Język lole

Lole
Obszar	Małe Wyspy Sundajskie Wschodnie (Indonezja)
Liczba mówiących	20 tys. (2002)
Pismo/alfabet	łacińskie
Klasyfikacja genetyczna
	Języki austronezyjskie; Języki malajsko-polinezyjskie; Grupa centralno-wschodnia; Grupa centralna; Języki timor-babar; Języki timorskie właściwe; Języki rote; Język lole;
Status oficjalny
Ethnologue	6a żywy↗
Kody języka
ISO 639-3	llg
IETF	llg
Glottolog	lole1239
Ethnologue	llg
BPS	0112 2
W Wikipedii
	Zobacz też: język, języki świata
	Zobacz też: język, języki świata
	Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język lole (a. loleh), także ba’a (a. baä) – język austronezyjski używany w prowincji Małe Wyspy Sundajskie Wschodnie w Indonezji, w zachodnio-środkowej części wyspy Roti (Rote). Według danych z 2002 roku posługuje się nim 20 tys. osób^[1].

Dzieli się na dialekty: północny, południowy, ba’a^[1]. Jeden z języków rote^[1]. Bywa włączany pod pojęcie języka roti (rote)^[2]^[3]^[4].

Według Ethnologue jest używany przez wszystkich członków społeczności, w różnych sferach życia. W użyciu są też języki indonezyjski i malajski Kupangu^[1].

W piśmiennictwie stosuje się alfabet łaciński^[1].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f David M.D.M. Eberhard David M.D.M., Gary F.G.F. Simons Gary F.G.F., Charles D.Ch.D. Fennig Charles D.Ch.D. (red.), Lole, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2022-07-26] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
↑ A.A. Biernowa: Rotijcy. W: W.A. Tiszkow (red.): Narody i rieligii mira: encykłopiedija. Moskwa: Bolszaja rossijskaja encykłopiedija, 1998, s. 433. ISBN 978-5-85270-155-8. OCLC 40821169. (ros.).
↑ Leksi S.Y. Ingguoe: Tata Bahasa Rote. Yogyakarta: Deepublish, 2015, s. 4. ISBN 978-602-280-622-6. (indonez.).
↑ B. Grimes: Timor languages. W: William Frawley (red.): International Encyclopedia of Linguistics: 4-Volume Set. Wyd. 2. Oxford: Oxford University Press, USA, 2003, s. 4:258–260. DOI: 10.1093/acref/9780195139778.001.0001. ISBN 978-0-19-513977-8. OCLC 51478240. (ang.).

[Ethnologue-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f David M.D.M. Eberhard David M.D.M., Gary F.G.F. Simons Gary F.G.F., Charles D.Ch.D. Fennig Charles D.Ch.D. (red.), Lole, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2022-07-26] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).

[Biernowa-2] A.A. Biernowa: Rotijcy. W: W.A. Tiszkow (red.): Narody i rieligii mira: encykłopiedija. Moskwa: Bolszaja rossijskaja encykłopiedija, 1998, s. 433. ISBN 978-5-85270-155-8. OCLC 40821169. (ros.).

[Ingguoe-3] Leksi S.Y. Ingguoe: Tata Bahasa Rote. Yogyakarta: Deepublish, 2015, s. 4. ISBN 978-602-280-622-6. (indonez.).

[encyclopedia-4] B. Grimes: Timor languages. W: William Frawley (red.): International Encyclopedia of Linguistics: 4-Volume Set. Wyd. 2. Oxford: Oxford University Press, USA, 2003, s. 4:258–260. DOI: 10.1093/acref/9780195139778.001.0001. ISBN 978-0-19-513977-8. OCLC 51478240. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]