Data i miejsce urodzenia
7 stycznia 1947 Hrvace
Data i miejsce śmierci
8 marca 2021 Jesenice
Wzrost
177 cm
Informacje klubowe
Klub
ASK Split
Dorobek medalowy
Josip Alebić (ur. 7 stycznia 1947 w Hrvacach , zm. 8 marca 2021 w Jesenicach [1] ) – chorwacki lekkoatleta reprezentujący Jugosławię .
W młodości trenował bieg na 60 m, skok w dal i piłkę nożną[2] .
Rozpoczął karierę w 1962 roku, kiedy wstąpił do klubu ASK Split, który reprezentował przez całą karierę[3] [4] .
Trzykrotnie startował na igrzyskach olimpijskich. W 1972 odpadł w pierwszej rundzie zmagań w biegu na 400 m i sztafecie 4 × 400 m, w 1976 odpadł w ćwierćfinale biegu na 400 m, a w 1980 zakończył rywalizację w biegu na 400 m na ćwierćfinale, a w sztafecie 4 × 400 m na pierwszej rundzie[5] .
W 1975 został halowym wicemistrzem Europy w biegu na 400 m z czasem 49,04 s[6] , a także wywalczył dwa medale igrzysk śródziemnomorskich : złoty w biegu na 400 m[7] z czasem 46,44 s[8] [9] i złoty w sztafecie 4 × 400 m[7] . W 1977 zdobył srebrny medal pucharu świata w sztafecie 4 × 400 m[3] [4] [10] oraz został chorwackim sportowcem roku[11] . W 1979 zdobył dwa medale igrzysk śródziemnomorskich : srebrny w sztafecie 4 × 400 m oraz brązowy w biegu na 400 m[7] z czasem 46,24 s[8] [12] .
Siedmiokrotny mistrz Bałkanów w biegu na 400 m z lat 1972–1977 i 1980[13] , wicemistrz z 1981 oraz dwunastokrotny mistrz Bałkanów w sztafetach[2] . Trzykrotny mistrz Jugosławii w biegu na 200 m z lat 1975–1977 i ośmiokrotny w biegu na 400 m z lat 1972, 1974–1977 i 1979–1981[14] . 70 razy reprezentował Jugosławię w meczach międzynarodowych[4] .
Zakończył karierę w 1981 roku[3] . Po zakończeniu kariery pozostał w klubie ASK Split, którego był sekretarzem[4] . W 2012 otrzymał nagrodę miasta Split za całokształt kariery[3] [4] . W 2013 wyróżniony nagrodą Franjo Bučara za całokształt kariery[15] [16] .
Syn Stipe i Ivy z d. Vidić. Żonaty z Nadą Mekinić, z którą miał córkę i syna[18] . Miał także wnuczkę Anę[2] . Jego syn Goran również trenował lekkoatletykę, ale ostatecznie zrezygnował z uprawiania sportu[2] .
↑ Preminuo olimpijac Josip Alebić . 24sata.hr. [dostęp 2021-03-08]. (chorw. ) .
↑ a b c d Mijo Grabovac, Jadran Babić: ŽIVOTNI KRUG - unuka Ana, masline i atletika . slobodnadalmacija.hr, 2002-05-06. [dostęp 2016-08-01]. (chorw. ) .
↑ a b c d Javna priznanja – 2012. godina . split.hr. [dostęp 2016-08-01]. (chorw. ) .
↑ a b c d e DRŽAVNA NAGRADA ZA SPORT „FRANJO BUČAR“ u 2013. godini . public.mzos.hr, 2013. s. 9. [dostęp 2016-08-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)]. (chorw. ) .
↑ Jozo Alebić . sports-reference.com. [dostęp 2016-08-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-05)]. (ang. ) .
↑ European Indoor Championships (Men) . gbrathletics.com. [dostęp 2016-08-01]. (ang. ) .
↑ a b c Jurica Gizdić. 35 godina od Mediteranskih igara u Splitu: Hrvatske medalje na svim dosadašnjim Mediteranskim igrama . „Olimp”. 51, s. 10-11, 2014-06. Chorwacki Komitet Olimpijski . ISSN 1331-9523 . (chorw. ) .
↑ a b Mediterranean Games . gbrathletics.com. [dostęp 2016-08-01]. (ang. ) .
↑ Jeux de Méditerranéens 1975 . cijm.org.gr. s. 2. [dostęp 2016-08-01]. (fr. ) .
↑ Alebić, Joško . proleksis.lzmk.hr. [dostęp 2016-08-01]. (chorw. ) .
↑ Zlatna lista SN-a . hzsn.hr, 2008-12-15. [dostęp 2016-08-01]. (chorw. ) .
↑ Jeux Méditerranéens 1979 . cijm.org.gr. s. 2. [dostęp 2016-08-01]. (fr. ) .
↑ Balkan Games/Championships . gbrathletics.com. [dostęp 2016-08-01]. (ang. ) .
↑ Yugoslavian Championships . gbrathletics.com. [dostęp 2016-08-01]. (ang. ) .
↑ DRŽAVNA NAGRADA ZA SPORT „FRANJO BUČAR“ u 2013. godini . public.mzos.hr, 2013. s. 6, 26. [dostęp 2016-08-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)]. (chorw. ) .
↑ Uručene najviše državne nagrade "Franjo Bučar", za životno djelo nagrađeni Jozo Alebić, Erna Hawelka Rađenović i Fredi Kramer . slobodnadalmacija.hr, 2013-11-25. [dostęp 2016-08-01]. (chorw. ) .
↑ Josip Alebić . all-athletics.com. [dostęp 2017-02-04]. (ang. ) .
↑ Franjo Maletić: Tko je tko u Hrvatskoj/Who is who in Croatia . Zagreb: Golden Marketing, 1993, s. 4, 5. ISBN 978-953-6168-00-2 . (chorw. • ang. ) .
1951 : Francja (Degats , Martin-du-Gard , Clare , El Mabrouk )
1955 : Francja (Degats , Martin-du-Gard , Haarhoff , Galland )
1959 : Grecja (Morajemos , Kormalis , Georgopulos , Silis )
1963 : Francja (van Praagh , Leriche , Boccardo , Hiblot )
1967 : Włochy (Ottolina , Puosi , Fusi , Bello )
1971 : Włochy (Giovanardi , Puosi , Cellerino , Bello )
1975 : Jugosławia (Ivičak , Čikić , Savić , Alebić )
1979 : Francja (Dubois , Demarthon , Fellice , Froissart )
1983 : Francja (Février , Llatser , Boussemart , Canti )
1987 : Włochy (Pantone , Petrella , Montanari , Ribaud )
1991 : Włochy (Vaccari , Aimar , Nuti , Grossi )
1993 : Francja (Rapnouil , Hilaire , Jaffory , Diagana )
1997 : Algieria (S.-A. Louahla , Talhaoui , Aichaoui , M. Louahla )
2001 : Grecja (Oikonomidis , Lessis , Jakowakis , Dimotsios )
2005 : Hiszpania (Canal , Testa , Barrios , Reina )
2009 : Hiszpania (Martín , Ezquerro , Ujakpor , Orozco )
2013 : Włochy (Valentini , Juarez , Tricca , Galvan )
2018 : Włochy (Leonardi , Tricca , Galvan , Re )
2022 : Algieria (Bendjemaa , Gouaned , Lahoulou , Moula )