![]() | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pełne imię i nazwisko |
Jurij Wiljowycz Maksymow | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost |
186 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Jurij Wiljowycz Maksymow, ukr. Юрій Вільйович Максимов, ros. Юрий Вильевич Максимов, Jurij Wiljewicz Maksimow (ur. 8 grudnia 1968 w Chersoniu, Ukraińska SRR) – ukraiński trener piłkarski i piłkarz, grający na pozycji pomocnika, reprezentant Ukrainy.
Wychowanek Szkoły Piłkarskiej Krystału Chersoń, skąd w 1989 trafił do drużyny seniorów Krystału, a potem do Tawrii Symferopol. Na rok wrócił do Krystału Chersoń. W 1991 został zaproszony do Dnipra Dniepropetrowsk. W latach 1994–1997 występował w Dynamie Kijów, z którym odnosił największe sukcesy: Mistrzostwo Ukrainy w 1995, 1996 i 1997 oraz puchar krajowy w 1996. Po trzech sezonach w Dynamie chciał grać w zagranicznym klubie. W 1997 za 3,5 mln marek został sprzedany do niemieckiego klubu Bundesligi Werderu Brema, z którym zdobył puchar Niemiec w 1999. Częste kontuzje przeszkadzali mu grać, dlatego stracił miejsce w podstawowym składzie Werderu i był zmuszony przejść do lidera II ligi SV Waldhof Mannheim. Jednak klub nie awansował do Bundesligi i w 2003 przeszedł do FK Rostów, a potem wrócił do Ukrainy, gdzie występował w klubach Borysfen Boryspol i Metałurh Zaporoże. W 2005 zakończył karierę piłkarską w wieku 37 lat.
28 października 1992 zadebiutował w reprezentacji Ukrainy w spotkaniu towarzyskim z Białorusią zremisowanym 1:1, strzelając swojego debiutanckiego gola. Łącznie zaliczył 27 gier reprezentacyjnych, strzelił 5 goli.
Po zakończeniu kariery zawodniczej od lipca do listopada 2005 był asystentem trenera w klubie Dynama Mińsk. Potem do 2007 pracował na stanowisku głównego trenera CSKA Kijów, a następnie Obołoni Kijów. W styczniu 2010 objął stanowisko głównego trenera Krywbasu Krzywy Róg[1]. 21 kwietnia 2012 po serii nieudanych gier podał się do dymisji[2], ale kierownictwo klubu nie zaakceptowało jego podania. Dopiero za drugim razem, 9 czerwca 2012 klub zadowolił prośbę trenera o zakończeniu współpracy[3]. 23 sierpnia 2012 podpisał 3-letni kontrakt z Metałurhiem Donieck[4]. 5 sierpnia 2013 został zwolniony z zajmowanego stanowiska[5]. Jednak długo nie przebywał bez pracy, 21 sierpnia podpisał 2 letni kontrakt z rosyjską Mordowiją Sarańsk[6]. W pierwszym sezonie zdobył z drużyną awans do Priemier-ligi, jednak 18 maja 2014 został zwolniony z pracy[7]. 15 maja 2016 stał na czele kazachskiego FK Taraz[8], którym kierował do listopada 2016. 25 grudnia 2017 został mianowany na stanowisko głównego trenera azerskiego Keşlə Baku[9]. 17 lipca 2018 opuścił klub z Baku[10]. 15 listopada 2019 stał na czele Worskły Połtawa[11].