Pełne imię i nazwisko |
Jurij Aleksandrowicz Siewidow | ||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Data i miejsce śmierci | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost |
185 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Jurij Aleksandrowicz Siewidow, ros. Юрий Александрович Севидов (ur. 24 sierpnia 1942 w Moskwie, Rosyjska FSRR, zm. 11 lutego 2010 w Marbelli, Hiszpania) – rosyjski piłkarz, grający na pozycji napastnika, trener piłkarski.
Wychowanek FSzM Moskwa, a potem drużyny miasta Stupino, którą trenował jego ojciec Aleksandr Siewidow. W 1959 rozpoczął karierę piłkarską w klubie Moldova Kiszyniów, który również trenował jego ojciec. W wieku 17 lat, został piłkarzem Spartaka Moskwa. W 1962 roku otrzymał nagrodę gazety "Trud" jako najlepszy strzelec spośród wszystkich moskiewskich klubów pierwszoligowych.
W 1965 roku kierując samochodem potrącił człowieka, a im był członek Akademii Nauk ZSRR Dmitrij Riabczykow, chemik, laureat Nagrody Stalina, który wkrótce zmarł w szpitalu w wyniku błędu lekarza. Siewidow został skazany na dziesięć lat więzienia, o co "poprosił" Komitet Centralny Partii Komunistycznej ZSRR i został pozbawiony tytułu mistrza sportu. Po 4 latach zwolniony w ramach amnestii.
Po powrocie z więzienia rozegrał kilka spotkań towarzyskich w składzie Chimik Hrodna. Pewnego dnia pojechał do swojego domu w Moskwie, gdzie spotkał sąsiada na klatce schodowej piłkarza Spartaka Moskwa Galimziana Chusainowa, który zaprosił go do zespołu, ale klub nie chciał podpisać kontrakt z byłym więźniem. Potem odezwał się na prośbę ojca pomóc Kajratowi Ałma-Ata powrócić do Wyższej Ligi. Kiedy ojciec odszedł do Dynama Kijów, opuścił również kazachski klub i został piłkarzem Karpaty Lwów. Ale nie spodobało się jemu we lwowskim zespole i już w kwietniu tamtego roku zmienił klub na Szachtar Donieck. W 1974 zakończył swoją karierę piłkarską w Spartaku Riazań.
31 maja 1964 zadebiutował w olimpijskiej reprezentacji Związku Radzieckiego w meczu towarzyskim z NRD zremisowanym 1:1, w którym strzelił gola. Łącznie rozegrał tylko 3 mecze. Na więcej los nie pozwolił.
Po zakończeniu kariery piłkarskiej pracował jako szkoleniowiec w FSzM Moskwa. Potem prowadził kluby Dinamo Wołogda, Spartak Riazań, Szynnik Jarosławl i Dinamo Machaczkała. W 1987 roku pomagał ojcowi trenować Neftçi PFK[1].
Również komentował mecze piłki nożnej, przygotowywał przeglądy meczów piłkarskich dla gazety "Sowiecki sport". Pracował jako współprowadzący programu "Sportowy Kanał" w radiu "Majak". Trenował amatorskie zespoły Magnezit Satka i Patriot Moskwa.
11 lutego 2010 zmarł podczas podróży służbowej w Marbelli, gdzie pracował nad relacjami z przygotowań przedsezonowych Lokomotywa Moskwa. Według służby prasowej "Lokomotywa" Siewidow doznał zawału serca w nocy z 10 na 11 lutego, zmarł przed przyjazdem karetki[2]. Został pochowany na cmentarzu Wostriakowskim[3].