Język dela-oenale

Dela-Oenale
Obszar	Małe Wyspy Sundajskie Wschodnie (Indonezja)
Liczba mówiących	7 tys. (2002)
Klasyfikacja genetyczna
	Języki austronezyjskie; Języki malajsko-polinezyjskie; Grupa centralno-wschodnia; Grupa centralna; Języki timor-babar; Języki timorskie właściwe; Języki rote; Język dela-oenale;
Status oficjalny
Ethnologue	6a żywy↗
Kody języka
ISO 639-3	row
IETF	row
Glottolog	dela1251
Ethnologue	row
BPS	0127 6
W Wikipedii
	Zobacz też: język, języki świata
	Zobacz też: język, języki świata
	Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język dela-oenale, także: dela, delha, oe nale, rote, rote barat, roti – język austronezyjski używany w indonezyjskiej prowincji Małe Wyspy Sundajskie Wschodnie, na zachodnim wybrzeżu wyspy Rote (Roti)^[1].

Według danych z 2002 r. posługuje się nim 7 tys. osób. Składa się z dwóch dialektów: dela (delha), oenale (oe nale)^[1].

W użyciu są również języki malajski Kupangu i indonezyjski^[2].

Nazwa „roti” (lub rote) określa również szereg innych języków wyspy (bilba, dengka, lole, rikou, termanu, tii)^[3], czasem rozpatrywanych jako dialekty jednego języka roti^[4]^[5].

Przypisy

↑ ^a ^b M. PaulM.P. Lewis M. PaulM.P., Gary F.G.F. Simons Gary F.G.F., Charles D.Ch.D. Fennig Charles D.Ch.D. (red.), Dela-Oenale, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 18, Dallas: SIL International, 2015 [dostęp 2020-05-28] [zarchiwizowane z adresu 2015-09-25] (ang.).
↑ Tamelan 2021 ↓, s. 6.
↑ David M.D.M. Eberhard David M.D.M., Gary F.G.F. Simons Gary F.G.F., Charles D.Ch.D. Fennig Charles D.Ch.D. (red.), Rote, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 25, Dallas: SIL International, 2022 [zarchiwizowane z adresu 2022-11-21] (ang.).
↑ A. A. Biernowa: Rotijcy. W: Walerij Aleksandrowicz Tiszkow (red.): Narody i rieligii mira: encykłopiedija. Moskwa: Bolszaja rossijskaja encykłopiedija, 1998, s. 433. ISBN 978-5-85270-155-8. OCLC 40821169. (ros.).
↑ B. Grimes: Timor languages. W: William Frawley (red.): International Encyclopedia of Linguistics: 4-Volume Set. Wyd. 2. Oxford: Oxford University Press, USA, 2003, s. 4:258–260. DOI: 10.1093/acref/9780195139778.001.0001. ISBN 978-0-19-513977-8. OCLC 51478240. (ang.).

Bibliografia

Thersia Magdalena Tamelan: A grammar of Dela: an Austronesian language of Rote, eastern Indonesia. Australian National University, 2021. DOI: 10.25911/2SZJ-3H19. (ang.).

[Ethnologue-1] M. PaulM.P. Lewis M. PaulM.P., Gary F.G.F. Simons Gary F.G.F., Charles D.Ch.D. Fennig Charles D.Ch.D. (red.), Dela-Oenale, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 18, Dallas: SIL International, 2015 [dostęp 2020-05-28] [zarchiwizowane z adresu 2015-09-25] (ang.).

[CITEREFTamelan20216-2] Tamelan 2021 ↓, s. 6.

[Ethnologue1-3] David M.D.M. Eberhard David M.D.M., Gary F.G.F. Simons Gary F.G.F., Charles D.Ch.D. Fennig Charles D.Ch.D. (red.), Rote, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 25, Dallas: SIL International, 2022 [zarchiwizowane z adresu 2022-11-21] (ang.).

[Narody-4] A. A. Biernowa: Rotijcy. W: Walerij Aleksandrowicz Tiszkow (red.): Narody i rieligii mira: encykłopiedija. Moskwa: Bolszaja rossijskaja encykłopiedija, 1998, s. 433. ISBN 978-5-85270-155-8. OCLC 40821169. (ros.).

[Grimes-5] B. Grimes: Timor languages. W: William Frawley (red.): International Encyclopedia of Linguistics: 4-Volume Set. Wyd. 2. Oxford: Oxford University Press, USA, 2003, s. 4:258–260. DOI: 10.1093/acref/9780195139778.001.0001. ISBN 978-0-19-513977-8. OCLC 51478240. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]