Język rongga

Rongga
Obszar

Małe Wyspy Sundajskie Wschodnie (Indonezja)

Liczba mówiących

5 tys.[1]

Pismo/alfabet

łacińskie

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
Ethnologue 6a żywy
Kody języka
ISO 639-3 ror
IETF ror
Glottolog rong1269
Ethnologue ror
BPS 0183 4
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język ronggajęzyk austronezyjski używany w indonezyjskiej prowincji Małe Wyspy Sundajskie Wschodnie, na wyspie Flores. Posługuje się nim 5 tys. osób, mieszkańców kilku wsi w południowej części kabupatenu Manggarai Timur[1]. Jego użytkownicy (grupa etniczna Rongga) zamieszkują miejscowości: Komba, Bamo, Tanarata, Watunggene[2].

Jest stosunkowo bliski językom ngadha i li’o, a jego dalszym krewnym jest język manggarai[3]. Został zaliczony do zaproponowanej grupy języków centralnego Flores[4]. Ze względu na dominację kulturową Mangarajów bywa włączany w ramy języka manggarai[5]. Był także klasyfikowany jako dialekt języka ngadha (używanego przez lud Ngada)[6].

Większość członków ludu Rongga posługuje się również innymi językami, takimi jak indonezyjski, manggarai czy wae rana[7]. Inne lokalne grupy etniczne natomiast zwykle nie władają językiem rongga. Wynika to z sytuacji socjolingwistycznej, w której użytkownicy języka rongga tworzą małą grupę ludności[8].

Typologicznie jest językiem izolującym[1]. Formy liczebników mają charakter mieszany. Występują w nim elementy kwinarnego (piątkowego) systemu liczbowego, które mogą być pozostałością po hipotetycznym papuaskim substracie językowym[9].

Jest pozbawiony ugruntowanej tradycji piśmienniczej[10]. Do sporadycznego zapisywania tego języka stosuje się konwencje pisowni oparte na ortografii indonezyjskiej, pozbawione jednak standaryzacji. Dodatkowe dwuznaki – m.in. zh, dh i bh – służą do zapisu dźwięków niewystępujących w języku indonezyjskim[11][12].

Jest potencjalnie zagrożony wymarciem[13]. Częściowo wypiera go język wae rana, zwłaszcza na pograniczu terytoriów Rongga i Waerana[14][15]. W szkołach nauczany jest język manggarai[7]. Dokumentacją języka rongga zajmował się balijski lingwista I Wayan Arka, który sporządził opis jego gramatyki (2016)[16] i słownik (2012)[17].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Arka 2010a ↓, s. 90.
  2. Arka 2016 ↓, s. 4.
  3. Arka 2005 ↓, s. 3.
  4. Harald Hammarström, Robert Forkel, Martin Haspelmath, Sebastian Bank: Central Flores. Glottolog 4.5. [dostęp 2022-08-04]. (ang.).
  5. Arka 2010a ↓, s. 106–107.
  6. Arka 2005 ↓, s. 5.
  7. a b Arka 2010a ↓, s. 91.
  8. Arka 2016 ↓, s. 8.
  9. Schapper i Klamer 2017 ↓, s. 307.
  10. David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Rongga, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2021-08-21] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
  11. I Wayan Arka, Jeladu Kosmas, I Nyoman Suparsa: Bahasa Rongga: Tatabahasa Acuan Ringkas. Jakarta: Penerbit Universitas Atma Jaya, 2007, s. 53. (indonez.).
  12. Arka 2010b ↓, s. 320.
  13. Rongga. Endangered Languages Project. [dostęp 2022-08-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-04)]. (ang.).
  14. Rongga. [w:] Data Pokok Kebahasaan dan Kesastraan [on-line]. Badan Pengembangan dan Pembinaan Bahasa. [dostęp 2022-08-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-04)]. (indonez.).
  15. Arka 2007 ↓, s. 73.
  16. Arka 2016 ↓.
  17. Arka 2012 ↓.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]