Język kosare

Kosare
Obszar

Papua (Indonezja)

Liczba mówiących

200 (2006)

Klasyfikacja genetyczna
  • Języki kaure
  • Języki kaure właściwe (języki rzeki Nawa)
  • Język kosare
Status oficjalny
Ethnologue 6a żywy
Kody języka
ISO 639-3 kiq
IETF kiq
Glottolog kosa1251
Ethnologue kiq
BPS 1022 1
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język kosare (a. kosadle[1][2]) – język papuaski używany w prowincji Papua w Indonezji. Według danych z 2006 roku posługuje się nim 200 osób[3].

Obszar tego języka obejmuje miejscowości: Naira, Muara Nawa, Yakopru, Meteor, Benawa, Kotogru, Kali Keri, a także wieś Pagai (dystrykt Airu, kabupaten Jayapura), gdzie występuje również język kapauri[3]. Według danych Ethnologue (SIL International) kosare pozostaje w użyciu wśród całej społeczności, w większości sfer życia[1]. Dawniej grupy Kosare i Kapauri prowadziły nomadyczny tryb życia[3][4].

Nie został dobrze opisany, dostępne materiały ograniczają się do danych leksykalnych. Pierwsze informacje dot. tego języka ukazały się w 1978 roku. H. Hammarström (2018) rozpatruje go jako język izolowany, ze względu na słabość dowodów słownikowych na ewentualne związki zewnętrzne[5].

S.A. Wurm (1982) powiązał kosare z kaure i narau oraz odosobnionymi językami kapauri (kapori) i sause[6]. W nieco starszej propozycji C.L. Voorhoeve (1975) nie rozważał nieznanego wówczas kosare[7]. T. Usher łączy kosare jedynie z kaure, wyróżniając grupę języków rzeki Nawa[8]. W.A. Foley (2018) umieszcza trzy języki (kaure, narau i kosare) w ramach rodziny języków kaure, wraz z językiem kapauri, tworzącym samodzielną gałąź[2]. Taką też klasyfikację prezentuje katalog Ethnologue (wyd. 25)[9]. Status języka narau jest niejasny, być może chodzi o wariant kosare[2] bądź kaure[10]. Analiza ubogich danych leksykalnych sugeruje, że narau jest odrębny od kosare[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Kosare, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2019-06-06] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
  2. a b c d Foley 2018 ↓, s. 454.
  3. a b c Timothy Usher: Kosare. NewGuineaWorld. [dostęp 2022-08-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-11)]. (ang.).
  4. Menanti i Rumaropen 2022 ↓, s. 4.
  5. Hammarström 2018 ↓, s. 293.
  6. Stephen A. Wurm: Papuan Languages of Oceania. Tübingen: Narr, 1982, s. 197, seria: Ars linguistica 7. ISBN 3-87808-357-2. OCLC 8592292. (ang.).
  7. Clemens L. Voorhoeve: Languages of Irian Jaya: Checklist, Preliminary Classification, Language Maps, Wordlists. Canberra: Department of Linguistics, Research School of Pacific Studies, Australian National University, 1975, s. 18, 45, seria: Pacific Linguistics B-31. DOI: 10.15144/PL-B31. ISBN 0-85883-128-7. OCLC 2965671. (ang.).
  8. Timothy Usher: Nawa River. NewGuineaWorld. [dostęp 2022-08-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-11)]. (ang.).
  9. David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Kaure, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 25, Dallas: SIL International, 2022 [dostęp 2022-08-11] [zarchiwizowane z adresu 2022-08-11] (ang.).
  10. Timothy Usher: Kaure. NewGuineaWorld. [dostęp 2022-08-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-11)]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]