Josephine Abaijah

Josephine Abaijah
Data urodzenia

23 czerwca 1940

posłanka parlamentu Papui-Nowej Gwinei
Okres

od 1972–1977, 1977–1982, 1997–2002

Odznaczenia
Komandor Orderu Imperium Brytyjskiego od 1936 (cywilny)

Josephine Abaijah (ur. 23 czerwca 1940 na wyspie Misima) – papuaska polityczka, jedna z pierwszych wykształconych Papuasek, czołowa feministka Papui, w 1972 jako pierwsza kobieta została wybrana posłanką do parlamentu Papui-Nowej Gwinei[1][2].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Ma 16 rodzeństwa[3]. W 1950 poszła do szkoły. Była pierwszą dziewczyną, która uczyła się w rządowej szkole w Misima. Uczęszczała do anglikańskiej szkoły z internatem w Queensland w Australii. Ukończyła kurs pielęgniarstwa. Była jedną z pierwszych absolwentek nowo utworzonej Papuaskiej Szkoły Medycznej i sekretarką Papuańskiego Kolegium Medycznego. Ukończyła studia na Uniwersytecie Londyńskim. Zdobyła dyplom z zakresu edukacji zdrowotnej, zdrowia publicznego, kształcenia nauczycielskiego i odbudowy wsi. Następnie studiowała na Filipinach, by wreszcie w Port Moresby zostać dyrektorką Instytutu Edukacji Zdrowotnej, w którym pracowała do 1972. Była też regionalną edukatorką zdrowia w Lae, drugim co do wielkości mieście Papui-Nowej Gwinei[1][2].

Grała w siatkówkę w drużynie Papui Nowej Gwinei, była wicekapitanką[3].

Pracę w dyplomacji rozpoczęła od Departamentu Zdrowia Publicznego. Była w nim specjalistką ds. edukacji zdrowotnej[4]. W wyborach w 1972 została pierwszą kobietą, która zdobyła mandat do parlamentu papuaskiego, i drugą kobietą uczestniczącą w papuaskim procesie legislacyjnym (po Doris Booth działającej w latach pięćdziesiątych)[4][5]. Po zdobyciu mandatu założyła ruch Papua Besena, którym kierowała. Ruch bezskutecznie agitował, by Papua stała się niezależnym od Nowej Gwinei krajem[3][6].

W 1977 w okręgu prowincji Dystrykt Stołeczny została ponownie wybrana posłanką. W wyborach w 1982 straciła mandat na rzecz Phillipa Bouragi. Bezskutecznie ubiegała się o mandat w 1987 i 1992[7]. W 1989 została pierwszą kobietą pełniącą funkcję przewodniczącej Komisji Tymczasowej (organu zarządzającego) Dyktryktu Stołecznego[2]. Po zdobyciu mandatu w prowincji Milne Bay w 1997 wróciła do parlamentu. Pokonała wówczas Tima Neville'a, na rzecz którego straciła mandat w wyborach w 2002[8]. W 1997 została gubernatorką prowincji Milne Bay[1]. Przewodniczyła ruchowi Papua Besena[2].

W 1991 ukazała się jej autobiografia pt. A Thousand Coloured Dreams. To pierwsza powieść kiedykolwiek opublikowana przez kobietę z Papui Nowej Gwinei. Jest damą Orderu Logohu i Orderu Imperium Brytyjskiego (1991)[2]. W 2014 została laureatką Międzynarodowej Nagrody dla Kobiet Niezwykłej Odwagi[9].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c Brij V. Lal, Kate Fortune, The Pacific Islands : an encyclopedia, Honolulu 2000, ISBN 0-8248-2265-X, OCLC 41445845 [dostęp 2022-02-24].
  2. ↑ a b c d e Abaijah, Josephine (1942–) | Encyclopedia.com [online], www.encyclopedia.com [dostęp 2022-02-24].
  3. ↑ a b c She'll drive a hard bargain for Papua, „Pacific Islands Monthly”, 43 (5), Trove, 1 maja 1972 [dostęp 2022-02-24] (ang.).
  4. ↑ a b John Waiko, A short history of Papua New Guinea, Melbourne: Oxford University Press, 1993, ISBN 0-19-553164-7, OCLC 29310493 [dostęp 2022-02-24].
  5. ↑ Veronica Peek, Dame Josephine Abaijah: Flying Solo in a Man’s World [online], Colonial Days in Papua New Guinea, 20 maja 2013 [dostęp 2022-02-24] (ang.).
  6. ↑ PAPUA NEW GUINEA: The Reluctant Nation - TIME [online], web.archive.org, 3 listopada 2012 [dostęp 2022-02-24] [zarchiwizowane z adresu 2012-11-03].
  7. ↑ Papua New Guinea Election Results 1972–2012 [online], 24 lutego 2022.
  8. ↑ Orovu Sepoe, To make a difference: Realities of women’s participation in Papua New Guinea politics", „Development Bulletin” (59), 2002, s. 40 [zarchiwizowane z adresu 2009-09-13].
  9. ↑ Lorraine Siraba, Dame Josephine honoured with International Women of Courage Award [online], Women and Development, 16 marca 2014 [dostęp 2022-02-24] (ang.).