszych, do islandzkich przestępstw, gdzie nie występowały tajemnicze sprzęty ani radcy handlowi, którzy radcami handlowymi nie byli, nie występowały ambasady obcych państw i nie było zimnej wojny, lecz islandzka rzeczywistość: mała, uboga w wydarzenia, przaśna i tak bardzo odległa od aren walki światowych wywiadów[3]).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Jezioro, s.9-10, okładka
  2. Jezioro, s.183
  3. Jezioro, s.264

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Nota redakcyjna w: Arnaldur Indriðason, Jezioro, WAB, Warszawa, 2012, okładka zewnętrzna, ISBN 978-83-7747-739-7

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]