Obszar | |||
---|---|---|---|
Liczba mówiących |
2500 | ||
Pismo/alfabet | |||
Klasyfikacja genetyczna | |||
Język izolowany (nienależący do żadnej rodziny językowej) | |||
Status oficjalny | |||
Ethnologue | 4 edukacyjny↗ | ||
Kody języka | |||
ISO 639-3 | sua | ||
IETF | sua | ||
Glottolog | sulk1246 | ||
Ethnologue | sua | ||
WALS | sul | ||
W Wikipedii | |||
| |||
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Język sulka, także moglon[1] – język papuaski używany na Nowej Brytanii w Papui-Nowej Gwinei (prowincja Nowa Brytania Wschodnia). Posługuje się nim 2500 osób[2].
Społeczność Sulka uchodzi za migrantów z Nowej Irlandii[3]. Na początku XX w. stwierdzono odosobniony charakter tego języka (i brak genetycznego związku z rodziną austronezyjską). Nie jest wyraźnie spokrewniony z żadnym innym językiem. H. Hammarström (2018) rozpatruje go jako język izolowany[2]. Powstał szczegółowy opis jego gramatyki (1962)[2][4].
Jest zapisywany alfabetem łacińskim[1].