Państwo | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
13 marca 1973 | ||||||||||||
Status profesjonalny |
1990 | ||||||||||||
Gra pojedyncza | |||||||||||||
Wygrane turnieje |
0 WTA, 2 ITF | ||||||||||||
Najwyżej w rankingu |
219 (21 października 1996) | ||||||||||||
Gra podwójna | |||||||||||||
Wygrane turnieje |
0 WTA, 6 ITF | ||||||||||||
Najwyżej w rankingu |
166 (17 marca 1997) | ||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||
|
Joёlle Schad (ur. 13 marca 1973 w Santo Domingo) – dominikańska tenisistka.
Tenis zaczęła uprawiać w wieku 7 lat[1]. Rozpoczęła karierę w 1990[1][2].
Dotarła do finału igrzysk panamerykańskich w 1991 w grze pojedynczej, w którym przegrała z Pam Shriver 5:7, 6:2, 4:6[3]. Zdobyła też brązowy medal tych igrzysk w mikście (jej partnerem był Rafael Moreno)[3].
Wzięła udział w igrzyskach olimpijskich w 1996. Odpadła w pierwszej rundzie, przegrywając z Martiną Hingis 0:6, 1:6[4].
W swojej karierze wygrała osiem turniejów rangi ITF:
Najwyższe miejsca, jakie zajmowała podczas kariery, to 219. pozycja w singlu (21 października 1996) i 166. w deblu (17 marca 1997).
Od 1990 roku reprezentowała Dominikanę w rozgrywkach Fed Cup. Rozegrała łącznie ponad pięćdziesiąt meczów.
Ma dwoje dzieci – Joëlle Alexandrę i Olivera, które uczy gry w tenisa[5]. Szkoli też siostrzenicę Valerię[5] oraz pełni funkcję kapitana reprezentacji Dominikany[1].