Jufuku-ji

Jufuku-ji
壽福寺
Ilustracja
Główny budynek świątyni
Państwo

 Japonia

Miejscowość

Kamakura

Rodzaj klasztoru

świątynia buddyjska

Właściciel

rinzai

Prowincja

Prefektura Kanagawa

Typ zakonu

męski

Założyciel klasztoru

Myōan Eisai

Fundator

Masako Hōjō

Materiał budowlany

drewno, cegła, kamień

Data budowy

1200

Położenie na mapie Japonii
Mapa konturowa Japonii, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Jufuku-ji”
Ziemia35°19′28″N 139°32′57″E/35,324311 139,549047
Multimedia w Wikimedia Commons

Jufuku-ji (jap. 壽福寺; pełna nazwa: Kikoku-zan Kongō Jufuku Zenji 亀谷山金剛寿福禅寺) – pierwsza świątynia buddyzmu zen rinzai w Kamakurze, w Japonii.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Została ufundowana w 1200 roku przez Masako Hōjō (1157–1225), wdowę po siogunie Yoritomo Minamoto (1147–1199), dla uczczenia jego i jej ojca pamięci. Opatem założycielem był mistrz zen Eisai Myōan. W systemie gozan („pięciu gór”, „pięciu wielkich świątyń”) świątynia zajmowała trzecią pozycję wśród pięciu świątyń Kamakury. Mistrz Eisai przeniósł się do Kamakury z Kioto, w którym jego działalność i nowe idee zen, które wprowadził do Japonii, spotkały się z atakami, a on z ostracyzmem[1].

Następnym opatem został uczeń Eisaia, Gyōyū Taikō (1163–1241), pochodzący z Kamakury. Wdowa Masako została jego uczennicą, przyjęła ordynację mnisią i została mniszką. Przyjacielem Gyōyū był Sanetomo Minamoto, trzeci siogun z tego rodu[2]. Uczniem Gyōyū był przez jakiś czas Kakushin Shinchi (1207–1298). Gyōyū zmarł w Jufuku-ji[2].

Praktyka w świątyni była przez jakiś czas synkretyczna, skoro Ben’en Enni (1201–1280) w 1228 roku otrzymał przekaz nauk ezoterycznych od ówczesnego opata Jufuku-ji – A’nina. W 1257 roku sam Enni został opatem tej świątyni[3].

W drugiej połowie XII wieku opatem świątyni został chiński mistrz chan Daxiu Zhengnian (Shōnen Daikyū, 1214–1289)[4].

W 1265 roku oskarżono chińskiego mistrza chan Lanxi Daolonga o szpiegostwo na rzecz mongolskich władz Chin. Po jego odwołaniach pozwolono mu przez jakiś czas przebywać w Jufuku-ji.

Ostatnia klasyfikacja świątyń systemu gozan powstała w czasie panowania sioguna Yoshimitsu Ashikagi (1358–1408) i składała się dwu równoległych części: pięciu świątyń Kioto i pięciu Kamakury. Jufuku-ji zajmowała w części Kamakury trzecią pozycję, a „pierwszą świątynią w kraju” była Nanzen-ji[5].

Obecnie jest to mała świątynia należąca do linii Kenchō-ji, ale w czasach rozkwitu w jej skład wchodziło 14 świątyń. Obiektem kultu jest Shaka Nyorai (Budda Siakjamuni).

Za głównym budynkiem znajdują się skalne groby (jap. yagura), w których pochowano wszystkich głównych mnichów świątyni. Znajdują się tu także groby: poety haiku Kiyoshiego Takahamy (1874–1959), pisarza Jirō Osaragi (1897–1973), brytyjskiej hrabiny Iso Mutsu (1867–1930).

Adres klasztoru

[edytuj | edytuj kod]
  • 17-7 Ogigayatsu 1-chome, Kamakura, Kanagawa 248-0011

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Heinrich Dumoulin. Zen Buddhism: a History. Japan. Ss. 17-19
  2. ↑ a b Heinrich Dumoulin. Zen Buddhism: a History. Japan. Str. 23
  3. ↑ Heinrich Dumoulin. Zen Buddhism: a History. Japan. Str. 26
  4. ↑ whoswho [online], www.asahi-net.or.jp [dostęp 2019-02-11] [zarchiwizowane z adresu 2014-08-12].
  5. ↑ Heinrich Dumoulin. Zen Buddhism: a History. Japan. Str. 151

Bibliografia/źródła

[edytuj | edytuj kod]
  • Heinrich Dumoulin: Zen Buddhism: A History. Japan. Nowy Jork: Macmillan Publishing Company, 1988, s. 509. ISBN 0-02-908250-1.

Galeria

[edytuj | edytuj kod]
  • Droga do świątyni
    Droga do świątyni
  • Brama
    Brama
  • Cmentarz w jaskiniach (yagura)
    Cmentarz w jaskiniach (yagura)
  • Cmentarz
    Cmentarz
  • Grób Masako
    Grób Masako
  • Grób Sanetomo Minamoto (bez jego prochów)
    Grób Sanetomo Minamoto (bez jego prochów)