Johnny Buff
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Obywatelstwo | |
| Wzrost |
160 cm |
| Styl walki |
praworęczny |
| Kategoria wagowa |
musza, kogucia |
| Bilans walk zawodowych | |
| Liczba walk |
100 |
| Zwycięstwa |
31 |
| Przez nokauty |
14 |
| Porażki |
12 |
| Remisy |
3 |
Johnny Buff, właśc. John Lesky (ur. 12 czerwca 1888[a] w Perth Amboy, zm. 14 stycznia 1955 w East Orange[1]) – amerykański bokser, były zawodowy mistrz świata kategorii koguciej.
Był drugim zawodowym mistrzem świata w boksie polskiego pochodzenia po Stanleyu Ketchelu.
Jako młody człowiek służył w United States Navy. Pierwszą walkę zawodową stoczył w grudniu 1917. Gdy Stany Zjednoczone przyłączyły się do udziały w I wojnie światowej, ponownie zaciągnął się do marynarki wojennej. Służył na pancerniku USS „Wyoming”[2]. Od września 1918 był aktywnym bokserem, walczył przeważnie w formule no decision, czyli zwycięzcę ogłaszano tylko w razie zakończenia walki przed czasem. W 1919 stoczył 35 walk, w tym remisową zdaniem prasy z ówczesnym mistrzem świata w wadze koguciej Pete'em Hermanem. W 1920 walczył 15 razy; wśród jego przeciwników byli tak znani pięściarze, jak Memphis Pal Moore i Abe Goldstein. Zdaniem prasy z pierwszym z nich przegrał, a z drugim zremisował.
31 marca 1921 w Nowym Jorku po pokonaniu Abe Goldsteina przez techniczny nokaut w 2. rundzie Buff został mistrzem Stanów Zjednoczonych w wadze muszej. W obronie tego tytułu pokonał w kwietniu tego roku Young Zulu Kida. W sierpniu 1921 wygrał na punkty z byłym mistrzem świata wagi koguciej Charlesem Ledoux.
23 września 1921 Madison Square Garden w Nowym Jorku Johnny Buff zdobył tytuł mistrza świata w kategorii koguciej pokonując na punkty Pete'a Hermana[3]. W obronie nowo zdobytego tytułu pokonał 10 listopada w Nowym Jorku Jackiego Sharkeya na punkty[4], a 15 grudnia tego roku w Milwaukee stoczył pojedynek no decision z Memphis Palem Moore'em, zdaniem prasy przegrany[5].
Stracił tytuł mistrza świata wagi koguciej 10 lipca 1922 w Nowym Jorku, gdy były mistrz świata Joe Lynch pokonał go przez techniczny nokaut w 14. rundzie[6]. W następnej walce utracił również tytuł mistrza USA w wadze muszej po przegranej przez techniczny nokaut w 11. rundzie z Filipińczykiem Pancho Villą 14 września 1922 w Nowym Jorku. Kontynuował ze zmiennym szczęściem karierę bokserską do 1926, ale nigdy już nie walczył o tytuł mistrza świata.
Po zakończeniu kariery ponownie służył w US Navy, tym razem na pancerniku USS „California”. Jego wnukami są konferansjerzy bokserscy i MMA Michael Buffer i Bruce Buffer[2].
Został wybrany w 1969 do New Jersey Boxing Hall of Fame[2].
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Portal boxrec.com wskazuje inną datę urodzenia Buffa – 21 listopada 1891.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Johnny Buff (John Lesky) [online], The Cyber Boxing Zone Encyclopedia [dostęp 2015-07-19] (ang.).
- ↑ a b c Johnny Buff [online], New Jersey Boxing Hall of Fame [dostęp 2015-07-19] (ang.).
- ↑ Barry J. Hugman, 1921-09-23 Johnny Buff w pts 15 Pete Herman, Madison Square Garden, Manhattan, NYC, New York, USA - WORLD [online], boxrec.com [dostęp 2015-07-19] [zarchiwizowane z adresu 2015-06-04] (ang.).
- ↑ Barry J. Hugman, 1921-11-10 Johnny Buff w pts 15 Jackie Sharkey, Madison Square Garden, Manhattan, NYC, New York, USA - WORLD [online], boxrec.com [dostęp 2015-07-19] (ang.).
- ↑ Barry J. Hugman, 1921-12-15 Johnny Buff nd-l pts 10 Memphis Pal Moore, National AC, Milwaukee, Wisconsin, USA - WORLD [online], boxrec.com [dostęp 2015-07-19] (ang.).
- ↑ Barry J. Hugman, 1922-07-10 Joe Lynch w rtd 14 (15) Johnny Buff, The Velodrome, Bronx, NYC, New York, USA - WORLD [online], boxrec.com [dostęp 2015-07-19] (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Johnny Buff [online], New Jersey Boxing Hall of Fame [dostęp 2015-07-19] (ang.).
- Johnny Buff (John Lesky) [online], The Cyber Boxing Zone Encyclopedia [dostęp 2015-07-19] (ang.).
- Wykaz walk zawodowych Buffa [online], boxrec.com [dostęp 2015-07-19] (ang.).
- Johnny BUFF [online], Sport & Note [dostęp 2015-07-19] (ang.).