John Heysham Gibbon

John Heysham Gibbon jr. (ur. 29 września 1903 w Filadelfii, zm. 5 lutego 1973) – amerykański chirurg, pionier kardiochirurgi, wynalazca sztucznego płucoserca.

Życiorys

Jego rodzicami był chirurg John Heysham Gibbon sen. i jego żona Marjorie Young Gibbon. W 1923 uzyskał licencjat w zakresie sztuk pięknych na Uniwersytecie Princeton. Następnie po ukończeniu Jefferson Medical College of Philadelphia w 1927 i uzyskaniu stopnia doktora medycyny pracował przez dwa lata w Pennsylvania Hospital (należącego do Uniwersytetu Pensylwania), gdzie zainteresował się badaniami medycznymi. Od lutego 1930 pracował w Massachusetts General Hospital w Bostonie. Tutaj poznał swoją przyszłą żonę Mary (Maly) Hopkinson (1906–1986). Od 1946 był profesorem chirurgii, a do 1967 szefem chirurgii w Jefferson Medical College.

Monitorując pacjenta z zatorami płucnymi w październiku 1930, wpadł na pomysł obejścia krążenia płucnego. W 1935 zbudował prototypową maszynę płuco-serce, z pomocą której kot przeżył około pół godziny; okres ten stopniowo zwiększał się do ponad tygodnia. W 1937 Gibbon opublikował swoje eksperymentalne doświadczenia z użyciem sztucznego płucoserca. Gdy kontynuował badania po II wojnie światowej, podczas której służył w Azji Południowo-Wschodniej, student medycyny skontaktował się z prezesem IBM i inżynierem Thomasem J. Watsonem w 1946, który w ciągu następnych siedmiu lat, wraz z pięcioma innymi inżynierami, pomógł Gibbonowi zbudować sztuczne płucoserce. Podczas pierwszej operacji z jej użyciem 11-miesięczny pacjent zmarł, ale już 6 maja 1953 wykazał użyteczność swojej maszyny podczas udanej operacji zamknięcia ubytku w przegrodzie międzyprzedsionkowej u 18-letniej pacjentki^[1]. Nie mógł jednak powtórzyć tego sukcesu i początkowo nie chciał opublikować go jako pojedynczego przypadku. Sztuczne płucoserce po ulepszeniach i zastosowaniu odpowiednich procedur, w szczególności przez Johna Webstera Kirklina w Mayo Clinic w połowie lat 50. XX wieku, jest obecnie rutynowo używane w salach operacyjnych, przede wszystkim podczas operacji na otwartym sercu.

Był wielokrotnym doktorem honoris causa, między innymi: Uniwersytetu w Princeton, Uniwersytetu Stanu Nowy Jork w Buffalo i Uniwersytetu Pensylwanii.

John Heysham Gibbon otrzymał 3 prestiżowe nagrody:

w 1960 nagrodę Gairdner Foundation International Award
w 1968 roku otrzymał Nagrodę Alberta Laskera za kliniczne badania medyczne^[2]
w 1973 nagrodę Dickson Prize

Przypisy

↑ John H. Gibbon Jr.: The Development of the Heart-Lung Apparatus. In: The American Journal of Surgery 1978, 135: S. 608–619, ISSN 0002-9610
↑ Uznanie Fundacji Laskera. [dostęp 2020-02-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-09)].

Bibliografia

Ada Romaine-Davis: John Gibbon and His Heart-Lung Machine, Philadelphia, University of Pennsylvania Press, 1991; ISBN 0-8122-3073-6.
David C. Sabiston, Frank Cole Spencer: Gibbon’s Surgery of the Chest, 2 Bd.; Philadelphia; ISBN 0-7216-7880-7.

[1] John H. Gibbon Jr.: The Development of the Heart-Lung Apparatus. In: The American Journal of Surgery 1978, 135: S. 608–619, ISSN 0002-9610

[2] Uznanie Fundacji Laskera. [dostęp 2020-02-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-09)].

[1]

[2]