Język savosavo

Savosavo
Obszar

Sawo (Prowincja Centralna, Wyspy Salomona)

Liczba mówiących

2500 (2012)

Pismo/alfabet

łacińskie

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
Ethnologue 6a żywy
Kody języka
ISO 639-3 svs
IETF svs
Glottolog savo1255
Ethnologue svs
WALS svs
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język savosavojęzyk używany w Prowincji Centralnej (Wyspy Salomona), na wyspie Savo[1][2]. Według danych szacunkowych z 2012 roku posługuje się nim 2500 osób[2].

W odróżnieniu od większości języków Wysp Salomona nie należy do rodziny austronezyjskiej[3]. Jest to najbardziej wysunięty na wschód przedstawiciel języków papuaskich[2]. Wraz z językami lavukaleve, bilua i touo został zaliczony do rodziny języków centralnych Wysp Salomona[4]. Niemniej część badaczy uważa go za izolat, nie uznając istnienia takiej rodziny[5]. Znalazł się też w historycznej propozycji rodziny wschodniopapuaskiej[6].

Wchodzi w kontakt z językami austronezyjskimi, z których zapożyczył wiele elementów leksyki. Mimo to z perspektywy gramatycznej wciąż wykazuje swoiste cechy (szyk SOV, system rodzajów gramatycznych). Nie jest wzajemnie zrozumiały z żadnym innym językiem i lokalnie uchodzi za trudny do nauczenia[7].

Prawie wszyscy jego użytkownicy posługują się też neosalomońskim (pijin). W użyciu jest również język angielski (który ma status języka urzędowego)[7]. Odnotowano, że savosavo zaczął być wypierany przez te języki[8].

W charakterze języków kontaktowych bywają używane języki austronezyjskie. W niektórych wsiach w północno-wschodniej części wyspy głównym środkiem komunikacji jest język gela, a na południu najbardziej znaczący język kontaktowy to ghari (obok dominującego języka savosavo)[9].

Sporządzono opis jego gramatyki (2012)[10]. Pierwsze materiały dot. savosavo pochodzą z II poł. XX w.; poza danymi gramatycznymi i słownikowymi zebrano m.in. nagrania dźwiękowe[11]. Piśmiennictwo nie jest dobrze rozwinięte. Savosavo jest zapisywany jedynie sporadycznie (zwykle w listach bądź krótkich ogłoszeniach publicznych)[12]. Wypracowano kilka propozycji ortografii, opartych na alfabecie łacińskim[13].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. M. Paul Lewis, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Savosavo, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 18, Dallas: SIL International, 2015 [dostęp 2020-06-04] [zarchiwizowane z adresu 2015-06-27] (ang.).
  2. a b c Wegener 2012 ↓, s. 1.
  3. Wegener 2012 ↓, s. 2.
  4. M. Paul Lewis, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Central Solomons, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 19, Dallas: SIL International, 2016 [dostęp 2020-06-04] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-05] (ang.).
  5. Hammarström 2018 ↓, s. 306–307, 307–308.
  6. Wurm 2007 ↓, s. 576.
  7. a b Wegener 2012 ↓, s. 3.
  8. Wurm 2007 ↓, s. 536.
  9. Wegener 2012 ↓, s. 3–4.
  10. Wegener 2012 ↓.
  11. Wegener 2012 ↓, s. 8.
  12. Wegener 2012 ↓, s. 4.
  13. Wegener 2012 ↓, s. 5, 9–12.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]