| Obszar |
wyspa Selayar (Celebes Południowy, Indonezja) | ||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
800 (1997)[1] | ||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| UNESCO | 3 zdecydowanie zagrożony↗ | ||
| Ethnologue | 6b zagrożony↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | lji | ||
| IETF | lji | ||
| Glottolog | laiy1246 | ||
| Ethnologue | lji | ||
| BPS | 0550 4 | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język laiyolo (a. laiolo, layolo)[2], także da’ang[3] – język austronezyjski używany w indonezyjskiej prowincji Celebes Południowy, na południowym skrawku wyspy Selayar. Według danych z 1997 roku posługiwało się nim wówczas 800 osób[1].
Dzieli się na dwa dialekty: laiyolo właściwy, barang-barang (loa, loa’, lowa)[1][3]. W 1988 r. ta pierwsza odmiana była używana wyłącznie przez osoby dorosłe[3]. W 2011 r. odnotowano, że laiyolo właściwy ma tylko 10 użytkowników[2]. Wśród samych użytkowników dialekt barang-barang uchodzi za odrębny (choć blisko spokrewniony) język, który sami określają mianem „lowa”[4]. Barang-barang jest stosunkowo odizolowany geograficzne; według doniesień z lat 80. i 90. XX w. opierał się wówczas presji innych języków[5][6]. W. Laidig (1997) oraz D. Mead sklasyfikowali barang-barang jako oddzielny język[6].
Pod koniec XIX w. obszar języka laiyolo (właściwego) obejmował osiem miejscowości. Pod koniec XX w. jego użytkownicy zamieszkiwali pojedynczą wieś Lembang Mate’ne[2]. Barang-barang jest używany we wsi o tej samej nazwie[6].
Pod względem przynależności genealogicznej laiyolo jest odrębny od pozostałych języków Celebesu Południowego; bliższe związki łączą go chociażby z językiem wolio[7]. W zakresie słownictwa wykazuje silne wpływy języka makasarskiego. Wpływy makasarskie zaznaczyły się również na poziomie systemu dźwiękowego, struktury wyrazowej i morfologii[8].
W użyciu jest również język selayar (większościowy język regionalny)[9]. Selayar to preferowany środek komunikacji między użytkownikami laiyolo i barang-barang[6]. Oprócz tego występuje nacisk ze strony języka indonezyjskiego[3]. Laiyolo nie wykształcił piśmiennictwa[1].