Pseudonim |
Baby Bull |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Obywatelstwo | |
Styl walki |
praworęczny |
Kategoria wagowa |
junior półśrednia |
Bilans walk zawodowych | |
Liczba walk |
46 |
Zwycięstwa |
42 |
Przez nokauty |
21 |
Porażki |
4 |
Remisy |
0 |
Nieodbyte |
0 |
Juan Díaz (ur. 17 września 1983 w Houston) – amerykański bokser, były zawodowy mistrz świata organizacji WBA, WBO i IBF w kategorii lekkiej (do 135 funtów).
Bilans walk amatorskich Díaza to 105 zwycięstw i 5 porażek. Początkowo zakwalifikował się do amerykańskiej bokserskiej kadry olimpijskiej na igrzyska w Sydney, ale ostatecznie, z powodu wieku, nie pojechał do Australii.
Pierwszy zawodowy pojedynek odbył w wieku 16 lat, w czerwcu 2000 roku.
17 lipca 2004 roku zdobył pas mistrzowski WBA, pokonując na punkty Lakvę Sima z Mongolii[1]. W listopadzie tego samego roku zaliczył pierwszą skuteczną obronę tytułu pokonując, także na punkty, Juliena Lorcy[2]. W następnym roku tylko raz bronił mistrzowskiego pasa – w styczniu pokonał przez techniczny nokaut w dziewiątej rundzie Kanadyjczyka Billy Irwina[3].
W 2006 roku stoczył trzy pojedynki. Najpierw 8 kwietnia pokonał na punkty Jose Miguela Cotto[4], później pokonał Randy Suico (TKO w dziewiątej rundzie)[5], a w listopadzie jednogłośną decyzją sędziów zwyciężył w walce z Fernando Angulo[6].
28 kwietnia 2007 roku zmierzył się z mistrzem świata WBO, Acelino Freitasem. Stawką pojedynku były mistrzowskie pasy obu federacji. Díaz wygrał po tym, jak Brazylijczyk zrezygnował z walki w przerwie między ósmą i dziewiątą rundą[7]. 13 października 2007 roku zdobył trzeci mistrzowski pas, tym razem IBF, pokonując przez techniczny nokaut w dziewiątej rundzie dotychczasowego mistrza tej organizacji, Julio Díaza[8].
8 marca 2008 roku stracił wszystkie swoje pasy mistrzowskie na rzecz Nate Campbella, z którym przegrał po niejednogłośnej decyzji sędziów[9]. Na ring powrócił po sześciu miesiącach, pokonując na punkty po niejednogłośnej decyzji sędziów Michaela Katsidisa[10].
28 lutego 2009 roku po zaciętej walce przegrał przez techniczny nokaut w dziewiątej rundzie z Juanem Manuelem Márquezem. Obaj bokserzy doznali rozcięć skóry w okolicach prawego oka – Márquez w rundzie piątej, Díaz w ósmej. Był to pojedynek o wakujące tytuły mistrzowskie WBA i WBO w kategorii lekkiej[11].
Po tej walce zmienił kategorię wagową na wyższą. 22 sierpnia 2009 roku pokonał jednogłośnie na punkty Paula Malignaggiego. Malignaggi już w pierwszej rundzie w wyniku prawidłowego uderzenia doznał rozcięcia skóry nad lewym okiem. Takiej samej kontuzji doznał w drugiej rundzie Díaz. W rundzie piątej Díaz w wyniku przypadkowego zderzenia głowami doznał drugiego rozcięcia nad tym samym okiem, jednak wygrał walkę w stosunku 116-112, 115-113 i 118-110. Werdykt sędziów został przez niektórych komentatorów uznany za kontrowersyjny[12]. 12 grudnia tego samego roku doszło do walki rewanżowej obu pięściarzy. Tym razem lepszy okazał się Malignaggi, wygrywając pojedynek jednogłośnie na punkty. Díaz w dziesiątej rundzie był liczony[13].