Obszar |
prowincja Gulf (Papua-Nowa Gwinea) | ||
---|---|---|---|
Liczba mówiących |
4500 (2004) | ||
Pismo/alfabet | |||
Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
Status oficjalny | |||
Ethnologue | 5 rozwojowy↗ | ||
Kody języka | |||
ISO 639-3 | uar | ||
IETF | uar | ||
Glottolog | tair1256 | ||
Ethnologue | uar | ||
W Wikipedii | |||
| |||
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Język tairuma (a. tairuma’a)[1][2], także: uaripi[1][2][3], kerema[1][2] – język papuaski używany w prowincji Gulf w Papui-Nowej Gwinei. Według danych szacunkowych z 2004 roku posługiwało się nim wówczas 4500 osób[1][4].
Jego obszar obejmuje osiem wsi w rejonie zatoki Kerema: Karaeta, Kerema Bay, Luluitera, Mei’i 1, Mei’i 2, Petoe, Siviri, Uaripi[5]. W mieście Kerema, stanowiącym ośrodek administracyjny prowincji, tairuma nie odgrywa dominującej roli. Nazwa „tairuma” znaczy tyle, co „spokojna woda”[2]. Choć lokalnie wyodrębnia się dwie grupy dialektalne (wschodnią i zachodnią), to różnice językowe między miejscowościami są mało znaczące i nie utrudniają komunikacji[6].
Jest jednym z języków elema , które to bywają klasyfikowane jako transnowogwinejskie, jednakże taka ich przynależność nie została dostatecznie wykazana[7].
Według doniesień z 2004 r. tairuma służy jako podstawowy środek komunikacji, niezależnie od grupy wiekowej. W społeczności częsta jest wielojęzyczność. W użyciu są także języki: angielski, tok pisin, a w pewnym zakresie również hiri motu i różne języki lokalne (w tym orokolo i toaripi). Zaobserwowano wzrost użycia tok pisin i angielskiego w komunikacji międzyetnicznej, na niekorzyść znajomości spokrewnionych języków[8].
Pod auspicjami SIL International sporządzono raport dot. miejscowej sytuacji językowej (2010)[9] oraz zebrano pewne dane gramatyczne nt. tairuma (2014)[10]. Jest zapisywany alfabetem łacińskim (od 2002 roku)[1].