Juryj Swirkou

Juryj Swirkou
Pełne imię i nazwisko

Juryj Hienadźjewicz Swirkou

Data i miejsce urodzenia

20 stycznia 1968
Bobrujsk

Wzrost

184 cm

Pozycja

bramkarz

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1986–1989 Dniapro Mohylew 5 (-1)
1990–1991 Chimik Grodno 38 (-34)
1992–1993 Nioman Grodno 46 (-44)
1994 Fandok Bobrujsk 8 (-?)
1994–1997 MPKC Mozyrz 57 (-?)
1998–1999 Tarpeda-MAZ Mińsk 32 (-?)
2000 Chimik Swietłahorsk 5 (-?;1)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1996  Białoruś 1 (-0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2000–2002 Biełszyna Bobrujsk (asystent)
2003 Lakamatyu Mińsk (asystent)
2004–2005 Metałurh Zaporoże (asystent)
2006–2009 Spartak Nalczyk (asystent)
2009 Maszuk-KMW Piatigorsk
2009–2010 FK Zielenograd
2010 Terek Grozny-d
2011 Trans Narva
2017 Anży-Junior Zielonodolsk
2018 Weres Równe
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Juryj Hienadźjewicz Swirkou, biał. Юрый Генадзьевіч Свіркоў, ros. Юрий Геннадьевич Свирков, Jurij Giennadjewicz Swirkow (ur. 20 stycznia 1968 w Bobrujsku, Białoruska SRR) – białoruski piłkarz, grający na pozycji bramkarza, trener piłkarski.

Kariera piłkarska

[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

W 1986 rozpoczął karierę piłkarską w drużynie Dniapro Mohylew, skąd w 1990 przeszedł do Chimika Grodno, który potem zmienił nazwę na Nioman. Wiosną 1994 występował w rodzimym Fandok Bobrujsk, a latem przeniósł się do MPKC Mozyrz. Od 1998 do 1999 bronił barw klubu Tarpeda-MAZ Mińsk. W 2000 zakończył karierę piłkarską w Chimiku Swietłahorsk.

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Białorusi wystąpił tylko raz 31 lipca 1996 roku w zremisowanym 2:2 meczu z Litwą, chociaż wiele razy był powołany do reprezentacji.

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery piłkarza pomagał trenować bramkarzy w białoruskich klubach Biełszyna Bobrujsk i Lakamatyu Mińsk. Na początku 2004 został zaproszony do sztabu Anatola Jurewicza aby szkolić bramkarzy w ukraińskim zespole Metałurh Zaporoże. W 2006 po odbyciu stażu, dołączył do sztabu trenerskiego rosyjskiego klubu Spartak Nalczyk. W 2009 został zatrudniony jako główny trener klubu Maszuk-KMW Piatigorsk. Potem samodzielnie prowadził FK Zielenograd, drużynę rezerw Tereka Grozny oraz estoński Trans Narva. W latach 2012–2017 pracował jako dyrektor techniczny Federacji Piłkarskiej Kazachstanu. Od 10 sierpnia 2017 trenował Anży-Junior Zielonodolsk. 30 grudnia 2017 stał na czele Weresu Równe[1], z którym pracował do 25 kwietnia 2018[2].

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy piłkarskie

[edytuj | edytuj kod]
MPKC Mozyrz
Nioman Grodno
  • zdobywca Pucharu Białorusi: 1992/93
Fandok Bobrujsk
  • zdobywca Pucharu Białorusi: 1993/94

Sukcesy trenerskie

[edytuj | edytuj kod]
Trans Narva

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]