Język lepki

Lepki
Obszar

Papua (Indonezja)

Liczba mówiących

328 (2007)

Klasyfikacja genetyczna
  • Języki lepki (lepki-murkim-kembra)
  • Język lepki
Status oficjalny
Ethnologue 6b zagrożony↗
Kody języka
ISO 639-3 lpe
IETF lpe
Glottolog lepk1238
Ethnologue lpe
BPS 1038 0
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język lepki – język papuaski używany w prowincji Papua w Indonezji, przez społeczność etniczną Lepki[1]. Według szacunków z 1991 r. miał wówczas 530 użytkowników[2]. W 2007 r. odnotowano, że posługuje się nim 328 osób[3].

Pubikacja Ethnologue do obszaru jego użycia zalicza tereny na zachód od rzeki Sobger (dystrykty Teiraplu, Yetfa i Aboy)[2]. Z danych Peta Bahasa wynika, że jego użytkownicy zamieszkują wieś Luban w dystrykcie Aboy (kabupaten Pegunungan Bintang)[1]. Niektórzy mieszkańcy Luban znają w pewnym stopniu język ketengban[4].

Potencjalnym zagrożeniem dla żywotności lepki jest presja innych języków (ketengban, indonezyjskiego) w nowo założonych wsiach, przy czym nie dokonano bliższego opisu sytuacji socjolingwistycznej[3].

Nie został dobrze udokumentowany. Sporządzono listy jego słownictwa (jedna z nich, mało obszerna, została zamieszczona w pracy etnograficznej)[5]. Jest językiem tonalnym[2].

Jego przynależność lingwistyczna pozostaje słabo określona. Wcześniej uważano, że może chodzić o izolat[6]. Według nowszych informacji jest zdecydowanie spokrewniony z językiem murkim (William A. Foley włączył oba języki w ramy rodziny lepki), choć języki te nie są sobie szczególnie bliskie[5]. Na podstawie dostępnych danych nie dają się ulokować w ramach języków transnowogwinejskich[7]. Kembra może tworzyć z nimi wspólną grupę[5], taką też klasyfikację proponuje publikacja Glottolog (4.6), wyróżniając rodzinę lepki-murkim-kembra[8]. Timothy Usher umieszcza te trzy języki w ramach grupy południowej języków pauwasi, wraz z kimki[6]. Autorzy publikacji Ethnologue (wyd. 22) powstrzymują się od prób klasyfikacji języka lepki[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b Bahasa Lepki. [w:] Peta Bahasa [on-line]. Badan Pengembangan dan Pembinaan Bahasa, Kementerian Pendidikan dan Kebudayaan. [dostęp 2022-08-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-11)]. (indonez.).
  2. ↑ a b c d David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Lepki, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2019-06-06] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
  3. ↑ a b Hammarström 2010 ↓, s. 189.
  4. ↑ B. Grimes: Unclassified Languages. W: William Frawley (red.): International Encyclopedia of Linguistics: 4-Volume Set. Wyd. 2. Oxford: Oxford University Press, USA, 2003, s. 4:324. DOI: 10.1093/acref/9780195139778.001.0001. ISBN 978-0-19-513977-8. OCLC 51478240. (ang.).
  5. ↑ a b c Foley 2018 ↓, s. 466.
  6. ↑ a b Timothy Usher: South Pauwasi River. NewGuineaWorld. [dostęp 2022-08-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-11)]. (ang.).
  7. ↑ Foley 2018 ↓, s. 467.
  8. ↑ Harald Hammarström, Robert Forkel, Martin Haspelmath, Sebastian Bank: Lepki-Murkim-Kembra. Glottolog 4.6. [dostęp 2022-08-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-11)]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]