Język purari

Purari
Obszar

prowincja Gulf (Papua-Nowa Gwinea)

Liczba mówiących

7 tys. (2011)[1]

Pismo/alfabet

łacińskie

Klasyfikacja genetyczna

Język izolowany (nienależący do żadnej rodziny językowej)

Status oficjalny
Ethnologue 5 rozwojowy↗
Kody języka
ISO 639-3 iar
IETF iar
Glottolog pura1257
Ethnologue iar
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język purari, także: evorra, iai, koriki, maipua[1], namau[1][2], baimuru[3] – język papuaski używany w prowincji Gulf w Papui-Nowej Gwinei, przez grupę ludności w pobliżu ujścia rzeki Purari[2]. Według danych z 2011 roku posługuje się nim 7 tys. osób[1].

Bywa zaliczany do języków transnowogwinejskich, jednakże taki związek nie został dostatecznie udowodniony. Purari dzieli pewną (dość niewielką) grupę słownictwa z językami elema(inne języki), ale przynależność tych drugich do rodziny transnowogwinejskiej również jest wątpliwa. Bardzo możliwe, że podobne elementy leksykalne to w rzeczywistości zapożyczenia[4]. Pawley i Hammarström (2018) rozpatrują go jako język izolowany[2].

Został opisany w postaci skrótowych opisów gramatyki[2]. Jest zapisywany alfabetem łacińskim[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d e David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Purari, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2019-06-06] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
  2. ↑ a b c d Pawley i Hammarström 2018 ↓, s. 81–82.
  3. ↑ Robert Petterson, Interesting Features of Porome: An Isolate Language of PNG [online], Paper presented at the LSPNG 2019 Conference, 2019 [dostęp 2022-08-14] [zarchiwizowane z adresu 2020-02-15] (ang.).
  4. ↑ Pawley i Hammarström 2018 ↓, s. 79–80.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]