Język kola

Kola
Obszar

Moluki, Indonezja

Liczba mówiących

7400 (2011)[1]

Pismo/alfabet

łacińskie

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
Ethnologue 6a żywy
Kody języka
ISO 639-3 kvv
IETF kvv
Glottolog kola1285
Ethnologue kvv
BPS 0720 2
WALS koo
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język kolajęzyk austronezyjski używany w prowincji Moluki w Indonezji, przez mieszkańców północnych wysp Aru. Według danych z 2011 roku posługuje się nim 7400 osób[1]. Najbardziej wysunięty na północ spośród języków archipelagu Aru[2].

Jego użytkownicy zamieszkują 22 wsie na wyspie Kola i okolicznych wyspach archipelagu[1][3]. Poza Kola dominuje w pewnych zakątkach północnej i zachodniej części wyspy Wokam[2]. Zróżnicowanie wewnętrzne ogranicza się do pewnych cech dźwiękowych[4]. Istnieją drobne różnice między odmianą zachodnią a wschodnią[5].

Kola jest blisko spokrewniony z językami kompane i ujir[6]. Odnotowano wzajemną zrozumiałość między dialektem wsi Marlasi a językiem kompane[1].

W latach 80. XX w. zaobserwowano intensywne użycie języka w społeczności[3]. Do lat 90. pozostawał praktycznie niepoznany, a dostępne dane sprowadzały się do pobieżnych spostrzeżeń i list słownictwa[7][8]. Badaniem tego języka zajmowali się m.in. Yuko i Masahiro Takata, autorzy rozmówek (1991) oraz prac nt. morfologii i fonologii (1992)[9].

Jest zapisywany alfabetem łacińskim[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Kola, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2022-07-23] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
  2. a b Schapper 2015 ↓, s. 9–10.
  3. a b Hughes 1987 ↓, s. 98.
  4. Mark Taber (red.): Atlas bahasa tanah Maluku. Ambon: Pusat Pengkajian dan Pengembangan Maluku, Universitas Pattimura, 1996, s. 99. ISBN 979-8132-90-4. OCLC 40713056. [dostęp 2023-08-31]. (indonez.).
  5. Takata i Takata 1991 ↓, s. v, vi.
  6. Hughes 1987 ↓, s. 94.
  7. Takata i Takata 1992 ↓, s. 31.
  8. Takata 1992 ↓, s. 47.
  9. Winne 2013 ↓, s. 3–4.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
  • David de Winne, Antoinette Schapper: Kola. [w:] The Language Archive [on-line]. Max Planck Institute for Psycholinguistics, 2013–2015. [dostęp 2024-05-25].