Obszar | |||
---|---|---|---|
Liczba mówiących |
180 tys. (1993) | ||
Pismo/alfabet | |||
Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
Status oficjalny | |||
Ethnologue | 6a żywy↗ | ||
Kody języka | |||
ISO 639-3 | dnw | ||
IETF | dnw | ||
Glottolog | west2594 | ||
Ethnologue | dnw | ||
W Wikipedii | |||
| |||
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Język dani zachodni, także lani[1] – język transnowogwinejski używany w indonezyjskiej prowincji Papua, przez członków ludu Lani. Według danych z 1993 roku posługuje się nim 180 tys. osób[2][3].
Jest to jeden z najbardziej znaczących języków papuaskich w indonezyjskiej części Nowej Gwinei (pod względem liczby użytkowników)[4].
Wykazuje duże zróżnicowanie wewnętrzne[5]. Odnotowano jednak, że wszystkie dialekty są wzajemnie zrozumiałe[6][7]. W użyciu jest również język indonezyjski[1][2].
Nazwa „dani zachodni” jest mało adekwatna, sugeruje bowiem, że chodzi o podgrupę w ramach języka i kultury Dani, tymczasem język ten jest odrębny od języka dani[8]. Lud Dani Wielkiej Doliny w znacznie mniejszym stopniu uległ wpływom zewnętrznym[9].
Pierwszymi osobami z zewnątrz, które odwiedziły region, byli wspinacze i podróżnicy (przybywający od pocz. XX w.). Od lat 50. XX. w. prowadzono działalność misjonarską[10][11]. Powstał pokaźny zbiór publikacji w tym języku, w tym literatury religijnej[12]. Jest zapisywany alfabetem łacińskim[2]. Wraz z rozwojem piśmiennictwa została wypracowana ortografia (ostatecznie dostosowana do norm języka indonezyjskiego)[13].
Misjonarz Gordon Larson zebrał wiele danych nt. tego języka, w większości nieopublikowanych. Sporządzono m.in. obszerny słownik oraz materiały poświęcone dialektom i glottochronologii[14]. Został również opisany w postaci nowszych opracowań: Fonologi bahasa Dani Barat (1993)[15] , Sintaksis bahasa Dani Barat (1997)[16] , A Grammar of Western Dani (2008)[17] .