Język komodo

wana Modo
Obszar

Małe Wyspy Sundajskie Wschodnie (Indonezja)

Liczba mówiących

1730 (2015)

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
Ethnologue 6b zagrożony↗
Kody języka
ISO 639-3 kvh
IETF kvh
Glottolog komo1261
Ethnologue kvh
BPS 0148 3
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język komodo, także modo (wana Modo)[1] – język austronezyjski używany w prowincji Małe Wyspy Sundajskie Wschodnie w Indonezji, przez mieszkańców wyspy Komodo. Według danych z 2015 roku mówi nim 1730 osób[2].

Posługuje się nim grupa etniczna Modo (Komodo)[1][3]. Z danych Peta Bahasa wynika, że jego użytkownicy zamieszkują wieś Komodo (kecamatan Komodo, kabupaten Manggarai Barat), gdzie używane są również języki bima i bugijski[4]. Według danych z lat 80. XX w. w komodo komunikują się też niektóre rodziny we wsiach Rinca (na wyspie Rinca), Lenteng i Soknar (na zachodnim wybrzeżu Flores)[5].

Grupy etniczne Manggarai i Komodo są ze sobą powiązane historycznie i językowo[6]. Komodo nie jest tożsamy z językiem manggarai, choć dzieli z nim bliskie pokrewieństwo[7] i bywa wzmiankowany jako jego dialekt[8]. W komodo zidentyfikowano zapożyczenia z języków manggarai i bima oraz innych źródeł, takich jak malajski/indonezyjski, bajau i języki południowego Celebesu (w szczególności makasarski i bugijski)[9].

Liczba użytkowników maleje, jest zagrożony wymarciem. Ma charakter mniejszościowy, toteż społeczność Komodo często przyswaja języki innych grup etnicznych[10]. Wiele osób zna w szczególności języki manggarai i bima; dodatkowo wśród mieszkańców Rinca i wybrzeża Flores w użyciu jest też język bajau[6].

Badaniem tego języka zajmował się Jilis A.J. Verheijen(inne języki)[11]. Językowi komodo i miejscowej kulturze poświęcił publikację z 1982 r. (Komodo: het eiland, het volk en de taal)[12], dostępną również w języku indonezyjskim (Komodo: Tanah, Rakyat, dan Bahasanya, 1987)[13]. Istnieją także prace gramatyczne z 1987 r., wydane pod auspicjami Pusat Pembinaan dan Pengembangan Bahasa: Struktur Bahasa Komodo[14] i Morfologi dan Sintaksis Bahasa Komodo[15].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b M. Junus Melalatoa, Ensiklopedi Suku Bangsa di Indonesia Jilid L–Z, Jakarta: Direktorat Jenderal Kebudayaan, Departemen Pendidikan dan Kebudayaan, 1995, s. 581, OCLC 1027453789 [dostęp 2022-07-30] (indonez.).
  2. ↑ M. Paul Lewis, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Komodo, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 19, Dallas: SIL International, 2016 [dostęp 2021-10-06] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-03] (ang.).
  3. ↑ Margono i in. 1987 ↓, s. 1.
  4. ↑ Bahasa Komodo. [w:] Peta Bahasa [on-line]. Badan Pengembangan dan Pembinaan Bahasa, Kementerian Pendidikan dan Kebudayaan. [dostęp 2022-09-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-09-02)]. (indonez.).
  5. ↑ Margono i in. 1987 ↓, s. 11.
  6. ↑ a b Margono i in. 1987 ↓, s. 11–12.
  7. ↑ Margono i in. 1987 ↓, s. 62.
  8. ↑ Santri E.P. Djahimo i inni, Issues In Applied Linguistics: Research & Practice, Sleman, Yogyakarta: Deepublish, 2021, s. 206, ISBN 978-623-02-2572-7 (ang.).
  9. ↑ Verheijen 1987 ↓, s. 56–59.
  10. ↑ Danu Damarjati: Di Dekat Reptil Purba, Ada Bahasa Komodo yang Terancam Punah. Detik News, 2019-03-19. [dostęp 2022-09-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-09-02)]. (indonez.).
  11. ↑ Margono i in. 1987 ↓, s. i.
  12. ↑ Jilis A.J. Verheijen, Komodo: het eiland, het volk en de taal, The Hague: Martinus Nijhoff, 1982 (Verhandelingen van het Koninklijk Instituut voor Taal-, Land- en Volkenkunde 96), DOI: 10.1163/9789004287273, ISBN 978-90-04-28727-3, OCLC 1295942006 (niderl.).
  13. ↑ Verheijen 1987 ↓.
  14. ↑ Margono i in. 1987 ↓.
  15. ↑ Troeboes i inni, Morfologi dan Sintaksis Bahasa Komodo, Jakarta: Pusat Pembinaan dan Pengembangan Bahasa, Departemen Pendidikan dan Kebudayaan, 1987, OCLC 17195302 (indonez.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]