Jiang Yi-huah

Jiang Yi-huah
Ilustracja
Data urodzenia

18 listopada 1960

Premier Republiki Chińskiej
Okres

od 18 lutego 2013
do 8 grudnia 2014

Przynależność polityczna

Kuomintang

Poprzednik

Sean Chen

Następca

Mao Chi-kuo

Wicepremier Republiki Chińskiej
Okres

od 6 lutego 2012
do 18 lutego 2013

Poprzednik

Sean Chen

Następca

Mao Chi-kuo

Jiang Yi-huah, chiń. 江宜樺; pinyin Jiāng Yihuà (ur. 18 listopada 1960 w Keelungu) – tajwański polityk, wicepremier Republiki Chińskiej w latach 2012–2013, premier Republiki Chińskiej od 18 lutego 2013 do 8 grudnia 2014.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1983 ukończył studia na Wydziale Nauk Politycznych Narodowego Uniwersytetu Tajwanu, uzyskując stopień licencjacki, a w 1987 stopień magistra. W 1993 obronił doktorat z nauk politycznych na Uniwersytecie Yale[1].

W latach 1993–1995 był pracownikiem naukowym w Instytucie Nauk Społecznych i Filozofii Academia Sinica. W 1999 został profesorem na Wydziale Nauk Politycznych Narodowego Uniwersytetu Tajwańskiego. Wykładał również na Uniwersytecie w Cambridge oraz Uniwersytecie Columbia[1].

W 2004 objął funkcję doradcy w Ministerstwie Edukacji. W latach 2008–2009 był ministrem badań i rozwoju w gabinecie premiera Liu Chao-shiuana, a w latach 2009–2012 ministrem spraw wewnętrznych w gabinecie Wu Den-yih. 6 lutego 2012 objął urząd wicepremiera w rządzie Sean Chena[1].

31 stycznia 2013 został desygnowany na stanowisko szefa rządu[2]. Urząd objął 18 lutego 2013[3]. Po przegranych pod koniec listopada 2014 przez Kuomintang wyborach lokalnych podał się do dymisji. Na stanowisku premiera zastąpił go Mao Chi-kuo[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Jiang Yi-huah, Vice Premier, Executive Yuan. ey.gov.tw. [dostęp 2013-02-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-17)]. (ang.).
  2. Taiwan’s vice premier Jiang to be premier. scmp.com, 1 lutego 2013. [dostęp 2013-02-02]. (ang.).
  3. ROC Premier Jiang, new Cabinet sworn in. taiwantoday.tw, 18 lutego 2013. [dostęp 2013-02-21]. (ang.).
  4. Mao Chi-kuo named as premier. focustaiwan.tw, 3 grudnia 2014. [dostęp 2014-12-09]. (ang.).