Jürgen Osterhammel (ur. 1952 w Wipperfürth) – niemiecki historyk.
Osterhammel rozpoczął swoją karierę na naukową na London School of Economics w roku akademickim 1976/77, gdzie studiował i pracował pod kierunkiem profesora Iana Nisha. W 1980 uzyskał stopień doktora z zakresu historii nowożytnej na Uniwersytecie w Kassel. Dwa lata później podjął pracę na German Historical Institute w Londynie. W latach 1986–1990 wykładał nauki polityczne na Uniwersytecie we Fryburgu. Później przez siedem lat wykładał historię nowożytną na FernUniversität Hagen. Pracował także na Graduate Institute of International Studies w Genewie, zanim w 1999 roku został profesorem na Uniwersytecie w Konstancji[1]. W latach 2001–2002 wykładał na Netherlands Institute for Advanced Study in the Humanities and Social Sciences[2].
W 2010 roku zdobył Gottfried Wilhelm Leibniz Prize.
Zajmuje się przede wszystkim kolonializmem, historią Eurazji od XVIII wieku, historią i teorią historiografii.