| Obszar |
wyspa Buka (Bougainville) | ||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
20 tys. (1994)[1] | ||
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 5 rozwojowy↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | hla | ||
| IETF | hla | ||
| Glottolog | hali1244 | ||
| Ethnologue | hla | ||
| WALS | hal | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język halia, także tasi[1] – język austronezyjski używany przez mieszkańców wyspy Buka (wybrzeża północne i wschodnie), półwyspu Selau oraz Carteret Islands (Bougainville, Papua-Nowa Gwinea)[2]. Według danych z 1994 roku posługuje się nim 20 tys. osób[1].
Wyróżnia się odmiany dialektalne: hanahan, hangan, touloun (tulon, tulun), selau[1].
W latach 1964–1981 i 2004–2005 badania nad językiem halia prowadzili lingwiści związani z Summer Institute of Linguistics[3]. Sporządzono słownik (1982, wyd. 2. 2005)[4][5] oraz opis jego gramatyki (1987)[6]. Jest nauczany w szkołach podstawowych. Zapisywany alfabetem łacińskim[1].