Język boano (celebeski)

Boano

Obszar	Celebes Środkowy (Indonezja)
Liczba mówiących	2700 (2001)
Klasyfikacja genetyczna
Języki austronezyjskie Języki malajsko-polinezyjskie Języki celebeskie Języki tomini-tolitoli Języki tolitoli Język boano
Status oficjalny
Ethnologue	6b zagrożony↗
Kody języka
ISO 639-3	bzl
IETF	bzl
Glottolog	boan1243
Ethnologue	bzl
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język boano, także: boan-diks, bolano^[1] – język austronezyjski używany w prowincji Celebes Środkowy w Indonezji. Według danych szacunkowych z 2001 roku posługuje się nim 2700 osób^[1][2].

Jego użytkownicy zamieszkują pojedynczą wieś Bolano (kabupaten Parigi Moutong)^[1][3].

Potencjalnie zagrożony wymarciem, do czego przyczynia się wpływ edukacji w języku indonezyjskim^[4]. Niemniej w latach 90. XX w. zaobserwowano, że pozostaje w powszechnym użyciu i jest przekazywany międzypokoleniowo^[5][6].

Język boano (centralnomolukański) jest odrębnym językiem^[1].

W latach 80. XX w. sporządzono skrótowy opis jego gramatyki^[7].

Przypisy

1. David M.D.M. Eberhard David M.D.M., Gary F.G.F. Simons Gary F.G.F., Charles D.Ch.D. Fennig Charles D.Ch.D. (red.), Boano, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2022-07-26] [zarchiwizowane z adresu 2019-04-11]  (ang.).
2. Himmelmann 2001 ↓, s. 18.
3. Himmelmann 2001 ↓, s. 35.
4. Wurm 2007 ↓, s. 480.
5. Himmelmann 2001 ↓, s. 44.
6. David Mead: Boano. Sulawesi Language Alliance. [dostęp 2024-08-26]. (ang.).
7. Sofyan Inghuong, Ahmad Sarro, Hasan Basri, Dahlan Kajia: Fonologi, morfologi, dan sintaksis bahasa Bolano. Palu: Pusat Bahasa kerjasama Balai Penelitian Universitas Tadulako, 1986–1987. [dostęp 2023-01-04]. (indonez.). Brak numerów stron w książce

Bibliografia

• Nikolaus P. Himmelmann: Sourcebook on Tomini-Tolitoli Languages: General Information and Word Lists. Canberra: Pacific Linguistics, Research School of Pacific and Asian Studies, Australian National University, 2001, seria: Pacific Linguistics 511. DOI: 10.15144/PL-511. ISBN 0-85883-516-9. OCLC 48361406. (ang.).
• Stephen A. Wurm: Australasia and the Pacific. W: Christopher Moseley (red.): Encyclopedia of the World’s Endangered Languages. Abingdon–New York: Routledge, 2007, s. 425–577. DOI: 10.4324/9780203645659. ISBN 978-0-7007-1197-0. ISBN 978-0-203-64565-9. OCLC 47983733. (ang.).