Data i miejsce urodzenia |
17 stycznia 1828 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
4 września 1900 |
Narodowość |
polska |
Dziedzina sztuki |
malarstwo |
Józef Brodowski herbu Łada (ur. 17 stycznia 1828 w Warszawie, zm. 4 września 1900 tamże)[1] – polski malarz.
Był synem malarza Antoniego Brodowskiego[1].
W latach 1844–1851 uczył się pod kierunkiem Rafała Hadziewicza w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie. Duży wpływ na niego miał Jan Feliks Piwarski, profesor rysunku i malarstwa pejzażowego, propagujący malarskie studia w plenerze. Brodowski wraz z grupą przyjaciół odbył podróże po kraju, gdzie malował i rysował naturę. Pracował z Januarym Suchodolskim.
W 1853 otrzymał stypendium i wraz z Wojciechem Gersonem wyjechał do Sankt Petersburga na dalsze studia w Akademii Sztuk Pięknych. Jego nauczycielem był tam batalista Bogdan Willewalde. Studia na petersburskiej uczelni ukończył w 1856[1]. W 1857 wyjechał do Francji, gdzie uczęszczał do pracowni Horacego Verneta[1]. Następnie wyjechał na studia do Włoch[2]. W 1859 powrócił na stałe do Warszawy[2].
Był współpracownikiem „Tygodnika Ilustrowanego”, w którym w latach 1860–1898 ukazało się wiele reprodukcji jego dzieł[1].
Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 13-5-23)[3].
Malował sceny: batalistyczne, rodzajowe, krajobrazy, a także konie[1].