![]() Portret Johanna Christiana Fischera pędzla Thomasa Gainsborough | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Pochodzenie | |
Data i miejsce śmierci | |
Instrumenty | |
Gatunki | |
Zawód |
Johann Christian Fischer (ur. 1733 we Fryburgu Bryzgowijskim, zm. 29 kwietnia 1800 w Londynie[1][2]) – niemiecki kompozytor i oboista.
Uczył się gry na oboju w Turynie u Alessandro Besozziego[3]. Około 1760 roku prawdopodobnie był członkiem kapeli księcia Michała Hieronima Radziwiłła w Nieświeżu[1]. W latach 1760–1764 członek kapeli dworskiej w Dreźnie[1]. W 1764 roku na zaproszenie Fryderyka Wielkiego przeniósł się do Berlina, w następnych latach koncertował w Mannheimie i Paryżu, występując w Concert Spirituel[2]. W 1768 roku wyjechał do Londynu, gdzie został członkiem kapeli królowej Zofii Charlotty, występując wspólnie z Carlem Friedrichem Ablem i Johannem Christianem Bachem[2]. Od 1787 do 1790 roku występował w Wiedniu, następnie wrócił do Londynu[3]. Zmarł po tym, jak podczas występu przed rodziną królewską doznał udaru[3].
Za życia ceniony jako oboista, jego gra ukształtowana została na modelu włoskim[1]. Twórczość Fischera utrzymana była w stylu galant[1]. Skomponował 16 koncertów obojowych, 7 koncertów na flet i fagot, 12 sonat na flet, 18 duetów fletowych, 3 kwartety, 3 sonaty obojowe, 12 pieśni[2]. Był autorem The Compleat Tutor for the Hautboy (1770), jednego z pierwszych podręczników gry na instrumencie w języku angielskim[2]. Na temacie menueta z koncertu obojowego Fischera Wolfgang Amadeus Mozart napisał wariacje na fortepian[1][3].